Forbidden Desire

Epilogue

"PAPA! PAPA! PAPA!"

Napabalikwas ako nang bangon nang tatlong bulilit na dumagan sakin. Pagmulat nang mga mata ko ang tatlong mga anak ko. Napatingin naman ako sa mahal kong asawa na nakasandal lang sa hamba ng pintuan ng kwarto namin.

"PAPA! BANGON NA!" maingay na sigaw nang bunso ko.

"PAPA MALALATE NA PO NIYAN KAMI NINA KUYA SA SCHOOL! BILIS NA PO." napapailing lang ako.

" Bakit ba kasi hindi mo ako ginising babe?" Inis na sabi ko sa asawa ko.

" Hahahaha. Sleepy head. Hindi na kita ginising sobrang himbing ng tulad mo." Sabi nito.

" Baba na sa ibaba kids. Breakfast is ready!" Sigaw ni trevvi.

"Hotdog gusto ko!" Myel.

"Hoy! Akin 'yon hotdog!" Sigaw naman no'n pangalawa.

"Kuya von oh! Si kuya vor nangaagaw! Sa kanya dapat itlog." I saw my 1st born. He just rolled his eyes like he didn't care at all.

" You two, stop it." Well, von is really like kuya's.

Talagang nakadepende sa kanya ang dalawa. Si von din minsan ang gumagawa ng homework no'n dalawa. Kaya talagang big Kuya na siya. And because me and trevvi is the parents. I am proud, we are proud for having them in our life. Me and trevvi is now 10 years married. We still love each other, we cherish each other. Gumamit pa kami ibang babae para magkaanak kami. And thanks to airra, she let me use her. Well, good terms na kami. No hard feelings anymore. I am happy now. Lalo na ay lumalaki na mga anak namin.

Pagka rating sa dining. Umupo iyon dalawa, si yel at vor. Yel is a girl, sadyang unique lang name niya. Kaya hindi halatang pang babae ang pangalan. Then von is my first child, and my second is vor.

Trevon, travor, and myel. Von, vor, yel is just there initial to their name. Nagpangalan niyan si trevvi. Ako sa bunso. Buti talaga nagawa namin coding. Kaya mas maganda.

"Papa? Makakapunta kayo ni daddy sa family day sa sabado? We expect you two will come." Von said.

" I will check my schedule later anak. But im promise to attend it. You're papa is kinda busy too. But we will attend. Right, babe?" Tumango ako.

" Magandang pumunta nga kayo. Because the buch of asshole in my school is so annoying! Isasampal ko sa kanilang may parents ako." Malamig na sabi ng anak namin panganay.

" Nabubully ka?" Kinakabahan sabi ko.

" No way! I am trevon, at sinong baliw magbubully sakin. Nando'n naman iyon triplets para irescue ako lagi." Ito na kinatatakutan ko.

Palaki na sila ng palaki. " Well, me too papa. My classmates saying, I don't have parents. Na galing lang daw kami ni kuya von sa 'tae ng kalabaw' they said too, paano daw magkakaanak ang parehong lalaki. That's abnormal daw." Napapakuyom kamao ko sa nalalaman ko.

" Amp! How dare they?! They don't have brain, lmao! They just making things and they are just bashing us! Stop listening to them! Ako nga po minsan inaasar din, kaso hindi kona sila pinapansin. I'm just wasting my time for their bullshitness. And i don't have any time for their lame joke." Napatintin ako kay yel.

" Sorry kids for the problems. Sorry if same gender kami ng daddy trevvi niyo. But i am your real papa. Dugo ko ang dumadaloy sa pagkatao niyo. As what ye said, stop listening to them and if they push you na gawin sila nang masama. Just call the triplets, they know what to do." Ngiting sabi ko.

Tumango sila. After the breakfast hinatid ko sila sa school nila. So balik manila kami. Pero minsan nasa isla ako dahil ako talaga naghahandle do'n. Pero no'n bata bata sila von sa bahay namin sa isla, do'n kami nakatira. Ako ngayon naghahandle sa ibang hospital namin at ang iba ay si jai. 10 years kona rin hindi nakikita sina jai, lalo na sina jm. Well, may sari sarili nang buhay. Kailangan natalagang magseryoso. Hindi tulad noon na gala do'n, gala rito. We're not child anymore. Patanda na kami.