PSYCHO ~ ChanBaek

9- Bulacağım seni sevdiğim.

Hadi hadi en meraklı yerinde bekletmeyim sizi. :D
İyi okumalar. ♡

.
.
.
.
.
.
.
.
.

Karanlık... Her şey karanlık. Sanki hiç aydınlanmayacakmış gibi. Karanlığın kendisi bendim. Bana yaklaşan herkesi karanlık alıp götürüyordu.
Chanyeol...
Chanyeol benim yüzümden, o benim yüzümden gitti. Karanlığım onuda çekip almıştı içine.

Gözlerimden akan sıcak göz yaşı sanki dahada yakabilirmişçesine yaktı yüzümü. Neredeydim, ne kadar zamandır burdaydım. Bilmiyorum.
Gözlerimle etrafı taradım. Bodrumvari bir oda. Soğuktu. Pis. Kafamı kaldırmaya çalıştım. Yerde bir yatağın üstündeydim. Kıyafetlerim o günden kalan kıyafetlerdi. O gün... Geri kalanlar iyi miydi? Hepsi benden nefret ediyordur. Chanyeol artık yoktu. Benim yüzümden öldü. Bem öldürdüm. Benim gibi lanet birinin yüzünden gitmişti bu hayattan.
Chanyeol...

Kapının sesiyle kafamı oraya çevirdim, merdivenlerden aşağı biri iniyordu. Yüzünü gördüğümde vücudumda ki tüm sinirlerim gerldi. Jin...
"SENİ ŞEREFSİZ" diye kalkıp üstüne doğru koşmaya çalışırken vücudumun uyuşukluğu yüzünden yere yapıştım. Jin ilk önce alayla gülüp sonra ciddiyetle  "1 haftadır, uyuyorsun. Hala bana saldırmaya gücün var öyle mi? Bana pahalıya mal oldun. Kaç doktoru tehdit ettiğimden haberin var mı?" diye söylendi. 1 hafta mı, başımın sızlamasıyla, başımı tuttum. Başıma tahta bir sopayla vurduklarını hatırladım. Sonra aniden gözlerimin önüne Chanyeol geldi, kulağımda silah sesi yankılanmaya başladı. Yerde kafamı tutup sallamaya başladım. "Chanyeol, Chanyeol, Chanyeol. O öldü. Sen öldürdün onu!" Aniden Jin'e baktım. Bana bakışları eğlendiğini gösterir gibiydi. Yerden destek almays çalıştım ve kalktım, bir anda acı gerçekle güçlenir gibi Jin'in üstüne atlayıp vurmaya başladım. Defalarca yumruk attım. Jin birilerine bağırdı. Merdivenden bir kaç adım sesi daha geldi. Kollarımdan tutulup çekildim. Jin kalkıp suratıma bir yumruk geçirdi. Sonra bir daha ve bir daha... Öldürmesini istiyordum beni. Yok etmesini. Chanyeol'un yanına göndermesini...
Sinirli yüzüyle saçımı tutup kafamı kaldırdı. "Evet öldürdüm o herifi, sana dedim sen benimsin, beni kabul edene kadar burda kalacaksın. Çabucak kabullen tüm gerçekleri. Sen benimsin hep benimdin Baekhyun." dedi korkutucu ses tonuyla. Ağzımdan gelen kanı suratına tükürdüm. "O zaman bu odada çürüyüp gebereceğim." dedim. Yüzüme tokat atıp yere savrulmama sebep oldu. Adamlara işaret edip merdivene yöneldi. Adamlar işaret ile birlikte beni tekmelemeye başladılar. Artık yediğim dayakları hissetmiyordum. Sesim çıkmayınca bırakıp gittiler.

1 hafta daha geçmişti. Chanyeol seni çok özledim. Az kaldı geleceğim yanına. Kyungsoo özür dilerim sana dokunmasına izin verdiğim için o şerefisizin. Gittiğim de kurtulacaksınız, tüm belalarımdan benimle birlikte...

Gündüz olduğunu anlamakta güçlük çektiğim ışık yine yok olmuştu. Karanlık bodrumda tekrar beni yoklayıp dövmelerini bekliyordum. Yemek getiriyorlardı, yemiyordum. Artık gücüm tükenmişti. Yemek yemediğim zaman dövüp gidiyorlardı. Bu bir ritüel olmuştu. Jin uzaktan bakıp bakıp gidiyordu sadece bana. Yine kapı aralandı, bu sefer elinde yemekle Jin geldi. Yatakta bacaklarımı kendime çekmiş yatıyordum. Yemeği yanıma bıraktı. Eliyle yüzümü tutup sinirle "Haline bak... intihar etmeyemi çalışıyorsun. Yemek yemeyerek ne yapmaya çalışıyorsun. Bu beni artık öfkelendiriyor Baekhyun. Dayaklar dahi yetmedi mi sana. Beni sırt üstü çevirip, kollarımdan tuttu. Sen izin vermezsen, zorla sahip olurum sana bunu biliyorsun değil mi Baekhyun." dedi korkutucu bir ses tonuyla. Bana dokunması ile midem bulanmaya başladı, söyledikleri ile daha çok midem bulandı. Yüzüme doğru yaklaimaya başladı. Hareket edemiyordum, gücüm yoktu. Sadece yüzümü çevirip, kıvranacak kadar gücüm vardı. Yüzümü çevirdim, dudakları boynuma değmeye başladı. Gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı. Ağzımdan çılan tek şeyse "Öldür beni." demek oldu. Dediğim şeyle birlikte durdu. Yüzme baktı anlamsız bir şekilde. Sonra suratıma tokat attı. Ardından kalkıp karnımı ve bacaklarımı tekmeledi defalarca. Saymayı bıraktım. Galiba gerçekten öldürmek istiyordu beni. Sonunda...
Ağzımdaki metal tat ile yere tükürdüm, kan kusuyordum adeta. Beni öyle görünce bırakıp gitti. Bir kaç adam aşağı inip ellerimi bağlamıştı. Neden bilmiyorum. Yemeği alıp gittiler sonunda da. Tüm vücudum ağrıyordu. Yüzüm ne haldeydi bilmiyorum. Dudağımda yaralar vardı, kaşlarımda kabuk kabuk yaraların olduğu yerlerde sıcaklık vardı. Sanırım yine kanıyordu. Ellerime baktım. Her yanı yaraydı. Karanlık bodrumda kalıp sadece tek düşüncem Chanyeol'e kavuşmaktı. Ölmek istiyordum.