Stay As You Are | °Kim Seungmin° (Düzenleniyor)

~3~

20.03.2021 | Kim Seungmin fanfic

Koşarak üst kata çıkmış, küçük bedenimin girebileceği yer arıyordum . Hangi oda olduğuna bakmadan içeri daldım. Kapıyı kapatıp içeriyi taradı korkudan titreyen gözlerim. Onun bana bağırış seslerini ve adım seslerini duydukça daha da titriyordum.

Sesi yakından gelmeye başlayınca anında kendime gelip dolaba girdim. Üzerimi kıyafetlerle örtmüştüm beni görmesin diye . Odanın kapısı gıcırdayınca korkudan elimle ağzımı kapattım, çığlık atmamak için.

"Hadi ama Alice, benden saklanamayacağını hala öğrenemedin mi ? Eninde sonunda bulacağım seni." dedi ve keyifle kahkaha attı. O kahkaha attıkça, dolaba yaklaştıkça ben ağzımı daha da kapatıyordum.

Dolabın kapaklarını yavaş yavaş açıyordu. Bu hareketi, korkunç olan durumu daha da korkunç yapıyordu. Üstümde kıyafetler olduğu için onu göremiyordum.

Üstümden kıyafetlerin alınması ile göz göze gelmem bir oldu.

"Alice." diyip beni çıkardı dolaptan. Ayakta durmaya çalışıyordum ama bacaklarım korkudan ve açlıktan titriyordu.
"Nolur." dedim kısık ve bi o kadar çaresiz sesimle. "Nolur yapma." ben yalvardıkça o kahkaha atıyordu. Bi anda durdu ve yine o kızgın ifadesine büründü.

"Biliyor musun bende böyle yalvarmıştım,annene .Kurtar, nolur annemi kurtar dedim. Ama annen ne yaptı? Söz verdiği halde kurtarmadı onu. Senin annen benim annemi öldürdü! " Adeta kükreyerek söylüyordu .Bi anda yanağımda hissettiğim acıyla inledim. Tokat atmıştı bana. Ama bu sefer daha çok delirdi. Bir anda odadan çıktı.Ben tam kaçmak için ayaklanırken kapıyı kilitledi.

Ağlıyordum. Göz yaşlarım tükendi artık. Bir an önce annem ile babamın gelmesini ve beni kurtarmasını diliyordum. Bu yüzünü sadece evde kimse yokken, biz ikimiz varken bana gösteriyordu. Aileme söylersem annemi ve babamı öldürmekle tehdit ediyordu. Mecbur susuyordum.

Odanın kapısı açıldı ve o lanet olası arkadaşı geldi. İlk gelişi değildi. Tanıyordum. Her seferinde ikisi birlikte bana şiddet uyguluyorlardı. Ve her seferinde morarık olan yerlerimi kapatmayı başarıyordu. Bıkmıştım, yorulmuştum. Bu küçük bedenim dayanamıyordu artık .Ama direniyordum,annem ile babamın benim yüzümden ölmesini istemezdim.

Ama birazdan olacaklar benim içimdeki küçük kızı öldürecekti.

" Selam Alice~ " derken elini kafama uzattı. Bana vuracağını sanıp ellerim ile kendimi korumaya çalıştım. O ise benim yaptığım şeyi görüp kahkaha attı.

"Merak etme bu sefer daha eğlenceli şeyler yapacağız." Diyip sırıttı. Bakıcım bana bakıp güldü ve arkadaşına dönüp konuştu.
"Ben aşağıda olacağım. Çabuk bitir işini." dedi ve  odadan çıktı.

Yanıma geldi. Küçük bedenimi kucağına alıp yatağa yöneldi. Ben ise korkudan titriyordum.

Elleri üzerimde gezinmeye başladı. Ellerini ittirmiştim. Bu hareketime gülmüştü. Bir anda kıyafetimi çıkarmıştı.
Ve yavaşça içimdeki küçük kızı öldürmeye başlamıştı...

Annemin sesini duydum. "Alice kendine gel. Kızım hadi nolur kâbus görüyorsun." Gözlerimi açtım. Annem yanıma oturmuş, endişeli gözler ile bana bakıyordu. Ben ise ter içinde kalmış , korkudan kalp atışlarım hızlanmıştı.

Kâbus ... Keşke diye geçirdim içimden. Keşke o yaşadıklarım sadece kâbus olsaydı. Daha 6 yaşındaydım bunları yaşadığımda. Bakıcım 20'li yaşlarda genç bir bayandı. Güzel görünümlü, İyi eğitimli biriydi. Hepimiz görünüşüne kanmıştık. İçindeki şeytanı görememiştik.