Stay As You Are | °Kim Seungmin° (Düzenleniyor)

~46~

24.07.2021 | Kim Seungmin fanfic

"Garip değil mi hareketleri?"demişti Changbin gözlerini ekrandan çekip Jisung'a bakarken. Kafa sallamıştı Jisung ." Hemde çok."demiş ve arkasına yaslanmıştı.

Şuanda evin güvenlik kameralarını inceliyorlardı. Başka bir grup incelemişti ama Jisung ile Changbin kendileri de bakmak istemişlerdi.

Fakat gördükleri şeyler pek de güzel değildi.

En son izledikleri görüntü Alice'in gecenin dördünde bahçeye çıkmasıydı. Yüzü net görünmese bile korkmuş olduğu her halinden belliydi. Duvara yaslanmış , bir süre konuşmuştu. Yere çökmüş ve biraz da orada durup sonra içeri girmişti. Ama hareketleri sanki karşısında birisi varmış gibiydi... garipti.

"Evden çıktığı görüntü yok mu?"demişti Changbin. Kafasını sallamıştı Jisung.
"Nasıl bir şans ise o saatte elektrikler gidiyor, bu yüzden o görüntü yok."demişti.

Kapının çalması ile Jisung ile Changbin kapıya dönmüşlerdi. "Buyrun?"demişti Jisung kapıdaki kadına bakarak. Kadın gülümsemiş ve kapıyı kapatmıştı ardından.
"Alice için geldim."demişti. Jisung ile Changbin hemen ayağa kalkmış ve koltukların olduğu kısıma yönlendirmişlerdi kadını.

"Geçin."demişti Changbin. Kadın kafasını sallamış ve tekli koltuğa geçmişti. Jisung ile Changbin ise kadının karşısında yerlerini almışlardı. "Evet,konu neydi?"demişti Jisung.

"Ben Alice'in iş yerinden arkadaşıyım , adım Park Chaeyoung. Hastalarımın dosyalarını incelerken Alice'in dosyasına denk geldim."demişti. Changbin ile Jisung daha da dikkatli dinlemeye başlamışlardı.

"Evet, devam edin."demişti Jisung. "Alice'in psikolojisinden şüphelenmiştim açıkçası ve onu ikna edip bazı testler yaptırmıştım. Ama sonuçlar benim izine ayrılma zamanıma denk gelmişti ve acele bir şekilde gitmiştim bu yüzden bakamadım. Alice dahil kimse de bakmamış. Bugün inceledim ve sonucu bilmeniz gerek bence."demiş ve çantasından bir kağıt çıkarmıştı.

"Bu kopyası, ihtiyacınız olur diyerekten size getirdim."demiş ve kağıdı Changbin'e uzatmıştı. Changbin korku ile kağıdı eline almış ve anlamayı umarak kağıda bakmıştı. Bir süre okuduklarını anlayamamıştı fakat sona geldiğinde okuduğu şey ile gözleri daha da açılmıştı. "Ne?"demişti şokla. "Alice, şizofren mi?"demişti Jisung şaşkınlıkla.

Chaeyoung kafasını sallamıştı." Evet, maalesef. Alice şizofren, daha doğrusu öyleydi."demişti sesinin titrememesine dikkat ederek. "O zaman bu o saçma hareketlerini kanıtlıyor?"demişti Changbin sorar tonda Jisung'a. Jisung kafa sallamıştı." Evet, öyle."demiş ve sıkıntıyla kafasını elleri arasına almıştı.

"Keşke...keşke daha önce bakabilseydim ama cidden fırsatım olmamıştı. Ki bu kadar önemli bir sorun çıkacağını da düşünmemiştim aslında."demişti Chaeyoung üzüntüyle.

"Yapacak birşey yok , oldu artık."demişti Jisung ayağa kalkarken. "Bu bilgiyi paylaştığın için çok teşekkür ederiz."demişti Chaeyoung'a bakarken.

Chaeyoung kafa sallamıştı. "Keşke daha fazlasını yapabilseydim."demişti ayağa kalkarken. "Sonuç bu iken bu son kaçınılmazdı, doktor olarak sen bunu bizden daha iyi biliyorsun."demişti Changbin karşısında ki Chaeyoung'a teselli vermeye çalışarak.

"Bilmiyorum, belki koruyabilirdik. Ama yapamadık , yapamamış olma durumu beni fazlasıyla yaralıyor."demişti. Changbin kafa sallamıştı...başka ne diyebilirdi ki?

"Neyse ben gideyim artık. Kolay gelsin."demişti Chaeyoung kapıya ilerleyerek. Chaeyoung'un odadan çıkması ile Jisung ile Changbin birbirine bakmıştı.
"Eve gidip söylememiz gerek."demişti Jisung. "Ah nefret ediyorum habire kötü haber vermekten."demişti Changbin yerine tekrar otururken. Jisung ise Changbin'in omzunu sıvazlamıştı." Yapacak başka bir şeyimiz yok dostum , maalesef gitmeliyiz. Hadi."demiş ve kapıya ilerlemişti. Changbin oflayarak ayağa kalkmıştı. İkisi de odadan çıkıp haberi diğerlerine de söylemek için onların yanına gidiyorlardı.