59.BÖLÜM

60 9 0
                                    

~MUTLULUK~

   Hastaneden çıkıp eve gelmiştik. Mavi odasını çok sevmişti gözünü hiç kapatmıyordu hep odayı inceliyordu. 
"Nil hadi sen biraz uyu ben Maviye bakarım"
"Çok iyi olur, sizi seviyorum"
"Bizde seni"
yavaş yavaş gözlerim kapanmıştı.

   Gözlerimi açtığımda Mavinin sesini duyuyordum hemen yataktan kalkıp odasına gittim;
"Oğuz  Mavi neden ağlıyor"
"Bilmiyorum bir türlü susmadı karşısında maymun oldum ama hâlâ susmadı"
"Birde ben deniyim"

   Oğuz Maviyi yavaş ve dikkatli bir hareketlerle kucağıma koydu. Mavi kucağıma gelince ağlamayı kesti;
"Annesini istiyormuş demekki"
"Vayy Mavi hanım demek öyle" oğuz maviyle konuşurken gülümseyerek onları seyrediyorum.

   Maviye bakmak çok zor olucaktı. Eve geldiğimizden beri ağlıyordu.
"Oğuz sıra sende sen bak artık"
"Tamam" diyerek yataktan kalktı. Bir kaç dakka sonra Mavi ağlamayı kesmişti.

   Oğuz Maviyle birlikte yatak odasına geldi. Maviyi ortamıza yatırdı.
"Sevgilim git gel git gel yoruldum sende yoruldun"
"Evet çok yoruldum" diyip parmağımı Maviye verdim. Mavi parmağımı tutarak uyukuya daldı.

   Sabah gözlerimi açtığımda Mavi ve oğuz yoktu hemen mutfağa gittim.
"Oğuz Mavi nerde?"
"Canım çarşıya gitti arkadaşlarıyla buluşmaya"
"Ya oğuz dalga geçme"
"Dalga denizde olur bebeğim"
"Bakıyorumda keyfin yerinde"
"Evet çünkü yanımda siz varsınız ve mavi uyuyor odasında"
"Tamam, uyusun biraz gece hiç uyumadı"

   Oğuzla birlikte kahvaltı yaptıktan sonra kapı çaldı. Oğuz kapıya bakmaya gitti.
"Evet biz gel-"
"Olum sus Mavi uyuyor gece hiç uyumadı uyanırsa sen uyutursun"
"Tamam abi kızma ya"  Umut söylenerek içeri girdi.

   Bir kaç dakka sonra digerleride geldi. Mavi ağlamaya başladı umut sevinçle;
"Ohh be sonunda uyandı" koltuktan kalkıp Maviyi almaya gittim.
Yavaşça Umutun kucağına koydum.
"Yaa sen biraz büyümüşsün ya" Rüzgar gülerek;
"Yürümeye bile başlamış Umut" Bulutta Rüzgara katılarak;
"Aynen koşuyormuş bile"
"Dalga geçmeyin ya"

   Mavi elden ele gidiyordu ama halinden hiç pişman değildi. Hepimiz birlikte olunca Mavi bile huzurlu oluyordu.

   Artık ayrılık yoktu artık hiç bir şey yoktu biz kazanmıştık. Herşey bitmişti ârtik.  Biz bu saçma oyunu çabalayarak kazandik. Çabalarımız boşa çıkmadı aksine bize arkamzida durmayı, büyümeyi öğretti.
Teşekkür ederim hayat.

DOLUNAY GECESİWhere stories live. Discover now