Jin ပြင်ပေးထါးတဲ့ နေ့လည်စာကို အားရပါးရ စားနေတဲ့ Jk ကို Jin ထိုင်ကြည့်နေမိသည်
တကယ်တော့ Jin က သူချက်ပေးထါးတာတွေ အရသာရှိမရှိ သိချင်လို့ Jk ဖြေလာမှာကို ထိုင်စောင့်နေခြင်း ဖြစ်သည်
ပထမဆုံးစစားကတည်းက အရသာရှိလွန်းနေတာကို မပြောပဲ Jin ထိုင်ကြည့်နေတာကို သဘောကျတဲ့ Jk က တမင်သက်သက် စားပြီးတဲ့ အထိ မပြောပဲ စားနေခြင်းဖြစ်သည် ဒီလိုလုပ်နေခြင်းဟာ တစ်ရက်ထဲမဟုတ် Jin ချက်ကျွေးတာ စားတဲ့ တစ်နှစ်ပတ်လုံးတွင်ဖြစ်သည်
Jin - Jk... ဘယ်လိုလဲ စားလိူ့ကောင်းလား
မျက်လုံးလေး အဝိုင်းသားလေးနဲ့ မေးလာတဲ့ Jin ကို Jk လက်မ နှစ်ဖက်ထောင်ပြကာ
Jk - အကောင်းဆုံးပဲ 😋😋
Jin - တော်သေးတာပေါ့
Jk - အမြဲတမ်းစားကောင်းနေတာကို ဘာတွေ စိုးရိမ်နေတာလဲ
Jin - ဒါပေမယ့်လညိး ကိုယ်ချက်ထားတာ စားတဲ့သူက ကြိုက်မကြိုက် ရှိသေးတယ်လေ
Jk - အဲ့အတွက် စိတ်မပူနဲ့ Jin ဘာချက်ချက် ကို့အတွက်က ကောင်းပြီးသား😊😊
Jk က အမြဲလိုလို စကားပြောရင် အနှောင့်အသွားမလွတ်အောင့ ပြောလေ့ရှိသည် ဒါကို Jin သိသော်လည်း မသိသလိုသာ နေတတ်သည်
Jk က jin အပေါ် အရမ်းကောင်းတာသိပေမယ့် Jin အတွက်ကတော့ သူကိုယ့်သူတောင် ဘယ်သူမှန်းမသိရသေးပဲနဲ့ တခြားလူတစ်ယောက်ရဲ့ ဘဝထဲကို မဝင်ရဲ
Jin ဟာ ကာမပိုင် ယောကျားတစ်ဦး ဖြစ်နေခဲ့လျင် ဒါမှမဟုတ် ရာဇဝတ်မှုတစ်ခုခုများ ကျုးလွန်ခဲ့ဖူးရင် ဒီလို မရေရာတဲ့ အတွက် ကို့ဘေးနားက သူတွေကို မထိခိုက်စေချင် သူဘယ်သူဆိုတာ သိရတဲ့ အခါကျရင်တော့ Jin ကောင်းကောင်းဆုံးဖြတ်နိုင်ပါလိမ့်မယ်
Jk - စားလို့ပြီးပြီဆိုတော့ သွားတော့မယ်နော် လူနာကြည့်ရဦးမယ် ညနေလာခဲ့မယ်နော် Jin တာ့တာ
စားပြီးတာနဲ့ Jin ကို တာ့တာပြကာ duty coat လေးဆွဲပြီး ထွက်သွားတဲ့ Jk
Jk နောက်ကျောလေးကို ကြည့်နေရာမှ ပန်းကန်မျအားထသိမ်းကာ ဆေးရုံ ပန်းခြံထဲက ထိုင်နေကျခုံလေးသို့ ထွက်ခဲ့လေသည်
ဒီခုံလေးက Jin ဒီကိုရောက်ပြီး လူနာ အဖြစ်နဲ့ကတည်းက ထိုင့နေကျခုံလေး
ထိုင်ခုံလေးမှာထိုင်ပြီး အဝေးတစ်နေရာကို ကြည့်ကာ အကြောင်းအရာတစ်ချို့အား ပြန်တွေးလေသည်
သို့သော် အတိတ်ကအကြောင်းအရာများအား မမှတ်မိ Jk နဲ့ စတွေ့တာတွေကိုသာ Jk ပြောပြသလောက် ပြန်သိရသည် jin မှာ အဲ့ရှေ့က မှတ်ဉာဏ်ဘာမှမရှိ...........
