Unicode
ဆိတ်ငြိမ်တဲ့ရပ်ကွက်ထဲကနှစ်ထပ်တိုက်လုံးလေးတစ်ခု..နေဝင်ကာစဖြစ်တာကြောင့် ခြံအတွင်းမှာနေရိပ်လို့နေပြီ...
အိမ်ပေါ်ထပ်ဝရံတာလေးမှာလေညှင်းခံရင်းကော်ဖီသောက်နေတဲ့ဂျောင်ကုတစ်ယောက် ရုပ်တရပ် နောက်ကျောဘက်ကစိမ့်ကနဲခံစားချက်နဲ့အတူ တစ်ကိုယ်လုံးကြက်သီးထသွားတာကြောင့်ခိုးပြုံးမိလိုက်တယ်...
"ကြက်သားခေါက်ဆွဲပြုတ် ပြုတ်ဖို့လိုတာသွားဝယ်ရအုံးမှာပဲ..... ဪ မေ့လို့ ဟိုကောင်လေးကမှမလာတော့တာ..."
"ဘယ်သူကမလာဘူးပြောလဲ "
ရုတ်တရပ်ဆိုသလိုနောက်ကထွက်လာတာအသံပိစိ
"သူပဲမနေ့ကမလာတော့ဘူးပြောပြီးတော့ "
"အဲ့တာစိတ်ဆိုးလို့ပြောတာလေ လူကိုမညှာမတာအရမ်းလုပ်တာကို..."
"ဟမ် မညှာမတာဘယ်လိုလုပ်တာလဲ "
"အရမ်းဆောင့်....... ဟာ!.. ဘာတေတွေလာပြောနေတာလဲ မခေါ်တော့ဘူးသွား စိတ်ကောက်တယ် "
" ကိုယ်ကစတာပါကွာ နောက်ဆိုမကြမ်းတော့ဘူးနော် စိတ်ကောက်ပြေပါဝောာ့..... ဒီဘက်လှည့်ပါအုံး အံမယ် စိတ်ကောက်တာကလဲ နှုတ်ခမ်းကြီးကိုထော်လို့ ဆွဲစားလိုက်ရင်ကောင်းမလားမသိ "
" အချိန်ပြည့်အဲ့တာတွေပဲတွေးနေလိုက်နှာဘူးကြီး "
ပြောပြီးတာနဲ့ ချာကနဲလှည့်ထွက်သွားဝဲ့အကောင်ပေါက်ကြောင့်ဂျောင်ကုအသံထွက်ရယ်မိသည်...
သူ့အတွက်ထိုကောင်လေးရှိနေရင်ကိုပြည့်စုံပါပြီ... ဘဝချင်းခြားနေမှန်းသိလျက်နဲ့ကိုရူးရူးမိုက်မိုက်ချစ်မိခဲ့တာ ... မှန်တယ်မှားတယ်ဆိုတဲ့ရှင်းပြချက်တွေမလိုဘူး ထိုကောင်လေးစကားတစ်ခွန်းနဲ့တင်သေဆိုသေရှင်ဆိုရှင်နိုင်တယ် ...
" အဲ့မှာပဲရပ်နေဝောာ့မှာလား ဗိုက်ဆာနေပြီလေ တစ်မိနစ်အတွင်းမလာရင် ညစာငတ်ဖို့သာပြင်ထား "
"လာပါပြီ ကလေးကလဲစိတ်ကြီးပဲ "
" ဘာကလေးလဲငါမင်းထက်ကြီးတယ် "
"ဟဟ အင်းပါ လူကြီးလေးရယ် ဒါနဲ့လူကြီးကကြီးသင့်တဲ့နေရာလဲမကြီးဘူးနော် ပိစိသေး... "
YOU ARE READING
Side Effect Of Vkook 🔞{One Short Collection}
Fanfiction21+++ If you don't like it,so don't read it... But if you read it,don't blame on me!...
