Cześć wszystkim! Nazywam się Delta i bardzo mi miło was wszystkich tutaj gościć. Opowiadanie, na którym aktualnie jesteście, pisane jest z okazji czwartej rocznicy powstania mojego konta na wattpadzie. Wiele to dla mnie znaczy, że część z was wciąż ze mną tutaj jest, choć pewnie mało kto pamięta dzień publikowania mojej pierwszej pracy tu, hah. Natomiast tych, których dotychczas jeszcze nie spotkałem/poznałem to bardzo mi miło, jeśli zostaniecie tutaj na dłużej.
Przedstawione tutaj sytuacje oraz bohaterowie są fikcyjne. Nie inspirowane niczyim życiem, ani innymi tekstami kultury. Zatem wszelkie podobieństwa imion i nazwisk oraz wydarzeń jest w pełni przypadkowe.
Prosiłbym również o zachowanie rozwagi i nie naśladowanie niektórych czynów postaci, to chyba jasne, ale warto podkreślić. Tak dla jasności.
Chciałbym również w tym momencie wskazać na bardzo poważny problem współczesnego świata. Otoczeni z każdej strony social mediami (choćby wattpad jest taki) często porównujemy się do osób, które obserwujemy. Trzeba pamiętać, że oni, poza swoimi kontami, też mają prywatne życie, prywatne problemy, o których nie mówi się głośno. Po prostu mogą być inni w rzeczywistości niż nam się może wydawać, ich życie nie musi być tak perfekcyjne, jak zdjęcia, na których są przedstawieni. Jednakowoż przez to często tracimy swoją pewność siebie, zapadamy się w kolejne kompleksy, zaczynamy się bać tego, kim jesteśmy. Chcę, żebyście wiedzieli, że to błędne nastawienie i powinno się to zmieniać. To jest ten najważniejszy motyw tego opowiadania.
Nie wiem, czy jest tu coś, co jeszcze chciałbym przekazać, za pewne w najbliższym czasie jeszcze będę zmieniał ten wstęp. Na ten moment jednak to wszystko. Zapraszam więc dalej, aby poznać tytułowych"aktorów". Proszę, spoglądajcie na daty i godziny przypisywane przy rozdziałach, żeby się nie pogubić w chronologii.
Mam nadzieję, że będziecie się dobrze bawić tutaj.
Z dedykacją dla wszystkich mniej lub bardziej znanych aktorów, charakteryzatorów, scenarzystów, reżyserów i innych pracowników teatrów na całym świecie.
(...) zawód aktora, jak mało który, obfituje w troski i rozczarowania.
~ Uma Thurman
BẠN ĐANG ĐỌC
AKTORZY
Bí ẩn / ThrillerDniami piją, a wieczorem zakładają maski. Ich życie czasem nie jest usłane różami tak, jak scena, na której grają. Innym wydają się perfekcyjni, ale nie zawsze tacy są. Gdy wracają do domu wciąż udają. Nikt nie wie, co kryją pod spodem, co myślą, co...
