BIPOLAR MEANS ME

01

AUTHOR'S NOTE: hi to all my babies here, pasenya sa walang say say na words na naisulat ko,  sadyang that was me and nothing can change. But if you keep reading you will know the pov of mine.

CHAPTER ONE: DOOM IS COMING

I was about to back to school when I suddenly felt a pain in my stomach. Napahawak kaagad ako sa aking tiyan, at bumalik na naman ang sakit. Buti nalang dala ko ang gamot para dito, sinadya ko lang talagang bilhin ang bagay na ito para sa punyetang tiyan na to. Wala naman g alam si mama dito at pera ko naman to na galing sa kanya kaya everything is under my control.

Ininom ko kaagad syempre may dala akong tubig, palaging pinapa ala-ala ni mama sakin na always bring water to stay hydrated. Tumatak na iyan sa kokote ko kaya diko iyan makakalimutan.

Napansin ni tindira ang pag inom ko ng cobra pagkatapos uminom ng gamot. Binigyan ko lang siya ng blank stares at kumawala sa pagtingin. Wala akong pakialam saiyo tindira ka! Sabi ng isang isip ko. Minsan pakiramdam ko kailangan ko ng magpakunsolta sa doktor kung okay pa ba ang utak ko. Natawa nalang ako sa naisip ko.

"Pa'no ka gagaling niyan? Kung pagkatapos uminom ng gamot para sa ulcer ay iinom kaagad ng cobra?" Nabaling  kaagad ako ng tingin sa kanya I was about to stand when she speak. Akala ko mang-mang ang isang to. Bakit alam niya ang gamot na iyon? Chismosa.

"Why do you care?" No expression in my face will aloud to this kind of person. Nonsense. Ngumiti lang siya na parang ang tanga ko sa point na iyon. Biglang kumirot ang puso ko at pinawisan kaagad ang aking kamay at paa kahit na nag  medyas ako. Biglang kumuyom ang kamao ko at.

Ayaw ko sa mga taong pinakiki alaman ang buhay ko.

Nag tiim bagang ako hindi ko bigla na kontrol ang sarili ko, bakit ako nag ka ganito? Wala akong ibang paraan para mawala ang nararamdaman ko kaya umalis nalang ako.

....

Tinignan ko ang relo at 5 minutes pa akong late pero for sure wala pa si guro doon kaya sinuksok ko nalang ang kamay ko sa magkabilang bulsa.

Pagpasok ko ayon ang mga punyeta nag tatapunan ng basura, well okay lang dahil hindi naman sa amin naka assign ng paglilinis in this month kaya everything is alright.

"GUSTO. NIYO. BANG. KUMAIN. NG ICECREAM?"

Lahat sila natigilan sa biglang pag sigaw ko, binigyan ko lang sila ng lapad na ngiti pero sa akin parin sila naka tutuk, na shock ang mga kurimaw. Tsk. Oa parin kahit papaupo na ako. Ganon pa ka shock ang pagsigaw ko?

Nakapatong ang isa kung paa sa isa ko pang paa at ginalaw galaw. Its me, masakit kasi sa paa ,eh.

"Huwaow, si Rocky man lilibre?" Wika ng isa kung ka klase pero hindi ko siya pinasin at itinuon lang ang mata sa binabasa. Naging tahimik ang lagat kahit 10 seconds lang ang pangyayari.

Biglang lumitaw ang medyo matangkad na guro na may malaking mukha at may nonal sa noo sa pultahan namin. Nakita ng ka klase ko na tumawa ako at nag bigay ng sinyas sa paparating na guro at dali dali niyang inayos ang upuan at humarap sa blackboard.

Dahil dito ako naka upo sa gilid kaya pansin na pansin ko ang paparating at ang dumadaan. Binaling ko ang atensyon ko sa guro dahil parang mahuhulog na ang nonal niya. Sa galit.

Bigla akong natawa sa nakita kung naka kunot niyang noo na ngayon ay nakatingin sa akin. Umayos ako ng upo at nag great sa kanya nang "goodmorning maam beautiful" sabay kindat. Buti nalang pinalitan niya ang mukha niya ng happy face. Nakakatawa ang gurong ito andaling mabula palibhasa tumandang dalaga.

.....

I look  my watch and its 5pm pero wala akong planong umuwi, tinignan ko lang ang bahagi ng aking paa at napansin ko na malapit ng masira ang sapatos ko. Ilang taon ko ba itong nagamit? ay isang taon lang pala. Masisira kaagad to dahil vans lang ito at hindi pa original. Tss anong konek? Bipolar talaga.

Ako.

Nagtaas ako ng tingin dahil sa ambulansiyang dumaan sa school namin. What is it na naman? Bakit parang madalang ko ng nakikita ito? Hindi ko nalang pinansin and back again I  count a second. Napaisip lang ako if I were a doom siguro bawat pitik ng segundo ay may mamatay? That was a fate, whenever you want to leave but if the doom is coming ba-bye.

What if I die? Well I die if it was my fate. I've nothing to do but to accept that is was all a fate. A freaking fate.  It was all past, nothing can change past is always a past.

I was about to sit to the waiting shed when I suddenly felt another pain in my stomach. Napahawak kaagad ako at napaupo sa sakit but whenever I touch my stomach to pass off the pain ay lalong sumakit. Naalala ko ka agad ang gamot, dali kong kinuha sa bag tiyaka kumuha ng isa, napansin ko na dalawa nalang at kapag kukuha ako ng isa, isa nalang din ang matitira. Ininom ko nalang ka agad dahil feeling ko mamatay ako kapag wala akong ginagawa.

10 minutes later....

Ang tagal nawala ang sakit, pero atleast nawala ah. Ng medyo dumilim na ay naisipan ko ng umuwi, and I know na papagalitan na naman ako.

....

Andito na ako sa tapat ng aming bahay ng mapansin kung sino ang nasa bahay. Ito yung mga tao na kinahihiyaan ko when we talk, awkward kasi parang bisita lang ako sa kanila. Kinatatakutan na mga tao sa buhay ko. Papasok na sana ako ng mapansin ni Tita Merdez ang presensya ko ay agad kumunot ang kanyang noo. At naging sanhi ng pangingilabot ko.

Patay na.

I give her a smile at tiyaka pumasok, ayaw ko ng mag pa ka choosy ano. Baka ipakain niya ako sa tatto niyang dragon sa balikat niya. Pwede ba yun?

"Anong oras na?" Napabaling kaagad ako sa nagsalita, it was her-my mother.

"So-sorry po, nahihiya po kasi akong sumabay sa ka klase ko eh." Napakamot ako ng ulo, naiinip ako.

"Hindi ka nag practice kung anong irarason Rocky!" At tiyaka nag lagay siya ng mga kubyertos sa lamisa.

Tumawa lang ako sa kanya at i-hu-hug ko sana siya pero agad siyang tumalikod sa'kin at humarap sa lababo. Medyo kumirot ang puso ko at parang may namomoong luha sa mata ko. Imbes na tumayo lang ay pumasok na ako sa kwarto.

Agad akong humiga at nag isip. Siguro galit lang siya kaya ganon,  pero parati nalang?

"Okay lang 'yan Rocky." Sabay hawak ko sa aking dibdib. "Intindihin mo lang siya kasi kailangan kapa niya, okay?"

Maayos na ang lahat, napakalma ko na ang sarili ko. Okay na ako sa ganito. Nag halfbat mo na ako before nagbihis, nag lotion na rin ako kasi para mabango. Natawa nalang ako sa naisip ko.

Bubuksan ko na sana ang pinto ng may nahagip sa paningin ko na isang sulat at naging dulot kung bakit napatigil ako.

Doom is coming.