şizofreni

BÖLÜM 6 DEHŞET

Ne diyeceğimi düşünüyordum bi bahane bulmam gerekiyordu babamın hiç sevmediği bi kız vardı aleyna. Acaba onda kaldığımı mı söyleseydim.

"Loya cevap ver "

"Baba ben aleyna dayım aslında sen izin vermezsin diye sefanur demiştim"

"O kızı hiç sevmiyorum biliyorsun birdaha sakın tekrarlama bunu yarın erkenden eve gel"

"Tamam babacım"

Korkudan hala ellerim titriyordu

"Herşey yolunda mı ? "

"Evet merak etme"

"Peki. Hadi sen uyu ben yarın erkenden kaldırırım"

Odama gittim, kapıyı kapattım. Biraz uyku gercekten iyi gelicekti ama sonradan fark ettim ki heryerim kan içindeydi banyo yapmam gerekiyordu arel in yanına gittim

"Banyo yapmam gerek"

"Gel benimle"

Gittim, bana havlu ve bornoz verdi banyonun yerini gösterdi, bende üstümü iyice yıkadım derim soyulana kadar yıkandım. Tam çıkmıştım ki kapının önünde dikildiğini fark ettim

"Bende giricektim çıkmanı bekledim"

Güldü, bende güldüm.

Yanından geçerken göğüslerime baktığını anlamıştım üstümü değiştirip uyudum hemen çok yorgundum ama sabahın köründe bir sesle uyandım.

Ses mutfaktan geliyordu yüzümü yıkayıp aşağıya indim mutfağa girdiğimde beni beklediğini fark ettim kahvaltı hazırlamıştı

"Günaydın"

"Günaydın"

"Uyandıracaktım ama kıyamadım çok tatlı uyuyordun"

"Sen mi hazırladın bunları?"

"Evet ye de hemen çıkalım"

Beraber kahvaltı yaptık üstümü değiştirip okula gittim ders tam başlıcaktı telefonum çaldı

"Efendim baba"

"Hemen eve gel loya"

"Bir şey mi oldu ?"

"Hayır sadece acele et"

Meraklanmıştım. arelin beni bırakmasını istedim bir sokak önce arabadan indim ve eve girdim.

Evde hortum çıkmış gibiydi her yer dağalmış kırılan cam parçaları kan içindeydi telaşla yukarı babamın yanına cıktım.

" baba noluyor ?"

" annen kriz geçirdi hastaneye götürmemiz lazım yardım et"

Annemin koluna girdik apar topar hastaneye götürdük hastane dediğim klinik gibi bir yer doktoru bahri bey oradaydı

Babamla uzun bir konuşma yaptılar annemi bayıltmışlardı uzun bir süre annem orada kalacaktı.

Eve döndüğümüzde etrafı toparlamaya başladık o sırada kapı çaldı

"Ben bakarım baba"

Kapıyı açtığımda karşımda arel vardı başımdan aşağı buz dökülüyormuş gibi hissettim.

"İçeri davet etmicekmisin? "

" ooo arel hoşgeldin, kızım içeri davet etsene misafirimizi"

Kamera şakasımıydı bu ? Babamla nerden tanışıyordu ki bunlar?

"İçeri gel"

"Saol canım"

Koltuğa kuruldu babam karşısına ben de çaprazına oturdum.

Annemin durumunu ona anlattı.

Baya bir dertleştiler sonra evi toparlamamıza yardım etti, ardından evine gitti, babamla akşam oturduk film izlerken bende konuyu açtım

"Baba sen arel i nerden tanıyorsun?"

"Eski bir arkadaşımın oğlu, çok iyi bir çocuktur. "

Ya, evet gerçekten çok iyi.

"Sana önemli bir şey söyleyeceğim kızım."

"Dinliyorum baba"

"Ben amerikaya gideceğim uzun bir süreliğine ve senin... şey.."

"Ney ? "

"Arel ile kalman gerek "

"Ne ? Baba ben onu tanımıyorum"

"Ben tanıyorum ve güvenebileceğim tek kişi o "

" ne kadar süreliğine gideceksin"

" iki ay "

"Baba ben onunla kalmak istemiyorum on altı yaşındayım ve çocuk sayılmam tek başıma da kalabilirim"

"Loya artık itiraz etme kızım, biliyorsun itiraz etmen işe yaramıcak"

"Neden gidiyorsun peki?"

"Annenin durumuyla ilgili, bak sen bunlara pek burnunu sokma. "

"Ne zaman gidiyorsun?"

"Yarın gece"

"Baba bunu daha erken de söyleyebilirdin."

"Bugün söylemek istedim yarın okuldan sonra arel ile beraber bizde kalacaksın sabah seni okula o götürecek"

"Senden nefret ediyorum"

Odama çıktım kapıyı hızlıca kapatıp kilitledim kapının öbür tarafından bağırıyordu ama kapıyı açmadım ben o psikopat la beraber mi kalacaktım?

Telefonuma mesaj geldi arel den idi

İki ay boyunca benimsin

Bide iğrenç bi smiles koymuştu babamı asla affetmicektim ondan nefret ediyordum, bütün gece ne yapacağımı düşündüm uyuyamamıştım.

Kapı çaldı arel gelmişti babamla konuşuyorlardı  ben ise hala ne yapacağımı düşünüyordum.