Part 10

0 0 0
                                    

--------------------

"Kamusta ang tulog mo?" Tanong Saakin ng mama Ni shyrel

"Ayus lang po medyo maginaw lang" sagot ko

"Ahahha Ganon nga dito! Kaylangan mong mag-tiis!" Sabi ni Shyrel

"Sege aalis Muna ako huh! May Trabaho Pa ako! Basta nandito lang ang kakainin natin Mamaya!" Pag-papaalam ko

"Sege Basta mag-iingat Ka!" Pagsang-ayun Nila At Umalis na ako

-------------------

"Friend Buti Nandito kana! Tinatawagan Kita Pero Hindi mo sinasagot!" Saad ni Aisa

Sya ang Kaibigan ko' Sinabihan kona sya kahapon na dito Naako Magtatrabaho Para Sa sarili Ko pero hindi nya alam Na Hindi na ako Nakatira sa Bahay nila mom!

"Wala na ako sa bahay nila mom! Hindi ko dinala lahat ng kanila!" Sabi ko at Nagulat naman sya

"Bakit Ka umalis? Saan kana ngayon nakatira?" Takang tanong nya

"Malapit sa Dagat' May kasama ako Isang Bulag at ang mama nya!" Sagot ko

"Eh Sa bahay kanalang Matulog!" Sabi nya

Pwede din akong matulog sakanila pero paano sila shyrel?

"Paano sila Shyrel? Hindi ko sila Pwedeng hayaan nalamang!" Saad ko

"Pwede Monaman sila Dalawin Lang! Dalhan Molang ng pagkain!" Wika nya at Tumango ako

Pwede din' Mag-iipon ako ng pera Para sa Maliit na bahay Nila!

"Sege Mag Simula kana" Sabi nya

----------------------
Matapos ko magtrabaho ay agad Na ako umuwi Na may Dalang Pagkain

"Shyrel? Nasaan ang mama mo?" Takang tanong ko

"Umalis sya Kanina pa! Baka Nandyan nayun hintayin nalang natin" Sagot nya

"Bakit pala sya Umalis?" Tanong ko ulit

"Naghahanap sya ng pagkain" sagot ni shyrel

"May dala naman ako Pagkain Sa bag pwede nyo yun kainin!" Wika ko at Ngumiti sya

"Napakabuti mo pero Hindi kasi amin ang Dala mo! Hindi kami Nangunguha ng hindi amin!" Sabi nya

"Osege May Dala akong Pagkain' Binilhan Konarin kayo ng Donut At ng Chicken!" Sabi ko at Dumating Na ang mama Ni Shyrel

Pero kahit ni isang plastic ay wala syang Dala

"Nay May Nakuha napo ba kayo?" Tanong Ni Shyrel sa mama nya kahit hindi pa Nagsasalita ang mama nya

"Wala pa anak Pero ano yang Kinakain mo?" Sagot ng mama nya

"Kumain napo kayo! Nga po pala Yung Dala kopong bag na may pagkain Ay pwede nyo rin pong kainin!" Saad ko at Ngumiti Sya
Ng K
"Salamat Pero Wala kaming Maipapalit!" Sabi nya at Kumain ng dala ko uu

"Doon napo ako Titira sa Kaibigan ko pero dadalhan kopo kayo ng pagkain!" Sabi ko at Ngumiti bahagya ang mama Ni Shyrel

"Mabuti naman! Hindi Ka nararapat dito na Tumira!" Saad ng mama nya

"Dadalhan Korin po kayo ng pagkain pero Kaylangan Hindi kayo namumulot ng Pagkain sa Basurahan huh!" Sabi ko at Ngumiti

"Wag monang Gawin Iyon' Salamat nalang!" Sabi ni Shyrel

"Dito po ako matutulog ngayon pero Bukas ay Doon na Po sa Kaibigan Ko" Sabi ko at umupo

"Kung Bibilhan kopo kayo ng Bahay kahit maliit Tatanggapin nyo po ba?" Tanong ko

"Hindi' Mabutit dito nalamang kami Wala kaming pang bayad!" Sagot ni shyrel

"Ako na bahala sa Pangbayad At Bibilhan ko kayo ng Paninda para Sa pang kabuhayan nyo!" Sabi ko at Kinuha ang Pera

"Tanggapin nyo po ito! Para po kapag Naubos na ang pagkain na dyaan sa Bag ko ay Ipangbibili nyo iyan!" Sabi ko at Binigay sa mama ni shyrel

"Pwede Monaman kaming Tulungan pero Subra na ata to!" Wika ni Shyrel

"Kulang Panga yan ehh! Nagpapasalamat po ako kahit Madali akong Nakatira dito ay Atlease Pinatuloy nyo ako!" Sabi ko ng Buong Puso

"Kumain kana ba?" Tanong ni Shyrel

"Ah oo kumain naako!" Sagot ko at Humiga

"Matutulog napo ako" Sabi ko at Pumikit na

No One Can Love MeWhere stories live. Discover now