Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Daha fazlasına bakamadığım için geri çıktım. Ama merakıma yenik düşüp Meriç'n instagram sayfasına girdim. En son attığı posttaki yorumları görünce ağzım açık kaldım.
Alevler, numaralar, kalpler, edepsiz teklifler, övgüler ve tebriklerden geçilmiyordu.
Oflayarak telefonu akıl sağlığım için kapattım. Kumandaya uzanıp aldıktan sonra herhangi bir haber kanalı açtım.
Bir kadın spiker konuşuyordu. Ekran ikiye bölünmüş ve diğer kısmında bir muhabir vardı. Yağan kara rağmen önünü görmeye çalışıyor bir yandan da konuşuyordu.
"Biz de onun çıkmasını bekliyoruz, Didem," dedi güçlükle çıkan sesiyle genç adam.
"Anlıyorum. Seni de çok konuşturmak istemiyorum. Kar şiddetleniyor gittikçe. Biz tekrar sana bağlanacağız." Sonra gülümseyip önündeki kağıtlara döndü.
Haberleri sunmaya devam ederken ekranın ikiye bölünen kısmında Meriç'in simasını görünce şaşkınlıkla koltuktan doğruldum. Muhabirler onu mu bekliyordu?
Yok artık.
"Meriç bey hastanın durumu nasıl?" diye soran bir muhabir ile durdu.
"Durumu gayet iyi. Şimdilik gözetim altında tutuyoruz ama herhangi bir risk söz konusu değil."
"Sizin için nasıl geçti?" diye sordu başka biri.
"Kolaydı diyemem. Çok zorladı ama ekiple birlikte üstesinden gelebildik. Şimdi müsaade ederseniz beni bekleyen biri var."
