Part 13❤️

5 0 0
                                    

Πο ρε φίλε ποτέ θα χτυπήσει το κουδούνι πείνασα

Ν:( μαλακα Γιάννη σε ποσό χτυπάει)
Γ:( σε δυο ρε)
Ν:( Οκεεε)

Επιτέλους πέρασαν και αυτά τα δυο λεπτά πάμε με τα παιδιά να κάτσουμε στο παγκάκι ήταν όλοι εκτός από την Ελισαβετ που στο καλό έχει πάει πάλι αυτή η κοπέλα

Ν:( ξέρετε που είναι η Ελισαβετ)
Χ:( μίλησα πριν μαζί της θα πάει να κάτσει με τον καινούργιο είπε)
Ν:( τι λες ρε βλάκα τι δουλειά έχει αυτή μαζί του ένας χλεχλες είναι μόνο)
Δ:( ωραία τι σου φταίμε εμείς)
Ν:( άσε πάω να την βρω)

Πάω στον διάδρομο και τους βλέπω να κάθονται και να γελάνε θα θελα να ξέρω τι στο διάλο λένε και γελάει τόσο αυτή βλέπω πως κάθονται μαζί δίπλα δίπλα πάω να κάτσω ανάμεσα τους μην πάθουν και κάτι και τρέχουμε όχι κάτι άλλο καμία αρρώστια

Ν:( γεια σας παίδες)
Ε:( δεν βλέπεις μιλάμε πιο είναι το πρόβλημα σου)
Ν:( εμένα κανένα) το λέω και βάζω τα χέρια μου στους ώμους της
Τ:( ναι φύγε τώρα μιλάμε)
Ν:( αγοράκι κόψε λίγο τον τόνο σου μην στον κόψω εγώ και έχουμε κακά ξεμπερδέματα)
Τ:( γεια δείξε τι μπορείς να κανείς)....
Και μπαίνει ο καθηγητής όταν πάω να σηκώσω το χέρι μου
Καθ:( τι γίνετε εδώ)
Τ:( τίποτα κύριε απλά κάποιοι έχουν θέματα)
Ν:( θα σου δείξω καμία μέρα τι θέματα)
Είπα μέσα από τα δόντια μου κοίταξα με θυμό την Ελισαβετ και έφυγα



Ελισαβετ POV

Ε:( συγνώμη για την συμπεριφορά του δεν ξέρω τι τον έπιασε στα καλά καθούμενα)
Τ:( εσυ γιατί ζητάς συγνώμη δεν θέλω να το ακούω από εσένα κοίταξε με) είχα σκυμμένο το κεφάλι στεναχωρήθηκα για ότι έγινε και δεν μπορούσα να τον κοιτάω στα μάτια παρόλο που δεν έκανα κάτι εγώ
Τ:( ειιιι μην ζητάς συγνώμη για την πάρτη άλλον κατάλαβες ποτέ ξανά και σε κανέναν οποίος και να είναι) με πήρε από το πιγούνι και με έκανε να τον κοιτάξω στα μάτια πήγε να με φιλήσει
Ε:( τεο όχι) τον σταμάτησα παρόλο που στεναχωρήθηκα
Τ:( σορρι δεν ξέρω τι με έπιασε πάμε καμία βόλτα)
Ε:( ναι πάμε)

Μέχρι που χτύπησε κουδούνι και μπήκα μέσα με τον τεο και κάτσαμε ο Νίκος φαίνεται να είχε φύγει δεν είχε τα πράγματα του που να πήγε άραγε και τι είναι αυτά που παθαίνει δεν μπορώ να τον καταλάβω


Φ:( Ελισαβετ ψιττ)
Ε:( ναι)
Φ:( θες να βγούμε σήμερα να πάμε να πάρουμε κάποια πράγματα)
Ε:( οκ δεν έχω θέμα οι άλλες)
Φ:( δεν μπορούν σήμερα)
Ε:( καλά) πέρασε και η τελευταία ώρα πήρα τα πράγματα αποχαιρέτησα τα παιδιά και έφυγα με την Φλορινα θα βγούμε κατά της 6 στο κέντρο για ψώνια σήμερα δεν μπορούσα να της πω όχι.....

[...]


Φ:( μου πάει)
Ε:( ναιιι είναι θεϊκό πάνω σου πάρε το δεν το συζητώ)
Φ:( ευχαριστώ πολύ, πάμε στο ταμείο)
Ε:( τώρα τι κάνουμε)
Φ:( πάμε στο σπιτάκι μας) ναι έχουμε το δικό μας σπιτάκι μην νομίζετε πολλά πολλά ένα μικρό είναι στο κενό με δυο τρεις καρέκλες τώρα και τέτοια ώρα δεν περπατάει Τπτ εκεί
Ε:( ναι πάμε) κάποιος περπατούσε βιαστικά και κατέβαινε προς τα κάτω τον βλέπω καλύτερα και παρατηρώ είναι ο Νίκος
Ε:( ο Νίκος δεν είναι αυτός;;)
Φ:( ναι )
Ε:( γειααα) του φώναξα και απλός προχώρησε χωρίς καν να με κοιτάξει
Φ:( ήταν μαυρισμένο το μάτι του, τι έγινε)
Ε:( τι λες δεν γίνετε αυτό, πάω να τον προλάβω) χωρίς να το σκεφτώ έτρεξα να τον προλάβω και η Φλορινα δεν έφερε αντίρρηση μου γέλασε και πήγε σπίτι της ήταν ακριβός απέναντι,τον παρατήρησα που περπατούσε γρήγορα και του φώναξα « Νίκο στάσου»
Δεν σταμάτησε και απλός προχωρούσε με νεύρα σε μια στιγμή όπως έτρεχα παραπάτησα και έπεσα κάτω  ακούστηκε δυνατά πόνεσε πολύ η αλήθεια

Ο δικός μου κουκουλοφόρος Where stories live. Discover now