Ο δικός μου κουκουλοφόρος

Part 18

Νίκος POV

Σήκωσα τον μάρκο από κάτω και του είπα να μπούμε μέσα αλλάξαμε και η δυο της έκφρασης μας πείρα με μια ανάσα και μπήκαμε μέσα μας είδε η μαμα της και άμεσος μας έκανε νόημα να κάνουμε ησυχία γιατι κοιμάται είχε πάει αργά τα παιδιά είχαν φύγει και καθόμασταν δίπλα της ο αδερφός της με την μαμα της κανείς δεν έφευγε

Μ:( μαμα μήπως να πας να κοιμηθείς θα είμαστε εμείς εδώ έχεις κουραστεί πολύ)
Μαμα:( όχι μάρκο μου θα είμαι δίπλα στην αδερφή σου)

Σιγά σιγά ένιωθα τα μάτια μου να βαραίνουν και τα έκλεισα

Όταν ξύπνησα είδα τον Μάρκο να κοιμόταν στον καναπέ που είχε εκεί και στον δίπλα η μαμα του και ναι την είχαν βάλει σε καλό δωμάτιο τους σκέπασα και τους δυο και βγήκα να πάω να πάρω καφέ η ώρα είχε πάει 3 το βράδυ και να είμαι μόνο εγώ και ακόμα δυο τρια άτομα να περπατάνε στο τέλος του διαδρόμου είδα ένα κορίτσι μικρό σε ηλικία δεν θα ήταν το πολύ 5 το Πρόσωπο της ήταν κρυμμένο στα γόνατα της πως γίνετε να αφήνουν ένα τέτοιο παιδάκι μόνο του, είναι τόσο μικρή και αβοήθητη έλεγε συνεχώς μαμα και έκλεγε

Ν:( γεια σου μικρούλα τι έχεις)
Άγνωστο κορίτσια κι:( η μα.. μαμα μου είναι μέσα και της κάνουν χειρουργείο)
Ν:( ο μπαμπάς σου που είναι γιατί είσαι μόνη σου)
Α:( πέθανε από ατύχημα) όταν το είπε αυτό δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα συναισθήματα μου την έβαλα στην αγκαλιά μου
Ν:( μην φοβάσαι όλα θα πάνε καλά) της το έλεγα και χάϊδευα στοργικά της μικροσκοπική πλάτη της ( πως σε λένε μικρούλα) την ρώτησα και με κοίταξε ήταν τόσο γλυκιά της έβαλα τα Μάλια πίσω από το αυτάκι της και μου είπε ( Ελισαβετ )
-( τι ωραίο όνομα είναι αυτό Ελισαβετ
ξέρω μια Πριγκίπισσα με τέτοιο όνομα της αρέσουν πόλη η Σοκολάτες είναι και πολύ πεισματάρα ποτέ δεν ακούει κανένα θες να στην γνωρίσω πιο μετά αφού πάρουμε μια σοκολάτα,νομίζω της μοιάζεις πολύ μήπως και εσυ είσαι μια Πριγκίπισσα ) της είπα και την γαργάλισα, άμεσος ένα γελάει εμφανίστηκε στο πρόσωπο της ( ναι ναι) μου είπε με χαρά και την ανέβασα στην αγκαλιά μου με τα μικρά χεράκια της έβγαλε τα Μάλια της από το πρόσωπο της ( εσένα πως σε λένε παιζακι)
(Νίκο ζουζούνια κι) ( εντατσι Νίκο)

Φτάσαμε στην καφετέρια πήραμε ότι ήθελε να φάει και κάτσαμε στο τραπεζάκι το έτρωγε χαρούμενη είχα ξεχαστεί δεν μπορώ να την αφήσω μόνη της θα την πάρω μαζί μου μέχρι η μαμα της να γίνει καλά έφαγες (μικρή μου Πριγκίπισσα) ( ναιιι Νίκοοο) είπε με μεγάλη χαρά πήρα ένα Μωρομάντηλο και σκούπισα τα χέρια της καθώς είχαν γεμίσει σοκολάτες και μετά το προσωπάκι της
-( πάμε τώρα κυρία μου) μου έγνεψε καταφατικά της Σήκωσα στην αγκαλιά μου όπως προχωρούσαμε είχε κοιμηθεί πάνω στα χέρια μου δεν μπορούσα δεν ξέρω πως θα βρω τώρα εγώ στην μαμα της πρέπει κάπως το πρωί να την ψάξω έφτασα στο δωματιάκι ο Μάρκος καθόταν έβαλα μέσα την μικρή και την ξάπλωσα στο καναπέ καθώς έκανα νόημα στον μάρκο να σηκωθεί και την σκέπασα