De viool huilt terwijl zij echoot door de lege ruimte.
Het zwart omhult mij en lijkt eindeloos te zijn. Zelfs mijn voeten kennen geen ondergrond
Maar vallen doe ik niet.
Mijn huid lijkt te branden. Een sensatie van warmte.
Mijn ogen richten zich omhoog, naar de bron van de warmte.
Een grote kroonluchter met wel duizenden brandende kaarsen.
Wanneer ik mijn kin weer naar beneden tilt zie ik hem.
Mijn adem stokt in mijn keel ..........
Zijn hand strekt uitnodigend uit.
JE LEEST
Dansen met de duivel
Short Story~Hij ruikt zoet. Naar lavendel, en honing. Het is bedwelmend. Hij ruikt naar mijn volgende slechte beslissing. "Ga je mee?" Zal ik?~ Wanneer hij zijn hand uitsteekt. Durf jij die dan te weigeren? Zou jij dansen met de duivel?
