Κεφάλαιο 33

58 16 59
                                    

Μετά άλλο ένα βήμα που την έφερε πιο κοντά του... και μετά σταμάτησε και άρχισε να σκέφτεται τις συνέπειες από αυτό που πήγαινε να κάνει.

Την επόμενη μέρα θα είχε να αντιμετωπίσει το ''γιατί μου την έπεσες μέσα στην νύχτα;'' του Πέτρου. Θα είχε να αντιμετωπίσει τις πολύ προσωπικές ερωτήσεις από τις υπόλοιπες γυναίκες της ομάδας και τα πονηρά βλέμματα των αντρών. Δεν γούσταρε να την κοιτάζει κανείς πονηρά για αυτό που έκανε, ούτε και με νόημα.

Κοντοστάθηκε. Δεν ήθελε να το μάθει κανένας ότι εκείνη αισθανόταν έτσι. Αλλά δεν ήταν αυτός μόνο ο λόγος. Έπρεπε να το ξέρει μόνο εκείνη. Δεν ήξερε γιατί όμως άκουσε το ένστικτο της. Θυμήθηκε την Μελίνα που πριν λίγες μέρες της είπε.

'' Άησμη. Υπάρχει σε σκόνη αλλά και σε υγρή μορφή και σε σύριγμα. Η σύριγγα είναι πιο δυνατή. Κρατάει η αμνησία περισσότερο''.

Πήγε αθόρυβη και ευκίνητη, σαν γάτα και πήρε μια ένεση από την αποθήκη. Πάνω στα ράφια υπήρχε μεγάλη ποσότητα από σκόνη άησμη, αλλά και από υγροποιημένο άησμη. Η Άρτεμης έβαλε μέσα στο υγρό την βελόνα και το τράβηξε μέσα στην σύριγγα.

Πήγε πάλι πίσω, στο δωμάτιο του Πέτρου και τράβηξε το βαρύ πανί που είχε στην πόρτα του, σαν κουρτίνα. Κάλυψε καλά με την κουρτίνα τα κενά για να μην φαίνεται τίποτα από έξω και περπάτησε αργά κοντά του.

Ο Πέτρος κοιμόταν βαθιά. Κοίταξε το πλάτυ του στήθος και χαμογέλασε. Τον πλησίασε και χωρίς να τον προειδοποιήσει, κάθισε πάνω στον καβάλο του. Εκείνος συνέχισε να κοιμάται. Έβγαλε η Άρτεμης την μπλούζα της και έσκυψε από πάνω του. Ακούμπησε τα στήθη της στο πρόσωπο του και άρχισε να του τρίβεται. Τον ήθελε αυτόν τον άντρα. Τον λαχταρούσε σαν όπως το στεγνό χώμα λαχταράει την ευλογημένη βροχή.

Ξαφνικά ο Πέτρος ορθάνοιξε τα μάτια του ταραγμένος. <<Τι;>> έκανε με κομμένη την ανάσα. <<Ποιά είσαι; Τι κάνεις;>>.

Ο άντρας προσπάθησε να δει μέσα στο σκοτάδι ποιά είναι. <<Άρτεμης;>> είπε μόλις κατάλαβε. <<Άρτεμης; Εσύ είσαι; Τι κάνεις;>> την ρώτησε.

<<Σε θέλω...>> του απάντησε εκείνη και δεν σηκώθηκε από πάνω του.

<<Είμαι σε κάποιο όνειρο;>> ρώτησε εκείνος μπερδεμένος.

<<Βλέπεις συχνά μαζί μου τέτοια όνειρα;>> τον ρώτησε εκείνη λάγνα.

Τον φίλησε ορμητικά στο στόμα, του έπιασε τα χέρια και τα σήκωσε ψιλά. Ακούμπησε τις δύο τεράστιες παλάμες του στα στήθη της. Η κοπέλα ένιωσε την αντρική του φύση να σκληραίνει για χάρη της.

Σταγόνα ζωής.Where stories live. Discover now