Sinds die dag

Doe geen domme dingen.

De rest van de week heb ik gelukkig niet zo veel last van Chris. Ik zie hem een paar keer lopen op school en een paar keer roken op zijn balkon.

De week gaat tergend langzaam voorbij, maar eindelijk is het dan vrijdag.

Ik sta voor mijn kledingkast en probeer te beslissen wat ik aan zal doen naar Tammy's feestje. Ze heeft ondertussen ons halve jaar uit genodigd, dus ik moet er goed uitzien. Ik twijfel tussen een rood jurkje of gewoon een spijkerbroek met een zwart topje.

"Saar, gaat het nog lang duren?", roept Luuk vanaf de gang.

Chris wilde voor Tammy drank regelen als hij er "zelf ook van mocht meegenieten". Hij heeft zelf ook wat vrienden van school uitgenodigd, waaronder Luuk. Volgens Tammy wil Chris alleen maar zelf ook komen, omdat hij haar dan een beetje in de gaten kan houden. Het klinkt best schattig, en niet als Chris.

Ik pak het rode jurkje en trek het aan. Ik bekijk mezelf nog even in de spiegel. Mijn blonde haren heb ik gekruld en ik heb rode lippenstift op. Ik vind dat ik er best goed uit zie. "Schiet nou o-op!", roept Luuk ongeduldig. Ik rol met mijn ogen. Normaal moet ik altijd op hem wachten, hij moet nu niet zo zeuren.

Samen lopen we naar de overkant van de straat. Tammy doet de deur open en springt meteen bijna op me. "Saar! Ik ben zo blij dat je er bent!", roept ze terwijl ze me een knuffel geeft. Dan kijkt ze Luuk aan. "Hoi", is het enige wat ze zegt. Ik lach om Luuks gezicht, hij had een iets enthousiastere groet verwacht misschien. "Had je ook een knuffel gewild?", vraagt Tammy lachend. Luuk haalt lachend een hand door zijn haar. "Nee, is niet nodig. Ik ga op zoek naar Chris en zo." Dan loopt hij weg.

Tammy zucht en kijkt me sip aan. "Zo jammer dat hij niet straight is."

Ik lach en sla een arm om haar heen. Samen lopen we de woonkamer in.

Het is al aardig druk. Overal waar ik kijk zitten, dansen en drinken mensen. Ik ken de helft niet eens, maar dat komt waarschijnlijk ook doordat ik nog steeds de nieuwe ben hier.

Bij een tafel vol met drank staan Elena, Kirsten en Aaf. Kirsten geeft me een biertje. Ik schud mijn hoofd en sla het af. "Nee, sorry, ik drink niet."

"Oh", is Kirstens reactie. Tammy kijkt me ongelovig aan. "Oké, ik wil je niet pushen, Saar, maar ik weet wel dat je een veel gezelligere avond hebt met wat alcohol in je systeem." Ik lach en kijk twijfelend naar het biertje. "Oké dan", zeg ik, "eentje kan geen kwaad."

Een paar biertjes later sta ik te dansen met een jongen. Thijs heet hij volgens mij, of Stijn. Volgens mij hebben we aardrijkskunde samen. Het boeit me op dit moment ook niet heel veel hoe hij heet. We hebben het gezellig en hij is knap.

Ik voel me een beetje wazig, maar tegelijkertijd is alles ook tien keer levendiger dan normaal. Het voelt wel leuk.

Ik ben een beetje duizelig en struikel over mijn eigen voeten. Thijs-of-Stijn vangt me gelukkig op. "Kijk uit", zegt hij lachend, "hoeveel heb je er al op?". Drie, vier, vijf? Ik weet het niet meer. "Geen idee", zeg ik grinnikend. Thijs-of-Stijn grijnst. "Dat was er dan minstens één teveel."

"Nee, helemaal niet", zeg ik. Ik kan dit echt wel hebben. Ik ben niet van suiker. Of zeg je dat alleen als het regent. Ik grinnik om mijn eigen gedachten.

Thijs-of-Stijn legt zijn hand op mijn bovenarm. "Oké, val niet om. Ik ga even nog een drankje halen." Ik knik. Niet omvallen, hoe moeilijk kan het zijn.

Hij loopt weg en ik loop naar Tammy en Kirsten, die op de bank zitten. Ik ga op Tammy's schoot zitten en sla mijn armen om haar nek. "Tammy, ik hou van je." Tammy lacht. "Ik ook van jou, Saar. Maar misschien moet je kappen met drinken voor vanavond." Beledigd kijk ik haar aan. Denkt zij nou ook al dat ik nergens tegen kan.

Ineens staat Luuk voor me. "Saar, ik vind het mooi geweest. Zullen we gaan? Zonder te drinken is hier toch niet zo veel aan." Ik ben trots op hem dat hij nog helemaal geen alcohol op heeft vanavond. Maar ik wil echt nog niet gaan. Ik zucht overdreven.

"Nee Luu-uuk", zeg ik, "ik wil nog blijven! Ga jij anders maar gewoon naar huis, ik kom straks wel." Luuk kijkt bezorgd. "Komt dat wel goed?", vraagt hij. Ik rol met mijn ogen. "Luuk, het is hier letterlijk tegenover. Dat lukt echt wel alleen."

Ik zie dat Luuk twijfelt, maar dat hij eigenlijk ook gewoon naar huis wil. Hij zucht. "Oké dan. Maar doe geen domme dingen, Saar."

Wanneer Luuk weg is, zie ik Thijs-of-Stijn weer staan. Hij lacht naar me, met twee bekers in zijn handen. Ik sta op en loop naar hem toe.

"Hier", zegt hij, en hij geeft me een van de bekers. Ik heb geen idee wat voor spul er in zit, maar het zal wel lekker zijn. Thijs-of-Stijn kijkt naar me terwijl ik een slok neem.

"Wat?", vraag ik. Hij lacht en haalt zijn schouders op. "Niks, ik vind je gewoon heel erg knap", zegt hij en trekt me naar zich toe. Zijn hand ligt op mijn middel. Het voelt spannend en fijn. "Ik vind jou ook knap", zeg ik, "en het maakt me helemaal niet uit of je nou eigenlijk Thijs of Stijn heet." Thijs-of-Stijn lacht. Zijn hand glijdt naar beneden en blijft liggen op mijn kont. Ik word er een beetje zenuwachtig van. Snel neem ik nog een slok van mijn drankje.

Ik weet niet waar de beker van Thijs-of-Stijn ineens heen is, maar voor ik het weet ligt zijn andere hand op mijn borst. Ik verstijf. Dit wil ik niet.

"Niet doen", zeg ik zachtjes. Hij grijnst en trekt me nog dichter tegen zich aan. "Niet doen!", zeg ik nog een keer, nu wat harder. Hij luistert niet. Ik probeer hem weg te duwen, maar hij is sterker. "Doe nou niet zo moeilijk", hoor ik hem zeggen. Ik kan niet meer goed nadenken. Onrustig adem ik in en uit. Ik wil dit niet. Ik wil niet dat hij aan me zit. Hij moet van me afblijven. Ik wil dit niet.

Opeens voel ik hoe Thijs-of-Stijn van me afgetrokken wordt. Het gaat allemaal heel snel. Iemand slaat een arm om me heen en trekt me mee. Hij neemt me mee naar boven.

Pas wanneer we boven in de badkamer staan, realiseer ik me wie het is: het is Chris. Hij staat voor me, heeft mijn hand vast en kijkt me bezorgd aan. "Gaat het?", vraagt hij me. Ik knik en trek mijn hand los. "Het gaat wel", zeg ik zachtjes. Ik kijk in de spiegel en zie dat ik gehuild heb. Snel veeg ik de tranen van mijn gezicht.

"Weet je zeker dat-", begint Chris. Maar voordat hij zijn zin af kan maken, ren ik naar de wc en belandt mijn maaginhoud in de pot. "Shit", hoor ik Chris zeggen, vlak voordat ik nog een keer overgeef.

Hijgend hang ik boven de wc-pot. Ik ga nooit meer drinken.