თავი21

169 33 5
                                    

(Hary's pov)

მე: აქ რაღაცაა რაც შენ არ იცი შემს შესახებ.

მე: არ ვიცი შემიძლია უ არა რომ გითხრა.

მე: მაგრამ მე შენ გენდობი და მინდა რომ ყველაფერი იცოდე ჩემს შესახებ.

მე: მაგრამ მე უბრალოდ არ ვიცი.

ლუ:  შენ შეგიძლია ყველაფერი მითხრა პატარავ.

ლუ: და შენ თუ მზად არ ხარ ამისთვის ,არ მითხრა

ლუ: მოცდა შემიძლია

ლუ: ყოველთვის დაგელოდები შენ

მე: მაგრამ მე მაქვს ხარვეზები ჩემს სახეზე და მე მძულს ისინი.

მე: და მგონია რო შენც შემიძულებ.

ლუ: არა

მე: მაგრამ რა იქნება თუ მიმატოვებ

ლუ: მე უკვე გითხარი, რომ არასდროს მიგატოვებ.

ლუ: ჰაროლდ არავინ არის შესანიშნავი, ყველას აქვს ხარვეზები შენც და მეც , და ამას მნიშვნელობა არ აქვს.

ლუ: იცი რატომ?

მე: ?

ლუ: რადგან სხვა ადამიანებს შეუძლიათ რომ შენში სილამაზე დაინახონ.

მე: მე უნდა დაგირეკო

ლუ: კარგი პატარავ

*Calling lou*

' გამარჯობა' მე შემიძლია მისი შესანიშნავი ხმა გავიგონო ისევ, ღმერთო როგორ მენატრებოდა ეს ხმა. ღრმად ჩავისუნთქე, რადგან ვიცოდი რო ტირილს დავიწყებდი.
'ლუ?'

"ჰაროლდ? რა ხდება? ტირილს რატომ იწყებ?" სად ჯანდაბიდან ოცოდა რომ ტირილს ვიწყებდი?
"რ-რადგან ვაპირებ რომ გითხრა თუ რა ხდება ჩემს თავს."
" საყვარელო, თუ ამისთვის მზად არ ხარ ,არ ხარ ვალდებული რო მითხრა მე მესმის ეს, მე ვგულისხმობ ჩვენ კვე 2 თვეა რაც ერთმანეთს ვიცნობთ და შენ არ-" მას უნდოდა რომ ლაპარაკი გაეგრძელებინა მაგრამ მე მას გავაწყვეტინე.
"გაჩერდი" ვთქვი მე.

" ვიცი რომ შემიძლია რომ გენდო და ვიცი რომ შენ არ მიმატოვებ უახლოეს მომავალში,ასე რომ მე მინდა ეომ ეს გითხრა" ვთქვი მე წყნარად.

Texting the wrong person {L.S}Where stories live. Discover now