თავი32

139 26 2
                                    

Harry's POV

"Whoah, ეს იყო-"
"შესანიშნავი" თქვა ლუსიმა.

"ჰო"

ერთმანეთს თვალებში ვუყურებდით დახლოებით 10 წუთი ჩუმად ვიყავით, ერთადერთი რასაც ვაკეთებდით, ერთმანეთს ვუყურებდით და დროით ვტკბებოდით.  რომელიც საწოლში იყო?  დილის 2 საათი?  რატომ არ გვძინავს?

"ლუ?"
"ჰმ-მმ?"
"დილის 2საათია"
"ვიცი"
"მაშინ კვლავ რატო გღვიძავს?"
"რადგან არ მინდა დრო ძილში დავკარგო, როდესაც შემიძლია რომ თვალებში გიყურო."
"ოჰ" ეს იყო ერთადერთი ამ რისი თქმაც შევძელი რათქმაუმდა, და გავწითლდი.

" საყვარელი ხარ როცა წითლდები" " მომწონს, მომწონხარ" თქვა მან.
"შენ ზოგადად სავარელი ხარ"
" აწწწწწ პატარა დიდი ჰარლოდი ცდილობს რომ ჩემთან იფლირტაოსსსს" თქვა მან ცელქობით.
"მოკეტეე, ასეთ რაღაცეებში კარგი არ ვარ"
"რეებში?"
" არ ვიცი? ფლირტი? ვიო ბედნიერ და გავიღიმო ყოველ როცა შენთან ერთად ვარ?"
"რას გულისხმობ გახდე ბედნიერი და გაიიმო უოველ დღე?" იკითხა მან დამწუხრბულმა.

"ჰმ-მ არ ვიცი როგორ ავხსნა ეს. და თუ ეს შემიძლია არ ვარ მზად რომ ეს გითხრა, რადგან ა მიმდა რომ მიმატოვო და არ მინდა იფიქრო რომ უცნაუი ან რამე გეთი ვარ."
" მე არასდროს მომინდება შენი მიტოვება"

"მაგრამ შენ ვერ გამიგებ რადგან ჩემი თავის მეც არ მესმის" ვთქვი და ტუჩს ვკბენდი.
"უბრალოს იმ დროს მითხარი როცა მზადიქნები კარგი?" თქვა მან და შუბლზე მაკოცა.
"კარგი" ვთქვი მე.

______________________________________________________________

Hello hello hello :))
დავბრუნდიიი თუ არ დამეზარა 33 ავსაც მალე დავდებბ. რადგან არდადეგწბი დაიწყო შევეცდები მალ-მალე დავდო ხოლმე ახალი
Love u larries
💙💚

Texting the wrong person {L.S}Where stories live. Discover now