Chapter 05

237 14 10
                                    

Chapter 05


ZIHYUN


"Kuya, Manang said I'm okay now and you promised that if I don't have a fever,  you'll bring me to the mall, right?" Zephaniah said the moment I stepped my foot in the kitchen.



Zhaff's sitting beside her. Busy typing something on his phone screen and clenching his jaw like someone is pissing him off.



I cleared my throat to get Zhaffiro's attention and I successfully did, he put his phone down.



"Kuya!" He said, smiling like an idiot.



"Aalis ka?" I asked when I noticed his outfit.




"Mag jo-jogging lang." Sagot n'ya at nagpatuloy ulit sa pag-kain.



"What's your problem? You know, Kuya's here for you, right?" I said.




I know my brother, he dislikes jogging but, it's one of his hobbies every time he's having a problem.




"It's just a girl, Kuya." He grinned.




"Really? Is this your karma being a playboy?" Pati ako ay napangisi.





"Nah, hindi ako tinatablan ng karma." Mayabang na aniya. "I'll leave now, Kuya. Finish your food, Aniah."



"Yes, Kuya!" Zephaniah answered and continued eating her breakfast.



*



"Kuya, there." Aniah pointed the train for kids that is trolling inside the mall.



I promised to her that we'll going to have our bonding today.




Nang tingnan ko iyong train ay halos mapahilot ako sa sentido ko nang makitang puro bata ang nakasakay doon.





"Let's go,Kuya." Aniah pulled me towards the train that immediately stopped when the guy who's maneuvering it saw us coming.



Napipilitan akong sumakay sa loob no'n, my body frozed when a woman slid inside the kiddie train like it's a typical transportation.



She's wearing a white ruffles sleeves croptop and a high waisted denim jeans, she's busy on her phone and I can't help but to stare at her.



She's familiar....



-


DIANARA



"Babalik ka, Ate, ha?!" Naiiyak na sabi ni Sarah nang ihatid nila ako sa terminal ng bus patungong Quezon City.



"Oo naman." Bumaling naman ako kay Felicia na kanina pa tahimik. "Ikaw muna ang bahala sa kanila, Felicia. Tatawag ako pag maayos na ang lahat."




Wala s'yang naging tugon hanggang sa dumating na iyong bus pa-Maynila kaya nag-paalam na ako at sumakay na roon.




Umupo ako sa pinaka-dulo at inayos ang dala kong sling bag para ipantakip sa bewang ko na may peklat na kahit isang taon na ang nagdaan simula nang makuha ko ito ay hindi ko pa rin makalimutan ang mukha ng lalaking gumawa nito sa 'kin pati na ang pangalan nya.




Psh! Sinira nya ang kutis ko.





"MISS GISING!" nagising ako mula sa pagkakatulog ko  nang igala ko ang paningin ko ay tumambad sa 'kin si Manong, iyong driver ng bus. "Nasa Quezon na!"





Marked By The PainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon