Astrid pov.
gaya nga ng dati, walang araw na hindi nila ako pinahihirapan, lagi nila akong sinasaktan sobrang hirap ng buhay ko, pagod na pagod naako gustong gusto ko nang sumuko.
Ngayn andito ako sa kwarto. 9 days nalang
Nag iipon ako ng pera para sa regalo ko sa mga kuya ko. Hindi naako kumakainsa school at iniipon nalamang ito para sa pang gastus sa regalo nila
Masaya siguro sila kapag nawala naako. Hindi ko naman ginusto na ganto ang buhay ko sana hindi nalang ako nabuhay.
Ashley pov (mom ni astrid)
Ewan ko pero naawa ako sa tuwing sinasaktan ko ang batang yon. Simula kasi na mag pa dna ako nalaman ko na hindi ko ito anak.
Ngunit paano? Paano mang yayari yon.
Hindi ko alam dahil napaklakas ng lukso ng dugo ko saknya, tama na... ayoko nang isipin to.
"Asawa?"
"Bakit? Mahal ko what's wrong with you?"
"You know... we're wrong, kasi anak natin siya hindi ba?" Nag aalala kong tanong.
"Hindi ko alam siguro papaimbestigahan ko"
Hindi ko na ito pinagtuunan ng pansin at pumunta sa kwarto ni astrid.
'Patawad anak ko mahal kita.
