Chapter 36 "pag hahanda para sa darating na labanan"
Author's pov
Kasalukuyan na nag pupulong ang nga kataas taasan ng pamilya ng montero at delfiero para sa gagawin at pag hahanda sa susunod na digmaan...
Maraming nag tatanung kung bakit kailangan pa ng digmaan kung pede nalang itong makipag kasundo
Marami ding nag tatalo sa pagitan ng del fiero at montero na lalong ikinagulo ni astrid
"Bakit kasi hindi nalang natin sila patayin" sigaw ng del fiero
"Gumawa na tayo ng plano. Nauunahan na tayo ng kalaban, tutunganga nalang ba tayo" sigaw naman ng montero, hindi alam ni astrid ang gagawib nito kaya napahilot ito sa sentido
"Po-protektahan natin si queen astrid lalo na si young lady ashley at young master lexus... sila ang ponterya ng mga kalaban" sabat namn ng isang delfiero. Nang marinig niya iyon ay agad umakyat ang galit nito at mabilis na ibinagsak ang mga kamay nito sa desk
"Walang pedeng manakit sa mga anak ko o kahit sino payan, dodoblehan natin ang mga tauhan natin, yung mga dati kung mga tauhan ibabalik ko para sa pag babantay sa mga anak ko" sigaw ng malakas ni astrid na siyang ikinatahimik ng lahat
"Hindi ako uupo lang dito para manahimik o mag pasarap buhay. Kahit hindi ko sabihin kung ano ang gaganapin na plano ay nakaayun nayun sa utak ko... ang kakailanganin nalang natin ay pwersa sa digmaan"
Sari't saring bulungan ang maririnig sa loob ng pag pupulong at mga ngiti na talagang nakakapag pawala saknila ng takot at kaba
"Wag kayung mag alala hindi ko hahayaan na isa sa mga pamilya ko ang masaktan, gagawa't gagawa ako ng paraan mailigtas ko lang kayo... maiiwan ko muna kayo at pupuntahan ko ang mga babies ko"
.......
Astrid pov
Kahit papaano ay napagaan ko din ang mga loob nito...
Lumisan naako sa lugar nayun dahil ayokong pag intayin ang mga anak ko. Tiyak na umiiyak nanaman ito
Bumungad naman sakin ang kasambahay na natatarantang pinapatahan ang mga anak ko at naiiyak na binubuhat si ashley dahil nag pupumiglas ito
Lumapit naman ako dito at binuhat ang bata na siyang ikinagulat ni manang...
"Naku salamat naman iha at nandito kana, ayaw talaga nila mag patahan kasi gusto nila sayo wala din yung mga kapatid mo dahil nasa kanya kanyang pamilya...
"Ayus lang po manang maiwan niyo na kami kaya ko napo ito" magalang na utos ko dito, maya't maya ay nanahimik din ang anak ko ng buhatin ko ito, nag susumiksik ito sa leeg ko
Agad ko itong iniharap saakin at pinunasan ang mga luha na kanina pa'y basa...
Dahan dahan kong pinupunasan ang mga luha nito at hinahalikan at ngingiti ngiti naman ito habang ginagawa ko iyon
Pinag tabi ko ang dalawa at medyo Hindi naman umiyak, nagulat nalang ako dahil kusang hinawakan ni lexus ang kamay ni ashley kahit maliit pa ito.
Natuwa ako dahil magiging mabuting kuya ito balang araw... kung nakikita siguro kayo ng daddy ninyo sobrang saya niya siguro.
Humiga naman naako malapit sa tabi ni lexus at hinaplos haplos ang buhok nito ang kakapal, matangos ang ilong, maputi ay medyo singkit katulad kay sebastian at mahahaba ang mga pilik mata
Si Ashley naman ay ganun din mahahaba ang pilik mata, matatangos ang ilong, may hugis ang muka.
Tinitigan ko lang ito at pinag mamasdan ng maigi.
'Natutuwa ako dahil hndi ko aalakain na mailuluwal ko kayo ng malulusog' sambit ko sa'king isipan
Hinalikan ko sa noo si lexus na siyang ikinangiti naman nito...
Chapter 37
