Παγιδευμένοι [Editing]

🏅 44ο Κεφάλαιο

Η Άσλευ και ο Άρον είχαν βγει από το ξενοδοχείο για να πάνε βόλτα.

Ήταν νωρίς μεσημεράκι, αλλά έξω είχε πολύ κρύο.

"Πάγωσα" είπε η Άσλευ έχοντας τυλίξει με τα χέρια το σώμα της.

"Θέλεις να πάμε κάπου μέσα?"

"Αχ ναι, μια ζεστή σοκολάτα είναι ό,τι πρέπει τώρα"

Μπήκαν στην καφετέρια και αμέσως ζεστάθηκε το κοκαλάκι τους.

"Πάμε εδώ?" τη ρώτησε για τον καναπέ.

"Αμε" έκατσαν δίπλα δίπλα.

Η Άσλευ προσπαθούσε να ζεστάνει τα χέρια της τρίβοντας τα μεταξύ τους.

Ο Άρον την πρόσεξε και της πήρε τα χέρια, βάζοντας τα μαζί μέσα στην δεξιά του τσέπη.

Εκείνη έμεινε ξαφνιασμένη να τον κοιτάζει από κοντά.

"Σοκολάτα θα πιεις?" τη ρώτησε, πριν σηκώσει τον κατάλογο από το τραπέζι.

Εκείνη ακόμα να τον κοιτάζει.

"Τι?" τη ρώτησε.

"Εε... Δεν βολεύομαι και πολύ έτσι" είπε κάπως ντροπαλά αφού ήταν γυρισμένο το σώμα της.

"Δεν πειράζει, άστα μέχρι να ζεσταθούν"

Ο Άρον κοίταζε τον κατάλογο.

"Θέλεις γεύση στη σοκολάτα σου? Έχει φουντούκι, καραμέλα, μπισκότο και φράουλα"

"Εε.. Ναι, μπισκότο" απάντησε κάπως αμήχανα και είδε την σερβιτόρα να πλησιάζει.

Πήγε να βγάλει τα χέρια της από την τσέπη του Άρον, όταν εκείνος τα τράβηξε για να τα κρατήσει εκεί.

"Καλησπέρα. Είστε έτοιμοι?"

"Καλησπέρα. Δύο ζεστές σοκολάτες μπισκότο" είπε ο Άρον, όσο η Άσλευ απέφευγε να κοιτάξει τη σερβιτόρα.

Εκείνη σημείωσε την παραγγελία, χαμογέλασε κι έφυγε.

Εξακολουθούσε να τραβάει τα χέρια της προς τα έξω, ενώ ο Άρον κρατούσε αντίσταση.