4

393 36 11
                                    

Kirishima:

Bakugou akciğer kanseri için kemoterpiye başlayalı bir ay oldu.

Bazı geceler yanında uyumama izin vermiyor. O geceler ağladığını biliyorum. Bunu hissedebiliyorum. Ne kadar yalvarsamda o geceler istemiyor beni yanında.

Onu öyle görmemi istemiyor.

Benden aldığını düşündüğü şeylere uykumunda eklendiğini düşünüyor. Gecelerimi zehir ettiğini düşünüyor.

Oysa ondan ayrı geçirdiğim her saniye zehirdi benim için.

Her gün doktorlarla, doktorların sekreterleriyle telefon görüşmesi yapıyorum.

Biri onu bu lanetten kurtarabilmeli değil mi?

Bir aydır sadece okuldaki normal derslere katılıyor ki bu ders sayısı üçüncü sınıf olduğumuz için çok az.

Kahramanlık derslerindeyse bizi izlemeye geliyor.

O orada otururken kalbime bir yük çöküyor.
Onu orda öylece görmek.
Beni desteklerken kendisinin orda oturuyor olmasının verdiği acıyı gizlemeye çalışıyor.

Onsuz bir UA istemiyorum.

Onsuz dersler istemiyorum.

En çok kahraman olmayı hak eden Katsuki Bakugou bile bunu yapamayacaksa...

...ben.... ben de kahraman olmak istemiyorum.


Bu gecede beni istemediği gecelerden biriydi.
Buna artık dayanamıyordum.

Yan taraftaki odasına girdim.

Bakugou yastığına sarılmış tavanı izliyordu
"Niye geldin boktansaç"
Bana ilk yılımızda taktığı isimle seslenmişti.

Yüzümde hüzünlü bir gülümseme oluştu.

Ona iki yıl önce söylediğim şeyin aynısını söyledim "Benim saçım seninkinden pek farklı değil" ve yanına uzandım.

Yastığı elinden aldım "bana sarıl."

Dediğimi yaptı. Yüzünü göğüsüme bastırdığında tişörtümde gözyaşlarının bıraktığı ıslaklığı hissettim.

Saçlarını okşayıp kafasına öpücükler kondurdum.

"Bundan sonra ayrı uyumayacağız Katsuki."

"Ama-"

"Aması falan yok." Dediğimde sessizlik oldu. Onunda ne kadar ayrı kalmamak istediğini biliyordum.

Kafasını kaldırıp yüzüme baktı. Her zamanki sevgi dolu bakışları vardı. Ama asliği eksikti.
Bu kalbimi o kadar parçalıyordu ki.
O deli bakışları yoktu artık.
Nadir sinirleniyordu.
Artık hiç bağırmıyordu.

O kadar farklıydı ki.

Tek değişmeyen şeyse bakışlarında ki bana karşı olan sevgiydi. Bunu her seferinde hissetiriyordu.

Kafamı eğip dudaklarına bir öpücük kondurdum.

Parmaklarımı eline geçirdim.
"Birlikte, tamam mı?"

"Birlikte." Dedi titrek bir sesle.

İnanmadığı belliydi.

Sen inanmasanda Katsuki. Ben senden bu kadar kolay vazgeçmeyeceğim.

Birlikte kurtulacağız.

Birlikte(kiribaku)Where stories live. Discover now