Kidnapped, Used & Broken

~14~

Pov Allison

Ik word gewekt door het zonlicht die op mijn gezicht schijnt. Ik open langzaam mijn ogen, ik heb de ergste nacht meegemaakt. Elke keer dacht ik dat Jason me ging vermoorden. Echt waar.

Nu ik zie tot wat hij toe in staat is. Wil ik niet eens weten hoe de andere jongens hier zijn, en wat moet ik zelfs met andy doen..

Im so done.

Ik beslis om een douche te pakken, mijn haar te wassen met nog restjes van shampoo en conditioneer. Van wie zouden die eigenlijk zijn.

Ik beslis om een jeans aan te doen en een zwart blousje. Ik droog mijn haar en mijn slag komt naar boven, licht golvend blond haar heb ik. Met een donkere aanzet. Tevreden kijk ik in de spiegel.

En met veel tegenzin besluit ik om naar beneden te gaan. Ik ga de krakende trap af en recht naar de keuken ik rammel. Ik kijk een tijdje in de koelkast, maar vind niks.

Waar zijn de jongens eigenlijk?

Ik trippel naar de woonkamer. Ik zie Blake en Wesley zitten, ze fluiten naar mij.

'Hallo knappe meid, spijtig dat je niet van mij bent of iedereen had het wel geweten in de slaapkamer.' Zegt wesley amuserend.

Ik voel mijn wangen blozen en kijk naar de grond.

'Laat ze toch wesley, zoek je een eigen vriendin.' Zegt blake sarcastish

Phew hij redt me uit de akward situatie.

'Mischien moet jij maar een vriendin zoeken?'  Ketst wesley  terug.

De jongens kijken mekaar aan en lachen. Wauw wat een sukkels. Ik grinnik een beetje, vroeger werd ik gepest en had nooit echt vrienden die zo met elkaar lachten.

Ik glimlach een beetje en ga in de zetel zitten.

'Uhm jongens, waar is Jason?'

'Oh mis je je prins op het witte paard?' Zegt wesley amuserend.
'HA Ha grappig hoor🙃' Zeg ik ijzig terug.

'Nee hij is beneden in de kelder met belangrijke zaken bezig.'

Okee dan, nou ik ga me hier niet vervelen.

'Zullen we samen gamen?' Vraag ik zoet.

Ze knikken beide instemmend. Na een tijdje te gamen en altijd te verliezen ben ik het helemaal zat.

Ik ga even, naar het toilet en een pauze nemen, het is ondertussen al 3 uur in de namiddag.

Ik stap rustig naar het toilet en denk terwijl aan Jason, hij zit nog steeds in de kelder. Wat zou hij daar eigenlijk aan het doen zijn.

Waarschijnlijk ga ik niet van de jongens mogen kijken. Ik besluit om nog even geduldig te zijn en af te wachtten.

Ik trippel terug naar de woonkamer en zie ze slapen als doornroosje, waarom zijn ze zo moe?

Mijn oren spitsen, ik hoor een geschreeuw. Een mannengeschreeuw. Hoe kan dat nu? Ik besluit om op onderzoek te gaan.

Ik concentreer me op de geluiden, en probeer een weg te zoeken, dit huis of beter gezegd villa is een doolhof.

Na een tijdje zoeken kom ik een grote witte deur tegen. Ik open het voorzichtig en hoor het geschreeuw dichter komen.

Yess, dit is de weg naar de kelder. Ik glijd mijn vingertoppen langs de muur en probeer muisstil te zijn. Stiekem toch angstig probeer ik door te gaan, mijn nieuwsgierigheid is te groot.

'Heb je nou genoeg gehad? Klootzak!'
Roept Jason.

'Ahh fuck u bro, zou het zo opnieuw doen.' Zegt de gevangenen, of beter gezegd Andy..

'Wat zei je daar? Weet je hoelang ik het gepland heb om Alison te pakken te krijgen?! En jij verprutst het allemaal!' Zegt Jason roepend.

Ik kan mijn oren niet geloven, om mij te pakken te krijgen?'
Ik begin duizelig te worden. Angst overheerst me.

Wat voor een pyscho gasten zijn dat hier eigenlijk, ze zijn niet goed snik. Stillaan begin ik te begrijpen waar ik terecht ben gekomen.

Ik voel mezelf gloeien, ik verstop me achter een oude muffe grote doos en kijk naar hun.

Mijn hart klopt dubbel, Jason is helemaal onder het bloed, zijn vuisten helemaal open gebokst, en Andy ziet er even slecht als een otter.

Ik had dit nooit verwacht van Jason. Tranen vullen mijn ogen en rollen van mijn gezicht af. Ik begin ook te beven. Geen paniekaanval krijgen Alison, je bent oke, verzeker ik me. Althans probeer ik toch.

Volgens mij zie ik daar zelfs een tand liggen. Jak.

Ik panikeer een beetje meer en wil hier weg, ik probeer muisstil terug naar de trap te lopen, en shit

Ik bots men voet tegen een ijzeren rek. 'Auw' sis ik.
Ik. Ben. Zo. Dood. Jason gaat dit gehoord hebben.

Ik blijf stokstijf staan, en draai me voorzichtig om.

Jason kijkt me recht in de ogen. Hij ziet er nog slechter uit van dichtbij, dikke wallen onder zijn ogen, dof haar. Zijn vuisten helemaal open en bebloed, jak.

Maar hij verdiend dit evenveel als Andy, ik had hier niet geweest als hij me niet had ontvoerd!

'Princess, wees niet bang.' Zegt Jason.

Ik walg even, hij heeft dit allemaal gepland dit maakt het nog erger. Ik walg van dit allemaal hier. Mijn hart raced terwijl dat jason een beetje dichter wilt komen. Ik ben bang.

'Blijf daar' zeg ik trillend en bevend. Ik hoor mijn hart sneller kloppen.

Hij negeert me en stapt dichterbij,

'GA WEG JIJ KLOOTZAK IK HAAT JE! IK HEB HET WEL GEHOORD JE HEBT DIT ALLEMAAL GEPLAND, MIJ ONTVOEREN!'

Is het laatste dat ik zeg voor dat ik terug naar boven sprint en de witte bekende deur terug zie.

Ik probeer het open te doen maar het lukt niet, ik begin hysterisch aan de klink te trekken maar het doet niks. Hij komt oh nee. Shit shit, kan ook niks meezitten?

'Godverdomme Allison, kom hier jij' Schreeuwt Jason achter mij.

Ik . Ben. Zo. Dood.

Hii iedereen. Ik wil iedereen even bedanken voor dit verhaal te lezen. En je support en feedback doet me deugd.

Wat vinden jullie van dit hoofdstuk? Spannend of niet.

Comment below

Liefs Luna