HALI SAHA (bxb)

36

Gergin bir şekilde oturuyor , ellerimle oynuyordum. Cengiz abi sakinleşmem için şakalar  yapıyor, bende gülümsüyorum. Kapı yumruklanmaya başlanınca derin bir nefes alıp ayağa kalktım.

Hep birlikte kapının  oraya  geçtik. Dilek abla kapıyı açınca saçı , başı dağılmış , sinirden gözleri kızarmış ve elleri titreyen Korkut'a baktım. Dilek abla kenara çekilince eve girdi, bedenimi kendine çekip sımsıkı sarıldı. İçimde oluşan ağlama hissine lanet edip bende  sarıldım.

Korkut'un bu hâlini görünce sinirim uçup gitti. İntikamımı yeterince aldım ve yeterince sinirlendi. Belimde ki eli hareket ediyor, boynuma derin öpücükler bırakıyordu.

"Bir şey olacak sandım , canımdan can gitti. Bir daha yapma! Ne olur beni kendinle sınama , korkutma. Nefesim kesilecek sandım, öleceğim sandım. O piçi ve arkadaşlarını görünce, gözlerinde ki nefreti görünce gözüm karardı. Lan sana bir şey olsaydı be  ne yapardım? Nasıl nefes alır nasıl yaşardım?" Sesinde ki o yorgun ve acı çeker tonu duyunca kendimi tutamadım. Sabahtan  beri içimde tuttuğum ne varsa bıraktım.

Kollarının arasında,  kimseyi umursamadan ağladım. Sırtımı sevdi, saçlarımı öptü. Biraz sakinleşince ayrıldık,  gözlerimi yere diktim. Cengiz abilerde bizi böyle görünce sinirlerini kenara bıraktılar.

Oturma odasına geçtik , bedenimi kendine çekti. Yanına oturup bize gülümseyerek bakan insanlardan gözlerimi kaçırdım. Feci derecede utanıyorum.

"Evimize gideceğiz" Dilek abla birden el hareketi çekince gözlerimi büyüttüm.

"Aha! Aha sana şerefsiz" Cengiz abi öksürünce elini indirdi. Murat abiler kıs kıs gülüyor , durumdan zevk alıyorlardı.

"Anne gideceğiz. Canımdan can gitti diyorum"
"Sen onu üzmeden önce düşünecektin. Kağan isterse sende kal ama istemezse yürü evine" Dilek ablaya kocaman gülümsedim.

"Senin aklına burası hiç mi gelmedi? Mahallede kargaşa çıkartmışsın yazıp duruyorlar" Korkut bana baktı, sinsi bir gülüş sergiledi. Hemen kolunu cimcikledim , gözlerinde ki parlamadan   vazgeçmediğini anladım.

"Ben ne bileyim? Şakasına istersen babanın evine git dedim. Tamam giderim deyip buraya gelmiş"  bugün açıncı kez kızardım bilmiyorum. Gözlerimi halıya dikip dudağımı dişlemeye başladım.

"Hiiihh" Dilek abla yanıma oturup eliyle yine ağzımı kapattı. Ağzımı yumurma işi bitince saçlarımı karıştırdı.

"Oy seni yerim yer" geri çekilmeden önce ağzıma vurmayı unutmadı.
"Ama yaaa" bir tane daha vurup "sus şerefsiz" dedi. Kendimi tutamayıp güldüm , Korkut 'a baktım. İkimize gülerek bakıyordu.

"Hadi yemeğe geçelim" Cengiz abinin sesiyle hepimiz ayaklandık. Dilek ablayla tabaklar için yardım  ettim. Herkes oturunca Dilek abla yemekleri koydu ve yemeye başladık. Cengiz abi arada bana  bakıyor,  gözlerinde ki o değişik ifadeyle kocaman gülümsüyordu. Dilek abla önüme yemeklerden bol bol koyuyor, saçlarımı seviyordu.

"Yemeğini ye gidelim" aslında gitmek benim için sıkıntı değil ama burada kalmak istiyorum. Dilek abla ve Cengiz abiyle daha çok vakit geçirmek, aile ortamının tadını çıkarmak istiyorum. Bunu sesli söyleyemeyeceğim için kafa sallayıp yemeye devam ettim.

"Oğlum"
"Efendim baba" Korkut meraklı gözlerle Cengiz abiye bakıyordu. Bizde merak etmiştik  çünkü karşı da çıkabilirdi.

"Sana mı diyorum?" Cengiz abi bana döndü " Oğlum... bugün burada kal" Korkut'a baktı "sen gitsen de olur" dedi. Bana böyle içten oğlum demesine mi güleyim yoksa Korkut'un yüzünde ki afallamış ifadeye mi bilemiyorum.