A Love Letter

Five

Sorry for misspelled words or grammatical errors.

Laurelle's

"john. Pwede ba tayong mag usap saglit. Nak dito ka muna ha."

"opo." sagot nito at lumabas na muna kami ng restaurant.

"bakit? May problema ba?"

"oo."

"ano yon?"

"tayo john. Anong meron ba talaga sating dalawa? Isip ako ng isip ano bang status natin sa isa't isa. Alam ko magkaibigan lang tayo, pero bakit umabot sa gantong point na mabilis ang lahat."

"hindi mabilis ang lahat Laurelle. Biro ko lang yon. Syempre alam ko naman na hindi ka talaga easy to get, pero alam ko na din naman na sasagutin mo din ako"

"ligawan mo muna ako please. Ayoko nang mabilis john. Ayokong masaktan ka agad, o kahit sino man sating dalawa. John oo mahal kita. Pero–"

"hindi ganon kabilis? Oo naiintindihan naman kita sa ganong sitwasyon Laurelle. Pero yung anak mo mismo yung gumagawa ng mga paraan para lang mapasakin ka at hindi kana masaktan. Nakikita na niya sakin yung magiging future natin kasama siya at sa madadagdag pa na anak natin. Laurelle, alam mo naman kung gaano kita kamahal diba. Ayoko lang na mapunta kapa sa iba. Natatakot lang ako laurelle. Sobrang natatakot lang ako. Laurelle mahal na mahal kita. Alam ng mundo yan, alam ng diyos yan. Pero naiintindihan ko na liligawan muna kita. Hindi pwedeng mabilisan lahat. Naiintindihan ko."

"salamat john." tugon ko at pumasok na ako ng restaurant

John's

"pero ang pangit lang dito bigla bigla mokong iniiwan. Tamo wala pang tayo pero agad mokong iniiwan. Hay nako talaga tong babaeng to." pabulong ko na saad at pumasok nadin ako ng restaurant

Aamin ko, hindi nga sya ganon kadaling mahalin. Dahil sa mga nangyare sakanya. Yung last jowa niya iniwan siya kasi may nabuo sila. Pero hindi naman na hirapan si Laurelle sa pag papalaki kay david. Halatang lucky charm niya yung bata. Ipapangako ko hanggang sa dulo na siya at siya lang ang mamahalin ko. Hindi naman magtatagal ng ganto yung nararamdaman ko sakanya kung hindi ko talaga siya mahal. Alam ko sa sarili ko na mapapasakin siya. Laurelle is the most important part of my life. Siguro pag hindi na pasakin to, baka masuntok ko yung lalaking umagaw pa sakin. (sige paps suntukan kayo ng makakaagaw sakanya HAHAHAHA support po kame HAHAHAH)

Makalipas ng ilang oras nakabalik na kami ng office at nagpapahinga muna kami dito sa loob ng office niya. Tulog si david dahil sa kabusugan, at habang si Laurelle naman ay todo trabaho paden. Grabe hindi padin nagbabago yung Laurelle na nakilala ko. Masipag at masipag padin siya.

Flashback

Nakita ko si Laurelle na papunta sa locker niya, hinihintay ko lang siya makaalis para madikit sa may pinto ng locker niya tong sticky note na to. Hindi ko alam kung kailan ako magkakaroon ng lakas ng loob na mapaamin sakanya na ako yung mystery guy na nagbibigay sakanya ng mga notes and chocolates.

Nang nakaalis na siya, nagmadali akong pumunta sa locker niya at sinundan ko siya papuntang library. Grabe talaga kasipagan neto, sabagay finals na din naman namin. Malapit na kaming gumraduate as a college students.

Dali dali din akong pumasok ng library at hinanap ko siya kung saan siya nakaupo. Nang nakita ko na yung pwesto nya kung saan siya nagrereview agad ko siyang nilapitan at kinausap ko siya bigla.

"hi Laurelle." bati ko sakanya

"hello john. Bakit hindi kapa nagrereview? Malapit na yung exam natin sa finals"