mute -𝘨𝘦𝘰𝘳𝘨𝘦𝘯𝘰𝘵𝘧𝘰𝘶𝘯𝘥 𝘹 𝘳𝘦𝘢𝘥𝘦𝘳-

b i r

11 kasım 2017

6 ay sonra

''hey!'' diyerek dikkatimi çekti terapistim. ''her şey yolunda değil mi?'' dudaklarında bir gülümseme belirdi. başparmaklarımı kaldırarak gülümsedim. ''bu taraftan,'' odaya doğru yürümeye başladı.

odaya vardığımızda davetkar bir şekilde kapıyı açtı. içeri geçip üzerinde yastıklar olan koltuğa oturdum.

''me-merhaba'' demeyi denedim.

''daha iyi olmuşsun! pratik yaptın mı?''

''ev-veht''

''güzel! her hafta daha da ilerliyorsun, bu iyi'' not defterini çıkardı, soru sormaya hazırlandı, ve benim cevaplarımı yazmaya. cevap veremediğimde yazmam için bana da defter verdi. ''eldivenler işe yarıyor mu?'' başımı salladım.

defterine bir şeyler karalayıp soru sormaya devam etti. cevapların çoğu baş sallamaydı. şimdi alıştırma zamanı.

''sesli harfler'' her seansta sesli harflerle alıştırma yaptık ve geliştiğimi söyleyip duruyor, ama ben bir fark görmüyorum. 

"eeeee, ahhaaaa, ih- iiiiiee, oooohhg," sonuncusu en zor olanı, "u- hhh- hh- y-" kendimi sakinleştirmek için derin bir nefes aldım.

''harikasın! devam et!'' 

gözlerine bakmak için başımı kaldırdım. ''uuyyh'' pek olmadı.

''hey! bu iyiydi! bence biraz yok kat ettik, onu haftaya yaparız, tamam mı?'' anladığımı belirtmek için başımı salladım. ''pekala, kendi adını söyleyebilir misin?''

''y-yyy/-'' bundan daha iyi yapamıyorum.

''çok iyiydi! adının diğer yarısını tek başına söylemeyi dene.''

''/nn-n.'' gülümsedim, bir bakıma yapmıştım, sadece birleşik değildi.

''şimdi ikisini birleştir..'' diyerek gülümsedi, başarım için heyecanlanmıştı.

"yy / - / - y / - nnn. yy / -nnnn." gözlerim parladı ve daha ben gülümsemeden terapistim alkışlamaya başladı ve tekrar yapmamı söyledi. "y-yy / -nn." çığlık atmaya başladı. adımı söyleyebiliyorum. adımı söyleyebiliyorum.

tekrar etmeye başladım. tekrar tekrar ve tekrar. gittikçe daha çok umutlanıyor ve heyecanlanıyordum. adımı söyleyebiliyordum.

''benim adımı söyleyebilir misin?'' dedi umutla.

"reh- regeehjgg," regina, regina söyle işte. "reggghh- inn- aaah. rehggeenn- aahg." 

''çok yaklaştın! eminim önümüzdeki üç hafta içinde ikimizin de adını duraksamadan söyleyebileceksin.'' dedi gülümseyerek

umudum arttıkça gülümsemem de büyüyordu, eğer böyle devam ederse, belki önümüzdeki iki üç yıl içinde akıcı bir şekilde konuşabilirim! konuşabilirim.

"y- yy / - n," gülümseyerek aşağı baktım. "g- geohhg, georeee- ghee. gohjhe," deniyorum ama başarısız oluyorum. 

"George?" dedi hangi adı söylemeye çalıştığımı merak ederek. başımla onayladım. "her gün denemeye devam et, ama masaj yapmaya devam etmeyi de unutma. eğer masaj işe yaramazsa bu ilacı boynunun her tarafına sür ve yaklaşık bir veya iki dakika ovala. tahriş geçene kadar bunu her gece yapmaya devam et. ve aslında ..bu seansın burada sona ermesi gerekiyor." dedi kelimeleri söylemekten korkarak, bileğindeki saate baktı. 30 dakika olmuştu. üzgün bir surat yaptım. "Biliyorum, ama gelecek hafta görüşeceğiz ve umarım bugün yaptığımızdan daha da ileri gideceğiz." dedi gülümseyerek. yüzümü bir gülümsemeyle değiştirdim ve kucağımdaki yastığı üzerimden aldım. 

ayağa kalkıp çıkmam için kapıyı açtı. ön çıkışa geldiğimizde regina haftaya görüşeceğimizi söyledi ve binadan çıkıp arabama doğru ilerlemeye başladım.

eve doğru giderken arabada kendi adımı tekrar ediyordum, sonra regina'nın, sonra george'un.  ona söylemeliyim. iyi olduğum tek isim benim adım. arabamı park ettiğimde acele ederek olabildiğince hızlı içeri girdim. telefonumu çıkardım ve george'un numarasını buldum. yatağıma uzandım ve onu aradım. 3 aramadan sonra telefonu açtı.

 "y/n? neden beni arıyorsun?" diye sordu, kaba olmak istemiyordu, konuşamadığım için aramıyorum. yalnızca yazışıyordum. 

"yyy/n- nn." bekledim. nefesini tuttu.

''bekle, tekrar yap!'' dedi

"yy/n-nn." gülümsemem duyulabilirdi.

"aman tanrım, y / n!" diyerek heyecanla çığlık attı. kıkırdadım. 

"g- geoor- ghhee."

"AMAN TANRIM!" ona bir kez daha güldüm. "hemen Clay ve Nick'e söylemeliyiz!"

-------------------------------------------