Someone you Loved

Chapter 7

Maddie's POV:

I can't believe i said those words, my emotion gets the better of me. Im back here in ER and I have to find Dr. Reyes to give this report. I saw her at the station counter so I approached her immediately.

"Dr. Reyes, here are the reports" I said as i hand them over to her. she looked at me head to toe before she took the papers from my hand.

"Thanks, but what took you so long?, i already called the laboratory about these and got the report online" she said and i felt doomed. I don't know how to react. Dr. Chu was just beside her and i know she's listening. Oh God!

"Are you ok? you doesn't look fine on me" Dr. Reyes added with a tone of concern.
I noded and replied to her "I'm alright Doc. Reyes, thanks for your concern but I'm fine" then i smiled at her.I saw Dr. Chu look at me also but she didn't say anything.  "Ok. as what you said, you can go" she retorted and smile lightly on me.

I immediately leave them, I went to the bathroom and didn't notice that deanna was following me.
"Ate maddie, ok ka lang? may nangyari ba? parang balisa ka eh." Deanna said as we reach inside the comfort room. I checked myself on the mirror and i look pale kaya siguro they thought na Im not ok. well, Im really not fine. I look at deanna and smiled at her. "Ok lang ako dean, may nangyari pero wala yun, ok na ako. huwag ka magalala, i just need to refresh ok?" I said and I can see that she's worried so i pat her shoulder and assure her that Im going to be fine.
"Ok, sabi mo yan eh. basta if you need help or someone to talk, im always here." Deanna said. Im lucky to have her not just a colleague but a close friend here.
"24/7? sige ah.." i chuckled.
"Ay, grabe din tayo sa 24/7, after shift and off days pwede. hahaha.. basta ba hindi pera ah. hahaha" She said. we both laugh and somehow i felt relieved.

"Thank you deans, you have no idea how this means to me, i feel much better now" i said as i gave her another shoulder tap.

"Anytime ate maddie, sige na, freshen' up, we still have lots of things to do. pag hindi ako busy tutulungan kita. ok?!" she said and I just nodded. when deanna left i looked myself once again in the mirror. "I should act as if it didn't happen, you can do it maddie! don't let her affect you" I said on my mind, i wash my face and fix myself, i should look smart just like what a Doctor should look like.
.
.
.

I returned to my work, as usual run there and then ang drama ko. busy na naman kami today. I barely see bea to the rest of our shift, baka umiiwas din sya, I think this would be best for us, siguro pinagtagpo kami ng tadhana dito para sa tapusin ang matagal ng dapat natapos.

"Gauze please... hey, Doc maddie" bigla akong naalimpungatan sa narinig ko, si Jho kasalukuyang nakatingin sa akin, habang naka.extend ang isa nyang kamay sa akin, naghihintay ng iaabot ko.
"OK ka lang ba maddie? pagod ka na ba?" pag.aalala ni Jho sa akin.
napangit na man ako sknya dahil bakas sa mukha nya ang pag.aalala.
"OK lang ako, huwag mo ko alalahanin" sabay abot ng gauze na hinihingi nya. Nag lilinis si Jho ng sugat ngayon ng isang pasyenteng lalaki na natumba sa motor na sinasakyan nya, hndi malalim ang sugat sa kanyang kaliwang paa at halos puro galos lang ito. seryoso si Jho sa paglilinis at pag.aassessed ng pasyente na naka.upo sa hospital bed.

"Aray aray doc, ang sakit" bigkas ng pasyente habang tinatakpan ni Jho ng gauze ang sugat neto, tapos na si jho sa treatment na ginagawa nya. makikita sa facial grimaced ng lalaki na nasasaktan sya.
"Saan po ang masakit sir?" tanong ni Jhoanna, ino.obserbahan ko silang dalawa habang nakatayo sa gilid ng dressing trolley na nasa foot part ng bed ng pasyente, habang inaayos ang mga gamit para sa susunod kong pasyente.

"dito" sagot ng lalaki habang tinuturo ang kanang legs neto. Agad na man sinuri si jho ang iniinda nyang sakit, pinapalpate ni Jho ang parte sa may itaas ng tuhod.

"Hindi dyan, taas pa" sabi ng pasyente habang pasimpleng sinusulyapan ang dibdib ni Jho sa suot nyan V-neck na scrubsuit.

"Na.check ko to kanina, wala kang injury dito" paliwanag ni Jho. nasa middle thigh na sa pag.aasessed si Jho gamit ang dalawa nyang kamay, nang mahalata nya ang ginagawa ng pasyente. tumigil si Jho at tumayo sa kinauupuan nya na nasa gilid ng bed.

"Bakit, ka tumigil, i.check mo doc. sumasakit" ika ng pasyente na hinahawakan ang kanyang paa. tiningnan na man ni Jho ang pasyente.

"Sir, tapos na po. reresetahan ko po kayo para sa sakit at antibiotic para sa sugat nyo" sabi ni Jho ng mahinahon.

"Ano? anung klaseng doctor ka? baguhan ka nga talaga, bakit hindi mo tingnan ng maayos yung nirereklamo ko?"  medyo malakas ang boses ng pasyente na umagaw ng pansin ng mga tao sa ER, hindi maipinta ang mukha ni Jhoanna, ramdam kong napahiya sya. Bigla na man lumapit si Bea kay Jho.
"Anong problema?" tiningnan ni Jho si Bea, hindi na nagsalita si jho.
"Sige na umalis kana, ako na dito" sabi ni Bea na halatang ikinagaan ng pakiramdam ni Jho. itinulak ko ang dressing cart papunta sa kabilang bed kung saan ang susunod kong pasyente. inaayos ko ang mga gamit na gagamitin ni Doc. Chu para sa pasyenteng for casting ng kamay. magkatalikuran kami ni Bea ngayon pero dinig ko ang pakikipag usap nya sa pasyente.

"Sir, wala pong injury ang bahaging ito ng paa nyo, pwede na kayong umuwi" paglilinaw ni Bea sa pasyente na ngayon ay patuloy na nagrereklamo dahil gusto nyang tapusin ni Jho ang pagaasikaso sakanya.
pasimple ko silang nilingon sa likod dahil gumagawa na ng gulo ang pasyente, akmang aalis si Jho ng tawagin sya ng pasyente

"Hoy, huwag mo ko talikuran" tawag ng pasyente kay Jho.

"Sir, umalis na kayo, nakaka istorbo na kayo"  sagot na man si Bea na halatang napipikon na. ibinaling ko ang atensyon ko sa pag aayos ng gamit.

"Ikaw? bakit ka nakikialam, sino ka ba?" naiiritang singhal ng pasyente.

"Sino ako? asawa ako ng Doctor na binabastos mo!!" wika ni Bea, na biglang nagpatigil sa akin, I can feel my heart beats eratically, para akong binuhusan ng malamig na tubig.
"Ahh.. kayo? eh, babae ka" gulat na sagot ng pasyente.

"Eh, ano na man ngayon? bawal ba? kaya ikaw umalis kana, dahil madami pang pasyenteng nangangailangan sa amin" mahinahong sabi ni Bea, naramdaman ko na mang nag madaling tumayo at umalis ang pasyente.

pasimple kong nilingon ang dalawa, halatang nagulat si Jho sa mga sinabi ni Bea.
"Next time, ask for male Doctors for that kind of patients and pasensya ka narin, i can't think of way para tantanan ka nya eh" Bea said apologetically while scratching her nape lightly. I can't see her facial expression coz she's standing back at me, she's facing Jhoanna. I saw Jho smiled at her.

"It's OK, thank you for saving me. I owe you one Bea" she smiled gratefully, they both leave to see other patients. seems like Bea doesn't know i was here behind her the whole time or she doesn't want to recognize my presence. Either way I shouldn't have care. But damn!  why it hurts.

"Everything ready Doc. Madayag? let's start" Doc. Chu who cutted my deep thought.
"Yes, Doc" I smile and nodded at her then we start the procedure.

It was smooth sailing in the ER for the rest of the shift, I was able to assist Doc. Chu in several procedures and learn a lot from her. Well, perks of scutworks. I wish I could be like her someday, amzingly smart.
.
.
.

"Ate maddie, have some dinner with us, yaya sa akin ni Deanna, nasa locker room na kami at nakapag palit na ng suot.

"Yeah, let's go maddie, last time you didn't join us." pakikisali ni therese na parang nagmamakaawa. naisip ko naman na kelangan ko rin makisama saknila sa labas ng trabaho para mas makilala pa sila.

"O, sige na nga" sagot ko na nagpangiti sa dalawang nag.aabang sa akin. natawa na man ako sa reaksyon nila.

"Yey, let's go. let's try the new buffet restaurant across the street, masarap daw don" excited na sabi ni therese.

"Gutom na ako.. tara na!" sabi ni deanna na nasa pinto at inaantay kami ni therese.