Terk //jikook//

1-Sıradan bir gün

^Bazen gercekten insanlar sevilmeyi hak etmez^

ilk bölümümüz hayırlı uğurlu olsun arkadaşlar desteklerinizi bekliyooore
______________________________________

Jimin;

Yine sıradan bir günün icerisindeyim yine şirket,bar,holding sorunlarıyla uğraşacaktım  gerçekten bir is adami olarak isim çok zordu sabah kalkıyordum evden çıkıyordum kapının önünde paparaziler şirkete geciyordum orda paparaziler özel denen bi hayat kalmamisti insanlar saygi denen olayi unutmuslarda kendi hayatlarina bakmak yerine baska hayatlar eylencelerine gidiyordu herhlde.
Ve o lanetli sabahlardan birisindeydim yatağımda oturmuş beyaz tavan filmini izliyordum(bu repliği #varmisin kitabindan çaldım jdjdjdjdjd) sanki kalkmaya hic niyetim yokmus gibi yatıyordum ama öyle degildi cok işlerim vardi sizinde aklınızı islerimle daha fazla yormadan kalktım yatağımda lavaboya girdim ve islerimi halledip çıktım kisa bi duş iyi gelmisti gerilmis vücuduma ama kafamin icindekilerden tarafa rahat yoktu bu seferde ama olsundu
Bugün küçük bir şirketle ortak olacaktık bunun için sirketime gitmem gerekiyordu
Kesin şimdi siz sorarsınız Koskoca sirketin var ve neden küçük şirketle bi birleşme sağlayacaksın diye aslında öyle degil sizin düşündüğünüz gibi hersey para degildi benim için bir zamanlar herkesin özellikle kendimin duygularıma önem verirdim .

Ama önceki hayatimda bu pekte mümkün olmadi oldukca duygulardan yoksun bir şekilde geldim insanlar benim duygularımı hice saydi . Ben sevdikçe onlar yok saydi ben vazgcemedikce onlar mahvetti onlar dedigimde Jeon ama artık hayatım da yok bir daha da olmaz evet bugün cok konustuk kahvaltımızı yapmaya gidelim

Kahvaltı yapmaya mutfağa gectim masam hazırlanmıştı zaten çalışanlarla pek iletişim kurmazdim genelde islerini yapar müştemilata çekilirlerdi çünkü serttim çok sert ve kabaydım insanlar sevmezdi beni ki artik bu bile umrumda degildi önceden ailesi sevmemişti sevgilisi sevmemişti insanlar niye sevdindi ki .

Kahvaltımı yapmış sert bir kahveden sonra üzerimi değiştirmeye odama çıkmıştım evetbevim çok büyüktü ama huzur yoktu burda aile yoktu Burasi bataklıkti ve ben çoktan çamura karışmıştım.

Üzerimi giyip evden çıkmak için aşağıya indim ayakkabı mı da ayağıma geçirdiğim gibi Garaja indim Hizmetlilere diş kapıyı açmalarını emrettim tabiki kapının önündeki paparazi yığını gün geçtikçe artıyordu tabikide kim korenin en ünlü en zengin adamının kapısında beklemezdi tam bir saçmalık.
Son model porsche (yanlış olabilir shshh)arabamla garajdan çıktım tabi herzaman ki gibi arabanın önne gecip beni durdurmaya çalışıyorlardı camlarıma vuruyorlardı ama yapmayın yaa ben bu arabaya kac bin dolar saydım haberiniz yok tck tck tck
tabi ki de durmadım hizmetliler onlari kenara çekti ve bende şirketin yolunu tuttum dosyaları incelemem gerekiyordu ama jongin'e güveniyordum o benim liseden beri arkadaşımdı hemde sekreterim tabi bana yanık ama ben pek ilgilenmiyor aşk la meşk le bitti benim için o defterler.

Geçtik şirkete fazla telaşlı değildim hatta hangi şirketle görüşmem olduğunu bile bilmiyordum Gerçi biz bizim şirkette 2 ceo'yduk birimiz bilmese birimiz bilirdik Tabikide bendim patron Ama benim değerlim bir tanem tae tae'm vardı onunla çocukluktan hatta bebeklikten beri arkadaştık o benim dostum du kardeşimdi insanlar beni yavşakça terk ettiğinde o benim yanımdaydı asla gitmemişti yanımda canım dostum. Ve şirkete giriş yapmıştım canımı zor kurtarmıştım kapıdaki kurt sofrasından girişte beni bir tanecik arkadaşım taetae'm karşılamıştı bana çok tuaf bakıyordu sanki bisey diycekte cekiniyo gibi

Jimin=Noldu Tae bey bişey mi söylicektiniz ?

Tae=Jimin benimle söyle konuşma!