my mafia boss promise

chapter #4 (business partners)

ALERT! May spg to! +18!

-_-Eleanor's pov-_-

Days passed after nangyari sa night party ni william, walang pinagbago ang routine ng buhay ko Gigising, maliligo at magbibihis, magaasikaso ng gamit at ng sarili, kakain at sabay alis.

Nagpaka busy ako sa buhay para simulan ang bagong buhay. I want to live without thinking the pain of the past. I want something new para sa sarili ko at para sa future ng company namin. Katulad ng sinabi ko kay william nung gabi ng night party nya.

ಠ_ಠFLASHBACKಠ ೧ ಠ

I was about to turn back ng hilahin ako ni william at yakapin. Nagulat ako sa ginawa nya kaya nagpumilit akong kumalas mula sa pagkakayakap nya pero sadyang malakas ito kaya hindi ko magawang makawala.

Nanatili ang yakap nya ng ilang minuto at saka nagwika.

“Sorry ely” mahinang sabi nito na patuloy parin sa pagyakap saakin. “i have to hurt you like this, soon you will understand me” nakaramdam ako ng isang patak ng luha mula sakanya na syang naging dahilan Kung bakit ako natigilan at makaramdam ng kirot sa puso, “I-i have to avoid you, i.....i have to pretend na hindi Kita kilala” malungkot at mahina nitong sabi habang nasa ganun pading posisyon.

“w-why?! Do you know how much it hurts? Alam mo ba na halos mabaliw ako? Alam mo ba na halos hindi ako makatulog dahil sa ginawa mong pagtanggi saakin nung bumalik ka? Alam mo ba Kung gaano ako nangungulila? I- i don't know ano tong nararamdamn ko pero ang alam ko lang william naghihintay ako na tuparin mo yung huli mong pangako saakin!” hindi ko na kinaya pa ang muling pagpipigil ng mga luha ko kaya ngayon ay kumusa na itong tumulo.

“We don't know the pain of each other, but still i wanna say sorry ely for making you waiting for a long time. I just wanna say na kalimutan mo na ako at magumpisa ka ulit da-dahil you don't deserve me!” lumuluha paring Sabi nito at sya namang kalas ko sa pagkakayakap nito at saka ay tinitigan ito.

“what do you Said na hindi ako deserve sayo?” takang tanong ko “alam mo since ng bumalik ka, anlaki ng pinagbago mo. What happened?” kunot noo kong sabi habang pinunasan ang mga luha na kaninang tumulo.

“you don't need to know, dahil baka hindi mo na gugustuhin na makikilala ako” he said with his cold voice.

“simula ng bumalik ka ang misteryoso mo na william, ok! Hindi ko na ipipilit na alamin ang pagkatao mo” lumayo ako dito at pumitas ng isang piraso ng bulaklak na katulad ng binigay saakin dati ni william. “here, if you accept this ibig Sabihin gusto mo talaga kitang kalimutan at layuan and if you don't accept this it means you still want me to be part of your life again” malamig kong sabi sabay abot ng bulaklak na pinitas ko.

'Sana wag! Be part of my life again william!'

I thought he wouldn't pick the flower pero mali ako! Dahil kinuha nya iyon at tumalikod. may Kung ano nanamang sakit ang naramdaman ko pero pinili ko nalang na isa walang bahala iyon at ipakita na kaya ko kahit hindi naman talaga.

“ok, fine! Gagawin ko gusto mo. At yang bulaklak nayan bayad ko yan sa memories na binigay mo saakin! Sa-salamat for being my good friend when we are child hinding hindi ko makakalimutan ang ala-ala nayon” tumalikod ako at nagpatuloy sa paglalakad palayo at naiwang magisa si william. Tinawagan ko si manong at nagpasundo para umuwi.

Nang makarating ako sa bahay ay laking gulat ko na naghihintay sa may gate si chad. Seryoso ang Mukha, may bangas at gulo ng bahagya ang buhok. Lalagpasan ko Sana ito ng bigla ay hawakan ako nito sa palapulsuhan ko at hilahin pabalik.