The Last Chapter(BOOK 2)_Complete

Chapter 30 (wakas)

Titanium POV

Di ko halos maihakbang ang dalawang paa ko papasok sa lugar kung na saan siya. Naiiyak ako, di ko napigilan ang mga luha ko kaya hinayaan ko na lang.

I'm sorry

Paulit-ulit kong bulong. Kasalanan ko to.

"Sis, let's go. Bago pa siya kunin dito" sabi sakin ni Yessha. Umiling-iling ako.

"No, Yessh, Hindi ko kaya"napahikbi na ako. Di ko kayang makita siyang nakahiga dun. Di ko kaya.

"Kakayanin mo Thena!. Kahit ano pang gawin natin. Nangyari na ang dapat mangyari"ani niya.

"Di ko kayang makita siyang nakahiga sa kabaong baka habang buhay kong sisisihin ang sarili ko"

" Athena, di siya matutuwa kapag naging ganito ka. Wala na siya Athena, wala na si Zirco!"sigaw niya na nagpahagulgol sakin. Tinakpan ko ang dalawang taenga ko.

"Tama na!. Tama na!" Sigaw ko.

"No! You need to know this! Wala na si Zirco!. Kaya, tumayo ka na diyan at puntahan mo siya bago pa siya ilibing"hinila niya ako kaya nadala ako. Nawalan na ako ng lakas para mag makipag-away. Nalaman ko na lang na nandito na ako sa harap ng kabaong niya. Napahawak ako roon,unti unti akong dumungaw roon at nakita ko na payapang siyang nakapikit.

" How I wish na natutulog ka lang"

"Bakit naman Zirco, b-bakit mo naman ako iniwan agad. Diba y-you promise me na maghihintay ka pero b-bakit nandiyan k-kana." Kausap ko sa kaniya. I know na di niya na ako maririnig pero gusto ko mailabas lahat ng gusto kong sabihin na di ko nasasabi sa kaniya nong mga panahon na nabubuhay pa siya.

"Naalala mo ba nong time na kinukulit mo pa ako?. Sa totoo di talaga ako nagtitiwala sayo lalo na't lalaki ka but you made me realize that being alone is malungkot. You made my day complete. Binuo mo ang tiwala ko Zirco at when the day na niloko mo ako, I'm feel useless. Masakit hanggang ngayon kahit di yun totoo. Oo, alam ko na Zirc— Alam ko na lahat. Salamat sa sakripisyo MOOH." Kung sana nakinig ako, malaman ko sana ng mas maaga pa. At napatawad ko siya. Kung pwede lang ibalik ang oras ginawa ko na. Ibabalik ko sana sa mga panahon na masaya pa kaming dalawa.
Pero in this situation, tanging mga alaala na lang namin Ang pwede kong mabalikan. Ganito ala kasakit, para kang binuhusan ng pako, namamanhid ang buong katawan at nagdudururog ang puso.

"At ngayon na nakikita kitang nakahiga diyan gusto kong bugbugin ang sarili ko. Kung sana pinatawad kita agad. K-kung sana n-nakinig ako sayo e-edi sana d-di to nangyari sayo. I'm s-so sorry Mooh, Mahal na Mahal kita." Hinalikan ko ang salamin na namamagitan sa kanya. Pinunasan ko na rin ang luha ko saka tumalikod nakailang hakbang pa ako ngunit naramdaman kung may humawak sa akin.

Di ako lumingon nananatili akong nakatayo, nanigas ako sa kinatatayuan ko. Ngayon ko lang din nalaman na ako na lang pala ang mag-isa dito.

"Akala ko ba mahal mo ako, e bakit ka aalis?" Familiar na boses ang narinig ko. Nanlamig ang buong katawan ko. Gusto kong tumakbo pero di ko maalis ang paa ko sa kinatatayuan ko. "Titan" tawag niyang muli.

Naipikit ko ang mata ko. "Please naman Zirc, namatay ka na nga lang, nananakot ka pa. Wag ako please kahit mahal kita, si Soul na lang o di kaya si Yessha tutal sila naman yung may kalukuhan"di ko pinahalata na nanginginig ako.

" What the hell wife?"sabi niya at hinila ako paharap sa kaniya. Nanlaki ang mata ko, nakita kong naka tuxedo siya. Nakabukas na rin ang salamin ng kabaong at nakadungaw siys sakin.

"P-paano—"itinapat niya ang isang darili sa bibig ko kaya natigil ko ang sasabihin.

"Ang tagal mo MOOW, alam mo bang kanina pa ako nakahiga diyan. Buti na lang pinalagyan ko ng aircon yang kabaong kaya di mainit. Akala ko ba mahal mo ako e bakit aalis ka?"

Ano daw? Kabaong na may aircon?

"Alam kong natrauma ka sa kagwapuhan ko. Ako na lang ang magsasalita, minsan na akong nagkamali ng desisyon, minsan na rin akong nagsayang ng oras. This time I want to be sure, I want to be true, mahal kita Titan at kailan man di yun nagbago.  Maraming akong desisyong mali pero di ko pinagsisisihan. Kung mali man ang magmahal sa murang edad, handa akong gumawa ng mali para mahalin ka lang."nagulat ako nong tumalon siya mula sa kabaong at lumuhod siya sa harap ko. Nagsilabasan na rin ang mga pamilya at kaibigan namin na todo ngiti.

May kinuha siyang isang maliit a box, nanlaki ang mata ko nong buksan na niya.
"Can you be my epilogue?" Tanong niya. Nagsimula na naman akong mapaluha pero this time dahil na sa saya. "Alam kong mga Bata pa tayo pero gusto kong kasama ka sa pagtupad ng mga pangarap ko Titan. Wala na akong iba pang pagbibigyan ng singsing at pagmamahal ko kundi ikaw lang. Now, handa ka bang samahan ako hanggang sa huling pahina ng ating kwento?"

"Oo na"rinig kong sabi ni Mommy

"Sumagot kana ghurl baka magbago pa ang isip ni Zirco at sa akin pa yan magpakasal"biro ni daddy kaya nagtawanan kami pero itong isa seryoso talaga.

"Say yes, Athena baka maging bakla yang baby ko kapag tinanggihan mo" natatawang saad ni tita.

"Sayang ang lahi ko kapag ganun"sabat ni Tito.

"Wag mo yang pakasalan Athena baka pagsusulat ang unang priority niyan"gantong ni Vincent. Sinamaan siya ng tingin ni Zirco.

"Agree ako sa kaniya"

"Kaya ka agree kasi wala kang sariling idea"sabi ni Marga kay Miles.

"Tama ka, ikaw lang kasi ang laman ng isip ko" sagot ni Miles kaya nagtilian kami. Pulang pula si Marga at hinampas si Miles.

"Ayieee, double wedding na ba?" Sabi ng kapatid ko

"Kung magpapakasal sila dapat tayo rin" banat ni Soul

"Kakaiba talaga ang kamandag ng mga Ramirez" sabi ng daddy ni Zirco.

"Hahaha oo nga, pero bago tayo magkalimutan. Baka naman sagutin mo na yan" nguso ni mommy. Napatawa ako nakalimutan kong may nakaluhod pa pala to.

"Mommy Ivien o, ang sakit ng tuhod ko" sumbong niya kay mommy. Naks, nakikimommy na.

"Sagutin mo na kasi yan"Sabi ni tita.

" Yes!. Wag mo na ulit gagawin yun ha. Pasalamat ka mahal kita"Sabi ko. Nag yes naman sila.

"hay sa wakas. Bawal pa kayong mag ano-ano ha."makahulugang sabi ni dad. Natawa kami

"Yes dad"sabay naming sabi. Pagkatapos ay nagyakapan kami. Kahit papaano namiss ko rin tong ganito kami.

Lumabas kami ni Zirco. Dun ko siya sinapak ng paulit ulit sa braso. Putik e nakakainis!.

"Sorry na kasi Moow" nag sosorry pero tumatawa.

"Akala ko talaga totoo yung wala kana. May pa kabaong ka pa!."

"Ganyan talaga kapag mahal mo. Nilagyan ko lang ng twist ang pagpropose sayo. Gusto ko kasi na di mo makakalimutan ang araw nato. I want to spend more monthsary with you. Gusto ko kasama kita sa pagbubuo ng pangarap ko para sating dalawa at sa future natin. I love you Titan. Thanks for staying until the last Chapter"

—

Masarap magmahal pero masakit masaktan. Dalawang bagay na di mo talaga maiiwasan. Maraming pagsubok kayong dapat pagdaanan bago makarating sa dapat niyong paroonan, sa pagmamahal matuto tayong sumuko kung nasasaktan na, pero kung may pangalawang pagkakataon pa, wag mong sayangin.

Di maiwasang di magkamali, ang mahalaga ay tinanggap mo ang sarili mong pagkakamali.

The end