031

1.5K 99 20
                                    

──── CHESCA'S

Ilang minuto na ang nakaka-lipas pero nakatayo lang kami dito sa may rooftop at tinitignan ang tanawin. Hindi ako nagsasalita, same with him.

Nakatingin siya sa langit and I swear, i saw his eyes glimmer.

"Jay, may problema ba?" I gather up my courage para magtanong

Tumingin siya sa akin before chuckling lightly "you didn't call me crush" he joked

Gusto kong kiligin pero parang bawal. I mean, parang nararamdaman ko na hindi oras humarot. Oo may oras para humarot, wag kayo.

"If ever you need a friend, nandito ako ah. Wag ka maging awkward, happy crush lang naman kita kaya free ka mag-open up sa akin" pagpapaliwanag ko making him smile

"thanks" he answered making me nod.
Akala ko hindi na siya magsasalita pero nagulat ako ng bigla ulit itong tumingin sa langit at nagkwento.

"today is my mom's death anniversary" he started making me look at him in shock

"Oh i'm sorry" yun lang ang nasabi ko and he just shook his head

"Hanggang ngayon, hindi ko pa din tanggap na she's gone. She knows everything about me at ngayon, wala ma akong makwentuhan" he added

"I just miss her... so much" he sighed

Hindi ko alam ang gagawin ko para i-comfort siya. Should I hug him? Baka isipan niya naman na speed ako

I slowly lifted my hands to pat his shoulder. He looked at me kaya ngumiti ako.

"Alam ko na she misses you too. Madami kaming handa makinig sa'yo. Sila Heeseung. Kahit ako. Kaya wag ka na maweirduhan sa akin or maawkard kasi crush kita. Oo na crush kita, pero happy crush lang. Kaya hindi ko i-t-take advantage ang pag-o-open up mo. I will be a friend you can lean on" I explained. He smiled and nodded.

"salamat chesca"

pagtingin キ p. jeongseongWhere stories live. Discover now