It's gonna be okay. (Demi Lovato Fanfictie)

"Wat is er nu eigenlijk waardoor je steeds weg moet?!"

Toen ik s'avonds in mijn bed lag om te slapen, viel ik bijna in slaap, maar Niall had me wakker gemaakt door die vuile stank in zijn kleren. Hij deed zijn kleren uit en kwam met zijn warme, maar stinkend lijf tegen me aan liggen en pakte me vast. We sliepen dan lepeltje in lepeltje. Ik kon echt nie slapen van de zijn zweet dat zo stonk dus na een half uur. "Niall, zou je je eerst willen gaan verfrissen?" fluisterde ik zachtje, maar hij antwoordde niet. Fus wou ik hem niet wakker maken en pakte mijn hoofdkussen en ging bij Selena in bed liggen. "Selena ben je nog wakker?" Vroeg ik, maar ik weet nog dat ik haar altijd mocht wakker maken voor wat er ook gebeurt. Dus gaf ik haar een paar stapjes. "Wat is er, Dems?" Vroeg Selena half slaperig. "Niall is terug thuis gekomen en ik kan niet slapen omdat hij zo vol hangt met zweet, ik vraag me echt af of hij met een ander zit." Zei ik met een triestig gezicht naar beneden. "Maar nee, hij houd van je! Hij zou dat nooit doen, hij word binnenkort vader." probeerde Selena mij gerust te stellen. Straks wil hij geen vader zijn, en gaat me achter laten als een alleenstaande moeder. Ik probeerde alle vreselijke gedachten te verzinken en probeerde te slapen. De volgende ochtend werd ik wakker van Selena die weeral ging gaan dansen. Ik stapte uit bed en ging naar mijn kamer en zag Niall nergens. Dus besloot ik op mijn gemak een douche te nemen en naar de starbucks te gaan voor ontbijt. ondertussen aan de toonbank. "Hallo graag 3 croissants en een straffe latté." vroeg ik en betaalde. "Wouw jij hebt veel honger voor zo een jong Damethje." zei er een lachende stem achter me. Ik draaide me om en zag een grote, redelijk van postuur en licht bruine man staan. "Oh haha, tja als je honger hebt moet je eten hè, nietwaar?" Zei ik al lachend. "haha dat is waar, zin om samen met mij te zitten aan een tafelthje?" vroeg hij en ik stemde in, hij bestelde en we gingen ergens in een hoekje zitten. "Zo, ik heb me nog niet voorgesteld, mijn naam is Wilmer valderrama. Hoe heet jij?" Vroeg hij doodserieus. Ik kan niet geloven dat hij mij niet kent, maar foert zo veel te beter. "Ik heet Demi, Demi Lovato." zei ik droog. We hadden een leuke babbel. Na ons lang durig gesprek, ben ik terug naar huis gegaan. Toen ik thuis kwam was Niall nog altijd niet terug. Ik was best wel moe weet het was dacht ik 5 uur dus kroop ik maar weer in men bedje. Ik hoorde Niall weer thuis komen en deze keer stonk hij niet. "Wat is er nu eigenlijk waardoor je steeds weg moet?" Vroeg ik heb een beetje geiriteerd. "Niet je zal er wel rap achterkomen morgen." zei hij en kroop met mij in bed en pakte me vast. "Maak je geen zorgen, morgen word een leuke dag." zei Niall gerust stellend en ik viel in slaap in zijn armen.