ilkokulsal yardımlar | texting ✓

↬15

Selamlarrr  piknik bölümünün ilk kısmı ile geldim💜

Bölüme geçmeden önce bir şeyler söylemek istiyorum, atlamazsanız sevinirim:')

Bölümler kısa evet ama uzattıkça tadı kaçıyor inanın bana gerçekten tadı kaçıyor asşldkalşskfşlas

Çok hızlı olduklarını söyleyen var ama bence her şey olması gerektiği gibi on veya on beş ya da daha fazla bölüm boyunca sadece Kartal ve Pamira adına uzatsam sıkılır ve bu ne ya derdiniz çok eminim. Pamira yıllarca uzaktan sevmiş bir kız, Kartal da onu birkaç sene evvel fark etmiş birisi zaten ki bölümde de geçiyor bu söylediklerim. Yine de herkesin kendi özgür düşüncesi ama kendimi açıklamak istedim, iyi okumalar💜

İlkokulsal Yardımlar↬15

Piknik örtüsünü yere sermemin hemen ardından piknik örtüsünün üzerine yatan Ali'ye yanımdaki topu fırlattım. 

"Anca yatmaya gelmişsin gidip diğerlerine yardım etsene Ali!" dediğimde elini he he der gibisinden salladı.

"Kendisi de oturmuyor sanki bir de bana laf söylüyor."

"Git bir şeyler getir de yiyeceklerimi hazırlayalım diye bekliyorum. Yürü git hadi." 

"Güzelim?" Kartal'ın sesi ile Ali'ye laf yetiştirmeyi bırakıp sesinin geldiği tarafa döndüğümde elinde bana uzattığı piknik sepetini aldım. Elindekinden kurtulduktan sonra Ali'nin kafasına vuran Kartal ile gülümsedim.

"Kalksana lan yengen yardım et diyor oğlum sağır mısın?" dediğinde kalakaldım. Yengen mi demişti o? 

Bismillahirrahmanirrahim.

Allah'ım sana geliyorum...

"Bir saniye Kartallı kekim yengem ve ben şu an birkaç dakika kalp krizi geçireceğiz." dediğinde üzerimdeki şaşkınlığı atmaya çalışarak kıkırdadım. Kartal gülerek yanımızdan ayrıldığında Ali yanıma oturup elini kalbinin üzerine koydu.

"Sence de çok ani olmadı mı yengesu? Bir an öleceksin sandım ama üzülme bende arkandan gelirdim. Bir de güldü gitti, sen iyi ölmedin. Maşallah sağlam kızmışsın." dediğinde kahkahamı serbest bıraktım.

"Ali, sen varya iyi ki varsın."

"Bunlar çift olarak beni kalpten götürmekte kararlı. Gidip yardım etme ayağına diğerleriyle uğraşacağım, söylediğine cevabımı sonra vereceğim şimdi düzgün bir cevap veremeyeceğim çünkü kalbim iyi değil." dedikten sonra yanımdan kalkıp biraz ileride arabadan piknik için aldığımız eşyaları çıkartan bizimkilere ilerlemeye başladığında arkasından tebessüm ettim. 

Oturduğum yerden ayaklanıp elimde Kartal'ın az önce getirdiği piknik sepeti ile ilerideki masaya ilerledim. Piknik sepetini masaya bıraktıktan sonra yüzümdeki gülümsemem ile boşaltmaya başladım. Belime sarılan kollar ile yerimde sıçradığım da Kartal'ın sesi ile yutkundum.

"Korkuttum mu?"

"Biraz. N-ne yapıyorsun şu an tam olarak Kartal." 

"Sevdiğim kıza sarılıyorum şu an tam olarak Pamira." dediğinde birazdan kalp krizi geçireceğime emindim.

"Çok hızlısın bugün." dediğimde belimdeki elleri ile beni kendisine çevirdi. Yüzüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırırken dudaklarına kondurduğu güzel gülümsemesi ve gözlerindeki ışıltı kalp atışlarıma çok fazla etki ediyordu.

"Hızlı değilim aslında, olması gerekeni yapıyorum güzelim. Yıllarca bekledim, bekledin. O günden sonra aklımdan hiç çıkmadın, aynı okuldaydık seni sürekli görüyordum hatta itiraf etmek gerekirse pek çok kez de izledim seni. Keşke diyorum o zaman beklemek yerine daha erken gelseymişim yanına, bu kadar çok vakit kaybetmiş olmazdık." dediğinde derin bir nefes aldım.

Şahsen ben anlayacağımı anlamıştım. Ama yine de tam olarak söyletmezsem olmazdı şimdi.

"Yani?" dediğimde gözlerini kısıp uzunca beni izledi.

"Açık ol diyorsun, olayım güzelim. Yıllar önce verdiğin söz olmasa da fark eder miydim diye düşündüm seni geçenlerde ve sonra fark ettim ki sen her halükarda kalbime düşermişsin. Sadece bana verdiğin söz sana adım atmam da bana yardımcı oldu."

"Yok vallahi sen benim ölmemi istiyorsun."

"Açık olmamı istedin açık oluyorum güzelim. İsteyen buna hızlı olmak desin umurumda bile değil bu kim olursa olsun. Sadece daha fazla uzatıp da geç kalmak istemiyorum yine. Anlatabiliyor muyum?" dediğinde kafamı sallayıp ellerimi omuzlarına yerleştirdim.

"Anlatabiliyorsun, anlıyorum. Sana yıllar önce o sözü verdiğimde o konu hakkında hiçbir fikrim yoktu, düşünürdüm ama üstüne düşmek istemedim zaten küçüktüm de. Sonra yıllar ortaokulda son senemizde lanet bir fen dersinde bende jeton düştü." dediğimde ikimizde güldük.

"O gün o kadar utandım ki, anlatamam. Sonra seni gördüm o dersten sonra ve tamamen aklıma düştün. Seni izlemeye başladım ve gerisi de geldi ama hiçbir zaman bir adım atamadım. Çünkü utanıyordum her ne kadar Lena beni gaza getirmeye çalışsa da. İşte en sonunda da sen bana yazdın ve günlerce utanmama sebep oldun ki hala utanıyorum." 

"HOPPALA, LAN NE OLUYOR ORADA?! OHA FANFİNİFON! OHA OHA!" Ali'nin sesi ile Kartal'ın elinden kurtulmaya çalışsam da Kartal tutuşunu da daha sıkılaştırıp beni bırakmamıştı.

"Kardeşim bir yürü git şurada bir şeyleri açıklığa kavuşturuyoruz be!" Kartal'ın sözlerine karşın Ali yanımızda bitmişti. Kafasını aramıza sokup bir bana bir de Kartal'a bakıp sırıtmaya başladığında gülüp kafamı iki yana salladım.

"Sevgili oldunuz mu artık?"

"Gelmeseydin konuşuyorduk zaten o konu hakkında Ali!" Kartal'ın isyanı ile Ali aramıza soktuğu kafasını geri çekip kafasını iki yana salladı.

"Siz çok beceriksizsiniz oğlum! Sen onu seviyorsun, o seni seviyor daha ne laf kalabalığı yapıp uzatıyorsunuz olayı. 'Seni seviyorum Pamira.', 'Ay bende seni seviyorum Kartal' hop artık sevgilisiniz." arada taklidimizi de yaparak söylediklerin gülümsedim.

"Sayemde artık bir şeyler açıklığa kavuştuğuna göre ben gidiyorum siz bir şeyler yapıverin."

↬bölüm sonu

Soramadan edemeyeceğim sizce hızlılar mı? Ha bence değiller zaten söylemiştim yukarıda, aynı fikre gelen kadar bunu söylemeye de devam edeceğim ewlşlşewbşlwe

 Zaten kitabı fazla uzatmayacağımı ilk bölümde de söylemiştim (lütfen sövmeyin ewlmşlemblşweb)*-*

Sınır; 100 oy, 150 yorum. (Yarım itiraf bölümünün şerefine, zaten 100 oyu pek çok kez geçtik o yüzden sakin olun ve azıcık bekleyin güzellerim🖤)

Arada mesaj da verip hızlı değiller dediğime göre ben gider💅🏻

Diğer bölüm görüşürüz hayatımlar, seviliyorsunuz💜