Shara’s pov
Langhiya naman! Sabi ko sa cheeks lang bakit sa lips dun nya ako kiniss?! Paano kung nakita kame ni dwane nun? Edi patay ako? Edi nasaktan ko nanaman sya?! DAMN!
“huy!” nandun na si dwane.. he was waiting for me..
“saan ka nanggaling? Bakit ganyan ang istura mo? Parang wala ka sa sarili mo ahh?” napakamot nalang ako sa ulo ko.
“napagod kaba? Ano? Kumain kana nyan? Ikaw pag nag palipas ka nanaman nang gutom patay ka sa akin” natawa nalang sya sa sinabi nya.. bat ba lagi syang nag iismile? Di ba sya marunong sumimangot?
“sira! Kumain kaya ako no..” lumapit ako sakanya
“halika nga dito” he hugged me..
“are you still inlove with William? I saw you earlier na na marriage booth kayo..” naayuko sya nang kaunti.. heto nay un lord! Kailangan bat a;aging pahirapan na nanaman ako? Tsaka HELLO! DWANE?! IKAW KAYA BOY FRIEND KO. Pssssssssssssssssssssssss.
“ahh! Hindi A! nakapag move on na kaya yun..” nag smile lang sya sa akin.
“may sasabihin ako mamaya sayo”
“ano? Bat hindi pa kaya ngayon? Total.. nandito na rin tayo” nag smile sya tsaka nya ginulo yung buhok ko.
“hindi ditto.. sa bahay.” Sa bahay? Don’t tell me may iba ka narin? Ano toh? Sumusunod ka sa yapak ni William?
*nang matapos na yung duty ko… dumeretso agad kames a bahay nila Dwane*
“anong sasabihin mo?”
“shara, what if..”
Tinaas ko yung isang kilay ko..
“what if?” inulit ko yung sinabi nya…
“what if paksalan na kita ngayon din?” 0.o PAKASAL?
“sira kaba?!” roll eyes
“I’m just kidding..” then he hugged.. ang pangit paman din nang ambiance.. pranag may tinatago sya sa akin ee. Tinignan ko sya sa mata..
“may problema ba?” umiling ysa.. pero na iiyak..
“ui!” hindi pa rin sya sumasagot.. huminga muna sya nang malalim..
“Leukemia stage 2” biglang sumulpot si Rosalie..
“he is sick ate Shara.. he is weak right now.. really really weak”
“hoy, kayong dalawa ha? Tantanan nyo ako.. ayoko nang joke na ganyan.. dwane! Isa kapa, umayos ka!”he looked down and starting to cry.. “matagal ko nang gustong sabihin.. pero wala akong lakas nang loob” ano bay an! Bakit ba puro sad moments yung napupunta sa akin? Kaparusahan ba ito? =(
“lumaban ka! May pag asa pa yan.” Nag nod lang sya..
“mag pahinga kana..” hinawakan ko yung kamay nya.
“hindi namna kita iiwanan ee. Ditto lang ako”
Nang makapag pahing na si dwane, hindi ko lubos maisip na bakit sya pa? ang bait nya para parusahan nang ganung sakit.. bakit kailangan sakanya pa? T.T lord please save him..
YOU ARE READING
SHE'S MY PERSONAL SLAVE<REVISING>
Teen Fictionisinulat ko ito nung musmos pa ako. 14 years old. At para sa kaalaman ng iba, ang istoryang ito ay inspired sa "KOIZORA" and "A Millionare Firs Love." DOWNLOAD LINK: http://missasrah.weebly.com/download-link.html
