SHE'S MY PERSONAL SLAVE<REVISING>

She's My Personal Slave Chapter 11&12

CHAPTER 11

-angelica's pov-

kala ko totoo. Gago talaga yang Mart na yan! Pero bakit ako umiiyak?? Di dapat ganito ang nang yayare, nag expect yata ako dun sa sinabi nya.

''huy, napano ka? Bat umiiyak ka??'' tanong sa akin ni shara. Dahil di ko napigilan.. Umiyak nalang ako nang umiyak habang hinu-hug ko sya. Sa sobrang ingay ko yatang umiyak nagising ko si William.

kahit naka sara pa yung isang mata  nya

''napano ka?? Why are you crying?? Is there something wrong with you??'' umiling lang ako..

''Don’t tell me there’s nothing wrong with you.. imposible naman yata yun? Umiiyak ka nang walang ka dahilanan? Parang tanga lang ee'' tanong sa akin ni william.

''kase naman si mart linoko nya ako.. may pa hug hug paman din syang nalalaman.. Tapos linoloko nya lang pala ako..'' at lalong lumakas yung iyak ko. Hindi ko alam kung bakit umiiyak ako. Pero masakit ee..

Maya maya pa'y dumating na si mart. Tignan mo nga naman tong lalaking to, kapal nang pag mumukha!

''oh napapano yanang sweetie pie ko bakit umiiyak yan??'' tapos tumabi sya sa akin.. At bumulong.

''yung sinabi ko kanina. Huwag kang mag alala totoo yun.. ikaw nalang yung di nakaka alam'' nanalaki yung mata ko tsaka sya nag smile.

“ewan ko sayo!!” nakakainis sya! Nakakainis!

-2 am nagising ako.. hay! SHIYET! Naiihi ako. DAMN IT. Ginising ko si Dustine-

“dust.. tulongan mo ako.. gusto kong mag pee.. tatakot ako ee” hala.. parang walang narinig ang mokong.. di ko naman magising si William.. ang layo nya kase sa amine e. Si shakela nandun sa may dulo. Naka gitna kase ako kina mart at dustine.

“bahala na nga titiisin ko nalang” pinikit ko yung mata ko nang biglang may humawak sa kamay ko. Nang tinignan ko kung sino. Si mart LANG PALA psss!

“kung naiihi ka, sabihin mo sa akin. Ang laki laki mo na natatakot kappa rin sa mga monsters” tsaka sya tumawa.

“huwag mo nalang akong tulungan.. kung ganyan lang yung binabalak mo HUWAG NA!! TITIISIN KO NALANG!”

“sus! Titiisin raw. Tara na.. mag kakasakit kapa sa kidney nyan sige” tapos hinila nya na ako..

So no choice, di ko na talaga mapigilan ee.. Nang pababa na kami nang hagdanan.. ang dilim kase kaya hindi ko masyadong Makita.. ang lakas paman din nang hangin.

''natatakot ako mart.. Dito kalang'' tapos napakapit na ako sa braso nya.. Takot talaga ako sa madilim.

''sira kaba?? Kumapit kalang dyan.. Nandito lang ako, hindi naman kita papabayaan ee'' tsaka ko na feel yung kamay nya.. Parang mag ka holding hands kame ganun.

''sa susunod kase, huwag ka kay Dust mag patulong.. Alam mo namang batugan yun ee. Basta pag ganyan.. Agad mong sasabihin sa akin hah??'' tsaka nya ulit hinawakan yung ulo ko.