Het leven gaat sneller voorbij dan ooit. Ik hoor een lange pijnlijke schreeuw. Koen! Mijn arm schaaft langs een tak maar ik probeer de kloppende pijn achter me te laten. Eigenlijk zou ik vragen moeten hebben, maar ik weet de antwoorden al.
Een verh...
Eindelijk een weekje weg. Het duurde een eeuwigheid voordat we een datum hadden gevonden waarbij iedereen kon. Morgenochtend gaan we weg! Lekker naar Amerika. Niet vergeten de camera mee te nemen, misschien kan ik een vlogje maken.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Altijd Koen weer, lachte ik. Voor de zekerheid nam ik een extra tas mee met leuke kleding. Je weet maar nooit. Maar nu even Milo bellen , hij ging mij ophalen.
'Yo, Milo, je gaat ons wel ophalen toch?' zeg ik.
'Wat? Oh, ja, ja tuurlijk, haha.' zegt hij.
'Oké, top, tot morgen.' zeg ik, en annuleer het gesprek.
Nu even goed slapen want we blijven de hele vakantie waarschijnlijk tot heel laat op. Ik trek mijn trui en broek uit en ga in bed liggen. Opeens hoor ik een harde knal. Ik schrik en spring uit mijn bed. Voorzichtig loop ik naar het raam. Het lijkt wel alsof iemand daar wegrent... Ik wrijf in mijn ogen. Oh, wacht, het is maar een kat, vertel ik mezelf. Ik ga weer liggen en val binnen 10 minuten te slapen.
De wekker gaat rond half 6. Ik gaap en ga langzaam uit bed. Ik poets mijn tanden en kijk in de spiegel. Heb ik een...baard?! Ik wrijf in mijn ogen. Oh, laat maar, het leek maar zo. Ik trek een schoon shirt aan en een broek.
Koen zit al aan tafel. Raoul zit te koken in de keuken en Robbie is aan het douchen. Lekker rustig. Ik krijg een eitje met spek van Raoul. Heerlijk.
Nadat Milo ons ophaalde gingen we naar het vliegveld. Man, wat is het hier warm. Ook in het vliegtuig is het bloedheet. De stewardess kijkt me nu al een tijdje aan. Ik schop Koen en knik naar de stewardess.
'Ze kijkt naar je, Matt, misschien moeten jullie later afspreken.' zegt Koen ontzettend hard. Ik duw hem en kijk ongemakkelijk naar haar. Ze komt naar ons toe!
'Jij bent toch Matthy van bankzitters?!' zegt de stewardess. Ik knik onverschillig.
'Ik ben Lieke, mag ik een foto maken van ons tweeën?' Nog voordat ik: nee dankje kan zeggen, duwt ze de camera in Koen's handen en roept: CHEESE! Ongemakkelijk lach ik naar de telefoon. Dit meisje stinkt, zeg! Ik stik bijna! Ugh. Ik ben opgelucht als ze word geroepen door een van de andere stewardessen.
Nog voordat Koen zijn mond kan opendoen, wijs ik naar mijn telefoon. Hij snapt de hint en typt wat hij wou zeggen.
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Werd Koen ook wakker? Ach ja, slapen zal me goed doen.
Na 7 uur vliegen komen we eindelijk aan in Amerika! Ik heb er zo veel zin in. Ik koop een kopje koffie, pak mijn tassen en stap samen met Milo een taxi in. Koen, Raoul en Robbie gaan in een andere.
