Toen Hij Nog Bij Me Was

Mix

Matthy

Het hotel waar we zitten ben ik al vaker geweest. Het is chique hoor, maar de service kan eigenlijk nog best slecht zijn. Maar ja. Je kan niet alles hebben in het leven. 

We halen onze sleutels op bij de receptioniste. Ze kijkt me lang en doorgrondend aan. Ik heb het gevoel alsof ik haar ken. Ik weet niet waarvan, maar het gevoel is er. Ik voel me er niet fijn bij en loop haastig de trap op. 

Na gedoucht, geluncht en een potje mini golf gedaan, was mijn middag volmaakt. Nu was het tijd om lekker bruin te worden, en na te denken over mijn volgende video. 

Het was al rond 5 uur toen ik wakker werd. Mijn borst was helemaal verbrand en mijn gezicht ook. Nou, lekker dan. Ik pakte mijn telefoon en checkte mijn appjes.

Ik heb mijn kleren aangedaan en pak een coca cola uit het mini ijskastje. Hopelijk ontmoet ik een leuk meisje... Sinds het uit is met mijn ex-vriendin, heb ik nog geen meisje gevonden dat echt bij me past.

Om half negen sta ik bij de poort. Robbie en Koen zijn er al. We hebben het over de nieuwe bankzitters video. Ik dacht, we doen iets origineels. Maar Koen en Robbie wouden allebei een Vrijmibo doen. Toen iedereen er was gingen we naar binnen. 

Ik liep de club binnen en mijn blik ging de tent rond. Aandachtig keek ik naar een meisje dat wild zat te dansen met haar vriendin. Ik grinnikte. Milo en ik besloten om ook maar eens te gaan dansen en onze pasjes waren echt Fire 🔥🔥🔥 ! Nadat het liedje was afgelopen, zag ik het meisje staren. Glimlachend liep ik naar haar toe. 

'Hé, wat kan jij goed dansen, zeg.' zeg ik. Het meisje bloost.

'Ik heet Matthy trouwens.' zeg ik aanvullend.

'Anna.' zegt Anna en ze pakt mijn hand en schud het stevig. Man, ze heeft een sterke grip. 

'Kan ik je iets aanbieden...Anna?' Ik weet niet wat ik aan het doen ben. De laatste keer dat ik geflirt had was bijna een jaar geleden. Ik lijk wel een opa met die zin. 

'Ja graag butler Matthy.' zegt ze en ze pakt mijn hand. Het werkte dus toch! 

Anna

Oh mijn god. Er liep net zoooo een knappe jongen langs. Ahhh, wat leuk dit. Maar eerst even lekker dansen. Mijn favoriete nummer komt op en ik ga helemaal los. Tot mijn verbazing zie ik de knappe jongen staren. En hij en een vriend komen naar ons toe. Ik duw Sylvie aan, maar ze heeft de vriend al gezien. Ik grinnik en ga door met dansen. OMG! Wat is hij knap. En ergens onder stiekem verlegen. Ik zie het aan hem. Glimlachend om de gedachte liep ik naar de bar. Zo te zien was Sylvie ontzettend druk bezig met haar nieuwe...bezigheid. Ach, wat maakt het uit, ik had iets veel beters aan mijn hoofd! Deze lieve guy! Hij komt eraan!

We hebben een kort gesprek. Ik kap het gesprek af door hem aan zijn hand door de menigte te trekken. Mathhy....wat een leuke naam. Matthy Smidt... Dat kan nog wel eens passen! Anders moet ik mijn achternaam gewoon veranderen naar iet wat beter klinkt. Ik trek hem mee naar buiten. Het is duidelijk dat Matthy hier al vaker is geweest, want als ik hem vraag of we in de boom zullen klimmen, zegt hij; ik heb een beter idee, en klimt hij het dak op. Ik volg hem en ga naast hem liggen. 

We liggen daar maar. Volgens mij kletsen we al voor uren. Maar het is zo gezellig! Ik vergeet gewoon alles om me heen als ik bij hem ben. Hij is gewoon zo leuk!  Hij klinkt als mijn vader. Opeens springen de tranen in mijn ogen. Matthy ziet dat en vraagt meteen of het gaat. Kom op, Anna, vertel het hem, je kunt het.

'He, Matt, zo ga ik je noemen, wat ik je nu ga vertellen is iets wat heel erg dierbaar voor mij is. Eigenlijk weet niemand het behalve ik.' Hij knikt en ik vertel.

Ik vertel hem over hoe mijn vader altijd gezellig en uitbundig was. Dat hij mijn lichtpuntje was in een diepe donkere tunnel. Mijn moeder daar in tegen, is strict en kortaf. Ik zou niet moeten weten hoe die twee ooit verliefd zijn geworden. Ze zijn letterlijk twee parallelle wereldjes waar ze in leven. Tot op een dag, ging ik samen met hem en Sylvie op vakantie naar Amerika, hier dus, en gingen we een bos in. We hadden onze hond, Skylar, meegenomen voor de gezelligheid en we konden wel uren kletsen. Maar toen werd het donker. En dan bedoel ik pikkedonker. Er waren natuurlijk geen straatlantaarns in een bos. We gebruikte onze zaklamp van de telefoons, maar na een half uur lopen waren alle drie de telefoons leeg. Ik en Sylvie waren wanhopig, we wilde niet dood gaan. We waren allebei nog maar zo jong. Maar Papa was optimistisch. Hij zei dat het wel goed zou komen. Ik geloofde hem. Sylvie ook. Hoe dom waren wij. Hoe dom. Door een beetje geritsel tussen de bladeren schrok Sylvie en liet ze Skylar los. En op dat precieze moment liep er een vos langs. Nou, Skylar was binnen drie secondes uit het zicht verdwenen. En Papa er maar achteraan rennen en achteraan rennen. Sylvie en ik doodsbang, bevroren van de regen en de kou. En Papa kwam niet terug. We riepen en schreeuwden maar hij kwam niet. Meer dan een uur later kwam Skylar opeens aanrennen. Zonder Papa. Ze  was aan het janken en smeekte ons om haar te volgen. Dat deden we en toen... toen... 

Ik zie dat Matthy mij met grote ogen aankijkt. Nieuwsgierig maar ook geraakt en een beetje in de war volgens mij. Ik glimlachte door mijn tranen heen.

'Is hij...d-' fluisterde Matthy voorzichtig.

'Ja.' antwoordde ik kortaf. 'We zagen sporen van bloed en zijn hoedje lag op de grond. 'Sylvie en ik geloofde niet dat hij uit zichzelf dood ging.'

'Je denkt dat hij is vermoord?' vraagt Matthy. Ik knik. Ik zie dat hij echt zijn best doet om te begrijpen. Ik bekijk zijn gezicht. Er zit bijna geen vlekje op. 

Matthy betrapt me met staren en glimlacht. Nonchalant ga ik dichterbij zitten. Ik voel zijn hand op mijn rug. Dit word het moment. Dit ga ik nooit vergeten. Ik leun dichterbij en-

Opeens krijg ik een miljoen meldingen op mijn telefoon. Ongemakkelijk laat ik los en kijk op mijn telefoon.