Stolen (Persico Series #1)

Kabanata 30

Kabanata 30

May pamilya na

"Asawa siya ni baby Haze ko?" pag-uulit ko sa sinabi ni Ylatch. Ang wild na puting pusang iyon ay asawa ng pusa ko?

Tumango siya, karga karga pa rin si Chan habang nakaupo sa upuang nasa harapan ng mesa ko.

"Bakit hindi ko siya nakita noon sa bahay mo sa Maynila?" tanong ko habang hinahaplos ang balahibo ni Haze na nasa mesa.

"Kasi narito siya sa panahon na iyon," sagot niya kaya't napatango ako.

"Bakit ka narito ngayon?" nagtatakang tanong ko, ang aga pa at hindi ba niya aasikasuhin ang kaso ni Daddy?

"Ipapa-check ko kung buntis ba si Chandra," sagot nita.

Uminit ang pisngi ko. Bakit ba kapangalan ko ang pusa niya?

"Bakit mo naman naisip na buntis si Chan?" tanong ko at diniinan ang pangalan ng pusa.

Ngumuso siya at tiningnan si Haze na nakatingin lamang kay Chan.

"Iyan kasing pusa mo.. nilandi itong pusa ko. Siguro buntis talaga si Chan dahil nitong mga nakaraang gabi ay hindi na ako makatulog ng maayos sa ingay nilang dalawa," aniya at napangisi.

Uminit lalo ang mga pisngi ko dahil sa kaniyang sinabi. Seryoso ba siya sa mga sinabi niya?

Kaya't tiningnan ko kung buntis nga ang pusa niya at nang makumpirma kong totoong buntis ito ay labis ang kasiyahan ni Ylatch.

"Ang galing mo, baby Haze."

Ngumuso ako upang pigilan ang ngiting nagbabadyang kumuwala sa aking labi dahil kanina niya pa pinanggigigilan si Haze.

"Uuwi muna ako, dito muna ang mga pusa natin ha?" aniya na ikinagulat ko.

"P-pusa natin?"

Tumango siya at inilapag na ang dalawang pusa sa sofa bago tumingin sa'kin.

"Sige, babalik ako mamaya para sa pagkain nila. Mas gusto nila ang chicken kaysa cat food."

Tumango na lang ako at sinundan siya ng tingin hanggang sa makalabas siya bago ako naiiling na napangiti.

Hindi nagtagal ay naging abala ako dahil sa sunod sunod na nagsidatingang mga tao dala ang kani-kanilang mga alaga. Pansin kong karamihan ay mga pusa ang dala.

Hindi iyon natapos, sunod-sunod at pansin kong may umuulit hanggang sa bumalik si Ylatch na pansin kong nagtaka rin sa mga taong nadatnan.

"Ayos naman po siya, wala namang bali ang kaniyang buto. Sigurado ka bang nahulog ito sa bubong niyo?" tanong ko sa isang babae na tingin ko'y mas matanda sa'kin ng isang taon.

Tumango siya ngunit ang tingin ay wala na sa'kin kaya't nagkasalubong ang mga kilay ko at tiningnan si Ylatch na pinapakain na ang dalawang pusa.

Nakumpirma ko lamang ang dahilan ng mga kababaihang dumayo rito. Iyon ay si Ylatch.

"Wala namang problema ang mata niya. Umiiyak lang yan dahil hindi niyo pinapakain," May inis na sabi ko sa babae na ikinagulat niya bago nahihiyang tumango.

"Next," sabi ko at kaagad namang naupo ang babae ngunit ang mga mata ay nasa gawi ni Ylatch.

"Anong problema naman ho ng pusa mo, Miss?" may diing tanong ko rito.

"Dumudugo ho ang kaselanan niya, Dra.," sagot niya at hindi man lang ako tinapunan ng tingin.

"Nireregla lang ho siya. Next," sabi ko kaya't napanguso ang babae bago tumayo.