PROLOGUE

100 6 0
                                    

"Ms.De Cavero, m-may media pa po sa labas." kabadong paliwanag sa akin ng petite na babae na kanina pa dungaw nang dungaw sa bintana. "Bawal po kayong umalis."

"Please, Ms. De Cavero." May kaunting tumtulong pawis sa noo niya at halos naginginig.

Am I that too scary?

"Haist." Isang malaking pagbuga ng hinga ang nilabas ko dahil sa sobrang inis. Some people outside with some cameras and mics are crazy to get some statements from me. All I can feel right now is being frustrated, They just all want my fucking words also they have gone crazy. I cannot afford to stand here all day?

"Arhhhh"

Nag martsa ako papunta sa pintuan para maka labas dahil kanina pa kami sa loob ng coffee shop at naghihintay umalis ang reporters. At kung tatayo lang ako dito ay hindi na talaga ako makakalabas na parang ayaw nila akong tantanan.

"Guard, may baliw po rito!" I even shouted, shamelessly.

The guards ignored me. The heck?!

Kasama ata nila ito'ng babae na kanina pa pumipigil sa akin. The guards are wearing black polo and pants, and wearing a black shades with wireless earpiece.



"Should I call cops? Or my boyfriend?" I'm trying to scare them while pretending to call someone. "Are you all listening to me? Gusto niyo ba magalit partner ko? I bet you don't want all to see my boyfriend get mad. He is worse!" I warned them.  



Hinawakan ng babaeng kanina ko pang kasama, ang aking braso upang pigilan ako sa pag lakad.

"What?!" Pasigaw kong bungad sa mukha ng babae na ngayon at takot na takot sa'kin.

"Bawal daw po kayo lumabas sabi ni, sir." Pabalik balik ang tingin niya sa phone at relo niya.  

Punyeta

Tinignan niya ang sahig upang hindi magtama ang mga mata niya sa mata ko. Para akong tigre na gusto makawala sa kulungan at gustong makalabas.

"Are you serious?" Hinawakan ko ang dalawang magkabilang braso niya. "Boss ko rin ba ang boss mo para sundin ko?"

"Tell me! Is that my boss too?"

Naiiyak na ang babae sa sobrang takot sa akin kaya agad kong binitawan ang braso niya. I try to make my self calm, kasi natatakot ako baka umiyak sa harapan ko ang babae. I want to rest pero bakit hindi ko magawa?

Sinilip ko ang mga reporters sa bintana na ngayon ay may bagong punterya mukhang may bagong kinukulit. A color black Ferrari car stop in front of the coffee shop kung kaya't dun na nag si puntahan ang mga tao.

Is this my chance to escape the crowd? This cafe?

But when I try to sneak into the girl. I win. Everbody's attention is not on me na kaya madali lang ako nakatakas sa babae na pumipilit na 'wag ako umalis.

Pinagbuksan ng pinto ng mga guards ang isang pamilyar na lalaki, Agad kong tinitigan ang suot niya na naka long-sleeve top at jeans. Tinanggal niya ang mask na suot niya upang mas lalo ko siyang makilala.

But at some point napatigil na lang ako sa pagtakas. The man walked confidently and passed the reporters. Cool!

Enzo,

His aura is jaw-dropping, like every person that he will pass will turn their heads for him.

He clenched his jaw as a sign of being frustrated, he immediately walked in front of me with his breathless anger. "Good girl." He put his heavy hand on my shoulder.

A wave of anger builds in my body, he's so annoying! "Fuck you," may diin at halos pabulong 'kong sabi sa kanya.

"You're so sweet?" He sweetly whispers in my ears. "I just didn't mean to fall for you, I just did." He said seductively and kissed the top of my ears.

"What took you so long?" pag-iinarte ko. 

"Alam mo bang kanina pa kita hinihintay?"

"I'm sorry, love" he wraps his big hands on my small waist. 

Pero bago niya yun gawin ay nakita ko kung paano niya inutusan ang mga bodyguards niya at mga tao 'don na tumalikod sa amin.

"I want to go home," he mumbles in my neck. His lips make my body tickle for a second. "I'm tired! I want to cuddle you. Please?"

He keeps smelling my hair and caressing my waist.



"Should we?"  tinangal ko ang kamay niya sa bewang ko at dahan dahang umikot paharap sa kaniya. "Hmmmm,"

Nakita ko ang mapupungay niyang mata na pagod na pagod. Tumango pa nga siya sa pag sangayon din sa akin. Pinisil ko ang kaniyang pisnge dahil sa pang-gigigil ko. "Cute mo talaga." I chuckled and give him a kiss on his nose.

"Let's go home. Then you can kiss me endlessly or maybe we can do more? Hmmm,"

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 27, 2022 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Worth To Love You (ON-HOLD)Where stories live. Discover now