13. Bölüm

8.2K 448 437
                                    

Ben geldim.

Çok güzel mesajlar aldım. Hepinize çok teşekkür ederim.

Şimdi sadete geliyorum poğaça yanaklılarım( size böyle demeyi özlemişim).

Sağlık nedenleri sebebiyle sosyal medyaya ara vermiştim ama size kıyamadım.

Şimdi almış olduğum karar nedeniyle bölümler biraz uzun zamanda gelebilir çünkü günde bir saat telefon alma kararı aldım.

Bölümlere gelecek olursak sınır geçildikten bir veya iki gün sonra yeni bölüm gelecektir.

Neyse çok uzattım hadi bölüme geçelim.

.
.
.
.
.

"banane bende babamla yatmak istiyorum"

" Bahar senlede uyur ama Beren ile hiç uyumadı"

" Bende ablamla uyumak istiyorum"

" İnsan uyurkende mi kaşları çatık olur be adam"

"Çocuklar susun uyanacaklar"

Sabah gözlerimi etrafımda gelen sesler ile açtım. Kafamı yastığa gömüp uyumaya devam ettim. Ama bu yastık çok sert.

Ben: neden yastık bukadar sert.
Dediğim de etrafımda gülme sesleri geldi. Kafamı kaldırıp baktığımda yastık dediğim şey Babamdı.

Demir abim: yerin rahat mı abicim?

Ben: rahat ama sert. Bidakkaya ya bunun tek bi açıklaması olabilir.
Dedim ve babamın tişörtünü hafif yukarı kaldırdım.

Ben: oha ama ya. Bende baklava istiyorum zaten şu abi bozuntularında var.

Bahar: ablacım babamı alabilirmiyim?

Ben: aaa. Senin babansa benim neyim. Eltim mi? Gel anlaşma yapalım babam sadece bizim olsun bu abi bozuntularınada vermeyelim.

Bahar: olur.
Diyip babamın diyer yanına geçti. Babam ise bizim bu halimize gülüyordu.

Ben: siz şimdi gidin biz biraz daha uyup geleceğiz.
Dediğim de annemler gülmeye başladı.

Annem: kalkın hadi Zehra abla bir ay izin aldı yeni çalışan gelene kadar ev işleri bizde.

Herkes: NE!

.
.
.
.

Şuan salonda oturmuş sıkıntıdan patlıyorum. Sinanı mı arasam?

Ben: anne Sinan buraya gelebilir mi?

Annem: gelsin kızım hemde tanışırız.
Dediğinde kafa salladım. Telefonumu bulmak için odaya göz attığımda Yiğit abimin yanında olduğunu gördüm.

Ben: yiğito telefonumu verir misin?

Yiğit abim: yiğito değil abi duydun mu kardeşim a-bi.
Dediğinde onun bu dediğine göz devirdim.

Ben: pekala. Telefonumu verir misin abi.
Dediğim hemen ayağa kalkıp telefonumu verdi. Anlımdan öpüp yerine geri oturdu. Rehberime girip Sinanı aradım.

Ben: dünyanın en hayırsız kişisi ile mi görüşüyorum?

Sinan: evet. Bende dünyanın en hayırsız arkadaşı ilemi görüşüyorum.

Ben: tamam kes şamatayı. Sana bir fikrim var. Eğer istersen bize gelsene bir az vakit geçiririz.

Sinan: tamam gelirim ama İkizler seni görmek istiyor.

Ben: bir dk Sinan.
Diyip anneme döndüm.

Ben: anne Sinan'ın ikiz kardeşleri de gelebilirmi?

Gerçek Ailem -düzenleniyor-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin