~~
Hayatının tam anlamıyla mahvolduğu bir anda Kastya'nın kendisini bu kadar berbat hissedeceği aklına bile gelmezdi. O, güçlü bir kadındı. Her zaman böyle olmuştu ancak bu kadar ayrılık ve çöküş ona fazlasıyla ağır geliyordu. Bu dünyadan bir an evv...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
《BÖLÜM FOTOGRAFI...》
Daha fazla beklemeden kralın hâlâ uzatmakta olduğu gösterişli şişeyi alıp son bir kez salona uzunca göz attıktan sonra içindeki yoğun heyecan duygusunu bastırmaya çalışırken şişenin üstünden çıkan sarı dumanı soludu.
"Ne zamana kadar beklememiz gerekiyor Havva kızı. Tüm işlerimi bir kenara bırakıp bu değerli vaktimi sana ayırdım ve sen ise kaç dakikadır bir iksiri içemedin. Acele et!"
Kralın, yorgun ve bir o kadar da atarlı ses tonunun üzerine Kastya, başını yavaşça aşağı yukarı sallayarak şişenin içindeki sıvıyı yavaşça sallayıp birkaç yudumda hızlı bir şekilde içti. Yoğun bir kıvamı vardı ve bu da ister istemez tuhaf hissetmesine yol açmıştı.
"Tadı fazlasıyla tuhaf. Bu... bu bitkisel çay tadında ve sanırım daha kötüsü." Bunu biraz da sessiz dile getirmesi kralın ekstra tepkisine karşı hazır olmayışındandı ancak o bunu gayet de duymuş ve çoktan koca gözlerini Kastya'ya dikmişti. "Maalesef, sizin damak zevkinize uygun bir iksire çeviremeyiz Havva kızı." Pek oralı değildi ancak bir an evvel bu merasimi bitirmek için sessizliğini koruduğu da aşikardı.
Kastya, bedeninde tuhaf dalgalanmaların başladığını hissettiğinde şaşkın gözlerle etrafı taradı. Bu his onu korkutmaya başlıyordu çünkü ayakları çok geçmeden zeminle olan temasını kesmişti. Kollarına yüklenen koca bir ağırlıkla birlikte, başını büyük bir hışımla kollarına çevirdi. Derisi gittikçe kalınlaşıyordu ve bununla da kollarına gerekli güç yerleşiyordu. Bu işlem aynı şekilde bacaklarına da uygulanırken tıpkı her yerine vurulduktan sonra duyulan o fani acının varlığını hissettiği an da salonu dolduran acı iniltisi duyuldu. "Tanrım, neler oluyor. Bunların başıma geleceğinden habersizdim lütfen durdurun şunu, istemiyorum..." "Kes sesini insanoğlu! Bu herkesin iyiliği için anladın mı beni? Bu hayata uygun bir biçimde devam edebilmen için, her şey için." Acımasız sesi salonda yankılanırken tüm izleyici yaratıkların yüzünde amansız bir korku meydana gelmişti. Kral, tüm gücünü ve hükmünü buradaki herkes üzerinde kolaylıkla gösteriyordu.
Yerden otuz santimetre kadar yükseğe çıkan Kastya, yüzündeki korku ifadesini her geçen saniye daha da arttırırken çok geçmeden bu acıları benimsemeye başladığını fark etti. Vücudunda yer bulduğunu ve aslında gerekli olan boşluğun asıl şimdi doldurulmuş olduğunu hissettiğinde içine attığı nefesini sesli bir şekilde dışa vurduktan sonra gözlerini kapatıp tekrar açarak hemen sol tarafındaki sevimsiz periye düz bir bakış yolladı.
Tüm bu süreçte yaşadıklarından ötürü alnında biriken teri koluyla silip bakışlarını krala çevirdi. Köşedeki koca masaya yürüdüğünü ve üzerinden uzun bir kılıçla birlikte yeterince büyük siyah bir çanta alarak tekrardan salonun ortasında yürüdüğünü gördü. "Güç yerleşimi tamamlanmıştır. Yere indirin!"
