AYÇA | Texting ✓

1.9

Keyifli okumalar!

Bölüm şarkısı: Yaşlı Amca- Yıldızlara Bak

🌻💞

Banka oturduk. Bir süre sessizce durduk, Yamaç bana döndü.

Gülümsedi.

"Instagram da ki fotoğraftakilerden daha güzelsin." dediğinde gülümsedim.

Derin bir nefes aldı, gülmeyi bıraktı ve ciddileşti.

"Bak her şeyi en başından anlatacağım ama ani tepkilerini sona bıraksan, çünkü araya girersen olayları tam anlatamam."

Başımla onayladım.

"Belki hatırlamazsın çünkü o zamanlar 6 veya 7 yaşında felandık."

"E sen nerden hatırlıyorsun o zaman?"

"Ben o zamanlar günlük tutuyordum. Geçenlerde gördüm o günlüğü, okudum."

Yine başımla onayladım.

"Hah işte 6 yaşlarındaydık. Yaz tatiliydi biz yazlığımıza gelmiştik. Bizim yazlığın yanına da bir süre sonra bir aile taşındı." dedikten sonra devam etti.

"Siz taşındınız. O yaz, seninle birlikte oyun oynamıştık. Sonra yaz ortasında gitmiştiniz."

"Günlüğe göre senin şehir dışında okuyan bir abin vardı. Sanırım sonradan vefat etti."

"Nasıl ya? Benim hiç abim yok ki. Bana bak Yamaç, başka bir kızla olan küçüklük anılarından bahsedeceksen konuşmayı bırakalım."

"Saçmalama Ayça! Benim karşılaştığım, ela gözlü, kumral ve Ayça İlbey adında kaç tane çiçeğim olabilir?"

"Hee, iyi o zaman. Devam edebilirsin."

"İşte günlüğe göre abin vefat ediyor. Sonra siz yazlıktan gidiyorsunuz."

"Bir dakika... Abimin adı, günlüğünde geçiyor mu?"

"Sanırım geçiyordu, hatırlamıyorum. Daha sonra birlikte bakarız, olur mu?"

Başımla onayladım.

"Daha sonra yıllar geçiyor. Biz 17 yaşında olmuş oluyoruz."

Derin bir nefes aldı.

"17 yaşındayken Kaan Boşnak konserine gittiğini hatırlıyor musun?"

"Evet, hatırlıyorum. Yanımda uzun boylu bir çocuk vardı. Hatta yanlışlıkla yanağını öpmüştüm."

"Hah işte o çocuk, benim."

Şaka yapıyordu sanırım.

Onu kaaleye almadan, "Abart abart." dedim.

"Vallahi bendim. Hatta karanlık olmasına rağmen üstündeki kıyafetleri bile hatırlıyorum."

Umursamazca,"Ne vardı üstümde?" dedim.

O gece, beyaz diz üstü etek, açık biz mavisimsi bir renkte balon kollu bluz giymiştim.

"Beyaz etek giymiştin, üstünde de mavi renk bluz vardı."

"Peki ya, senin o çocuk olduğunu nerden bileceğim? Belki de uzaktan felan gördün beni?"

"Çocuğun senin kulağına, ne dediğini hatırlıyor musun?"

"Evet, çok net hatırlıyorum hem de."

Çocuk kulağıma Kaan Boşnak'ın 'Seni Buldum Ya' şarkısının nakarat kısmını fısıldamıştı.

Yavaşça mırıldandı.

"Seni buldum ya, başka ne isterim.
Dursun dünya, tozu ben temizlerim."

Bir dakika, ne?

Cidden o çocuk, Yamaç'tı.

Yamaç Saral.

Beni gerçekten tekrar bulan çocuktu.

Ne tepki vermen gerektiğini bilmiyordum. Acaba sarılsam, saçma olur muydu?

Ayağa kalktım, Yamaç'ı da kolundan tutarak ayağa kaldırdım.

Kollarımı ona sardım. Saniyesinde kollarını bana sardı.

Bugün 3. sarılışımızdı.

Başımı kaldırıp ona baktım. Yüzlerimizin arasında az bir mesafe vardı.

Göz gözeyken bakışlarım, Yamaç'ın dudaklarına kaydı.

Yavaşça yutkundum.

Gözlerimi, Yamaç'ın gözlerine çevirdim. Onun bakış açısı da benim dudaklarımdı.

Başını hafifçe bana doğru eğdi. Bende ona yaklaştım, dudaklarımızın arasında bir kaç santim vardı sadece.

Biraz daha birbirimize yaklaşarak dudaklarınızı birleştirdik.

Yavaş ve usul usul birbirimizi öperken, biri yanımıza geldi. Anında birbirimizden uzaklaştık.

Gelen, ameliyathane katında ki adamdı.

"Yamaç! Defne uyandı ve seni görmek istiyor." dedikten sonra bakışları bana kaydı.

"İşinizi böldüm ama..."

Ha' siktir!

Yakalanmıştık.

🌻💞

Arkadaşlar, iyi misiniz? Yaşıyor musunuz? LÖŞKNEĞEKNDĞ

Şimdilik hoşçakalın çiçeklerim. 🌻