[ភរិយាបំណុល🔞](Ss1)[ចប់]✓

Part 19

«ចាំខ្ញុំប្រាប់ឯងតាមក្រោយចុះកុំអាលគិតពីររឿងនេះអី!»លីសាប្រាប់ទៅអ្នកកម្លោះ ព្រោះ
មិនឲ្យគេសួរដេញដោលច្រើនទៀត

«នេះជាមិត្តឯងមែនទេ ចូតុន?»បុរសម្នាក់ទៀ
តដែលជាមិត្តភក្តិរបស់នាយសង្ហារចូតុននោះ
ក៏សួរមិត្តខ្លួននៅចំពោះមុខព្រោះតែគេមិនដឹង

«មែនហើយនាងជាមិត្តយើង!...អ៎រភ្លេចប្រាប់
ឲ្យឈឹងទៅនេះជា ស៊ុនគ្រីស៍ លើន៍ម៉ាគ ជាមិត្តរបស់យើងណ៎ា លីសា!»ចូតុន ដែលជា
មិត្តក៏ប្រាប់ទៅកាន់លីសាឲ្យ បានស្គាល់ព្រោះ
តែនាងមិនដឹងនាងស្គាល់តែគេម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ

ចូតុន ដេនហ្គា៍សាន់តូ គឺជាមិត្តភក្តិរបស់លីសា
កាលនាងរៀននៅបរទេស គេជាកូនអ្នកមានម្នាក់ប្រចាំប្រទេសបារាំង ដោយសារតែឪពុក
គេជាដុកទ័រម្នាក់ហើយជាម្ចាស់មន្ទីរពេទ្យនៅក្នុងទីក្រុងឡុងដ៍ដែលពូកែខាងព្យាបាលជំងឺបំផុត ហើយសំខាន់គេក៏មានមន្ទីរពេទ្យជាច្រើនសាខាហើយក៏មាននៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េផងដែល ដោយសារតែម្ដាយគេជាជនជាតិកូរ៉េដូច្នេះគេចេញចូលក្នុងនិងក្រៅប្រទេសបានដោយគ្មានបញ្ហាអ្វីឡើយគេក៏ជាពេទ្យម្នាក់ដែលគេអាចពូកែព្យាបាលខាង ចិត្តវិទ្យានិង
វេជ្ជសាស្ត្រផងដែល បែបប្រយោលនិងផ្ទាល់
មូលហេតុដែល លីសាស្គាល់ដោយសារតែ នាងមានជំងឺប្រចាំកាយដែលមិន អាចព្យាបា
លបាននោះទេ (ជំងឺនេះវាអាចនិងមិនប៉ះពាល់
ដល់ស្លាប់នោះទេ)ទើបនាងព្យាបាលជាមួយគេដែលជាពេទ្យនៅទីនោះ... តែវាអាស្រ័យលើចិត្តនាងបើសិនមានអារម្មណ៍ភ័យច្រើនឬមួយក៏ខ្លាចអ្វីម៉្យាងវាចាប់ផ្ដើមលែងដឹងខុសត្រូវហើយ(លីសានាងខ្លាចរបស់ម៉្យាងគឺ ជំងឺខ្លាចងងឹត)ដោយកសារតែនាងធ្លាប់ត្រូវមិត្តភក្តិធ្វើបាប ចាប់នាងឃុំក្នុងបន្ទប់សាកសព ដោយល្បូងនាងថាទៅលេងជាមួយកាលនោះនាងមានអាយុ 10ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ...សូមស្លះសិនចាំតទៀត!😐

«បាទ! សួស្តីអ្នកនាង!!» បុរសដែលជាមិត្តចូតុនម្នាក់នោះក៏និយាយទៅកាន់លីសាដើម្បីជាការរាក់ទាក់គ្នា

«ច៎ា! សួស្តីលោក ស៊ុនគ្រីស៍!!»លីសានិយាយ
ដាក់អ្នកកម្លោះម្នាក់យ៉ាងគួរសមដោយញញឹម
យ៉ាងស្រទាន់ដាក់គេ បន្ទាប់មកក៏សួរមកកាន់
ចូតុនវិញ