He's obsessed with me

Hoofdstuk 1:

Ik lig in bed en staar naar het plafond. Vandaag is het de dag dat ik voor het eerst naar de universiteit ga, iets waar ik me al lang op verheugd heb! Ik heb zin om nieuwe mensen te ontmoeten en nieuwe vrienden te maken. Op de middelbare school had ik het prima naar mijn zin, maar de universiteit lijkt me interessanter. 

Ik ga op kamers, iets waar ik zin in heb, maar ook wel tegenop zie. Eigenlijk heb ik dat altijd wel, ik kan ergens heel lang naar uitkijken, maar tegelijkertijd vind ik het spannend omdat het nieuw en onbekend terrein voor me is. Wat wel fijn is, is dat ik samen met mijn vriendin Suus ga, we gaan het zo leuk krijgen samen! We worden kamergenoten, samen met nog een ander meisje die we nog niet kennen. 

Ik sta op uit mijn bed en kleed me aan, mijn spullen liggen al klaar. Ik hoef ze alleen nog in de koffer te doen, iets wat nog best een klusje gaat worden! Voorzichtig leg ik al mijn spullen in mijn grote koffer, het past allemaal maar net. 

Ik bel Suus, ik moet met haar praten. Nadat de toon 3 keer overgaat, wordt er opgenomen. "Hey Milou!" Hoor ik Suus zeggen, ik hoor luide muziek op de achtergrond. "Hey Suus!" Roep ik, ik ben bang dat ze me anders niet kan horen. "Wat is dat voor muziek op de achtergrond?" Ik hoor Suus lachen. "Mijn ouders helpen me met het inpakken van mijn koffer. Ze willen dat ik alvast oefen met harde muziek, voor als we naar feestjes gaan op de universiteit." Ik grinnik. Suus haar ouders waren altijd zo, elke keer als ik daar at, hadden we de grootste lol. "Wat leuk, succes nog hè!" zeg ik. Suus drukt haar niet weg. "Waarom belde je?" "Ik wilde gewoon even met je over straks praten, maar het is nu even jij en jouw ouders. Veel plezier en tot straks!" "Oké," zegt Suus. "Ik zie je straks hè, in de trein hebben we alle tijd om te praten. Om 11:00 bij het station!" 

Ik loop naar beneden, naar mijn ouders. Ik ga ze missen, maar ik kom vaak langs. Zodra ik de woonkamer binnenkom zie ik allemaal ballonnen. Mijn ouders zitten aan tafel en vuren een party popper af. "Onze kleine meid gaat al naar de universiteit!" roepen ze. Een voor een val ik ze om de hals. Ik voel de tranen opwellen in mijn ogen. "Ik ga jullie missen." zeg ik door mijn tranen heen. Mijn moeder trekt me naar zich toe. "Wij jou ook, lieverd. Maar je komt toch langs? En je kunt natuurlijk altijd bellen." Ik glimlach. Mijn vader staat op en omhelst me nog een keer. "Ik breng je naar het station." Mijn moeder overhandigd me een broodtrommel met mijn ontbijt, die eet ik in de trein. "Bedankt, mam." zeg ik met een lach. Ik geef haar nog een knuffel en loop dan met mijn vader mee naar buiten.

In de auto praten we de hele weg, hij wil weten wat mijn plannen zijn op de universiteit. Ik moet lachen. "Pap, ik ben daar toch om te studeren?" Mijn vader kijkt me aan. "Natuurlijk, maar je gaat toch ook lol maken?" Ik kijk naar de weg. "Ik denk dat dat wel goed komt, Suus en ik hebben genoeg series die we willen zien samen." Mijn vader legt zijn hand op mijn hand. "Ik bedoel feestjes!" Ik schrik, feestjes? Ik aarzel. "Eigenlijk ben ik niet zo van de feestjes... hoe moet dat nou? Iedereen daar gaat feesten en ik zit alleen op mijn kamer te studeren?" "Milou, als je daar eenmaal gewend bent, wil je echt wel mee naar een feestje. Ik hield ook niet van feestjes, ook dat is goed gekomen. En als je echt niet wil, ga je toch lekker niet? Weet wel, ik heb je moeder op zo'n feestje ontmoet en heb er iets heel moois aan overgehouden. Ik geef je een tip: ga gewoon een keer, als je het niet leuk vind, ga je toch gewoon weer weg?" Ik knik instemmend. 

Op dat moment parkeert mijn vader de auto bij het station, ik zie Suus al staan. Nog één keer omhels ik mijn vader, dan pak ik mijn koffer en ren ik naar Suus. "Ik bel je!" Roep ik hem na.