Hoofdstuk 3

16 0 0
                                    

Iets drinken? Oké, bedoeld ze alcohol? Zelf heb ik nog nooit alcohol gedronken, iets wat ik best spannend vind. Maar, vandaag wordt mijn eerste keer. Ik ben er klaar voor. Suus had al weleens gedronken, die is daar altijd al makkelijker in geweest dan ik.

Bo schenkt wat voor ons in en stelt haar vriendin aan ons voor. "Suus, Milou, dit is Marije. Mijn vriendin!" Ze gaf Marije een kus op haar wang. Wat een leuk stel! Denk ik bij mezelf. Suus en ik knikken. "Leuk je te ontmoeten, Marije!" 

In een keer drink ik het glas op, wauw. Dit smaakt best lekker! Lachend kijkt Suus me aan. "Doe je even rustig? We moeten de hele avond nog hè!"

Bo en Marije lopen naar de woonkamer en beginnen te dansen met de rest van de gasten, het is inmiddels al best druk geworden. Wie had gedacht dat ik op onze eerste avond op de campus, de avond voor onze eerste schooldag al op een feestje zou zijn? Ik in ieder geval niet. Misschien hebben de woorden van mijn vader me toch geholpen.

Suus pakt mijn hand en neemt me mee naar de woonkamer, we moeten lol gaan maken op dit feest. Samen met de rest beginnen we te dansen. Samen met de rest van de mensen die op dit feest aanwezig zijn, wauw. Wat is dit gezellig! Ik begin in het rond te springen, net als de mensen om mij heen. Suus kijkt me lachend en ongelovig aan. "Milou, ben je aangeschoten?" Ik negeer haar en ga door met dansen. Tja, misschien wel. Maar dat maakt me niks uit, want ik voel me vrij! Ik loop naar de keuken voor een tweede glas wijn. Er staat een jongen aan het aanrecht. "Hoi," groet ik hem. Hij kijkt om en ziet mij staan. "Hoi," groet hij terug. Zal ik een gesprek beginnen? Hij ziet er leuk uit. Eigenlijk durf ik niet, misschien heb ik meer wijn nodig. Dat maakt me vast losser. Peinzend staar ik naar de keukenkastjes. "Gaat het?" vraagt de jongen lachend. Ik schrik op uit mijn gedachten. "Ja, waarom zou het niet gaan?" zeg ik geïrriteerd. Ik kan er niet tegen als mensen mij uitlachen, was dit wel uitlachen? Misschien is het gewoon lief bedoeld! De jongen staart lacht nog steeds. Ok, ik heb hem dus niet afgeschrikt. "Sorry hoor, ik wist niet dat je boos werd." zegt hij met een grijns. Ik begin ook te lachen. "Sorry dat ik zo geïrriteerd was." Ik grijns ook. "Ben je al lang op dit feest?" vraag ik hem om ons gesprek voort te kunnen zetten. "Nee, ik ben er pas net! En jij? Je was er al toen ik binnenkwam." Ik ben verbaasd. "Ik ben er al even, dus je hebt me al gezien?" Ik word warm van binnen. De jongen komt iets dichterbij. "Ik zie meisjes die ik knap vind toch meteen?" Ik glimlach. "Dus je vind mij knap?" Ik schrik zelf van deze vraag en schaam me. Waarom zou ik dit vragen? Komt vast door de wijn. Ik kan wel door de grond zakken. Schijnbaar vind de jongen het helemaal geen gekke vraag. "Jazeker," hij veegt een plukje haar uit mijn gezicht. "Wil je samen iets drinken?" Mijn ongemakkelijke gevoel verdwijnt, ik voel kriebels in mijn buik en glimlach nogmaals naar hem. "Leuk! Een wijntje?" De jongen pakt de wijnfles en schenkt twee glazen wijn vol. 

He's obsessed with meWhere stories live. Discover now