Dinle

451 34 17
                                    

Beğenip yorum yapmayı unutmayın çiçeklerim ❤️😘

Onunla tanışmak kaderdi. Ev arkadaşı olmak bir seçimdi ama ona aşık olmak benim kontrolümün dışındaydı.
Hele başkasına ait olan bir adamı sevmek felaketti.. Belki de en büyük hata ..
Ben o hatanın bedelini karşımdaki manzarayı izleyip dişlerimi sıkarak öderken kalbimin daha ne kadar fazla kırılabileceğinin hesabını yapıyordum..

Daha bu sabah huzur ve mutlulukla yatağımdan kalkarken onun elini rahat tutabileceğim günlerin hayalini kuruyordum, zira hayallerimin arasında bu kesinlikle yoktu. Bu görüntü olsa olsa kâbus olurdu. . Okula girer girmez heyecanla çarpan kalbim ile gözlerim Kerem'i ararken bu görüntüyü göreceğimi düşünmemiştim.
Elleri Ayça'nin ellerine sarılmış gülümseyerek sohbet ediyorlardı.
Benim ise bütün hayallerim tuzla buz olmuş dün yaşananların hayal olduğunu düşünmeye başlamıştım.. Kalbime ütü basılmış gibi hissederken ağlamamak için kendimi zor tutuyordum..

Bir süre sonra bakışları beni bulmuş gülümseyen yüzü solmuştu..
Göz yaşlarımı geri yollarken sıkılı yumruklarimla arkamı dönüp uzaklaştım.. Arkamdan gelen adım seslerine kulak kabartirken kollarımın geriye doğru  çekilmesiyle irkildim
Endişeli bakışları ile yüzümün her noktasını izlerken sıkılı dişlerimle kollarımı kurtarmaya çalıştım..

- "Bırak beni pislik herif!!" Diye bağırdım sonunda..

- "Bi dinle konuşalım Umut . " dedi yalvarır bir tonda.

- "Siktir git ! Pislikleri dinlemiyorum ben hele sözünden dönenleri hiç!! " dedim kolumu sert çekiştirip kurtarırken döndüğümde Emir ile göz göze gelmiştim.. Öfke saçan bakışları ateş saçarken bir hızla yanımdan geçip yumruğunu sıkarak tüm gücüyle Kerem'e yumruk savurdu..
Arkada beliren Ayça'nin tiz çığlığı kolidorda yankılanırken ben donup kalmıştım. Emir  yanıma gelip kolumdan sürüklerken ben hala kırgın bakışları ile yerde bana bakan Kerem'e bakıyordum..

Kollarım insanların ipi olmuş sağa sola çekiştiririlmek için mesaideydi sanki.
Ama Emir'in öfkesi kollarımdan alacaklıydı. Bir süre sonra acıya dayanamayarak inledim.
Aniden durup bir süre elleri hala kolumda karşıya bakmaya devam etti.
Aniden bırakılıp boşluğa düşen kolumu kendime çekip ovalarken öfke dolu bakışları beni buldu. Ateş saçan irisleri içimi titretirken beni duvara itti. Omzumu duvara bastırıp iki taraftan beni kıskaca aldı. Ben neler olduğuna hala anlam veremezken yüzündeki öfkeli bakışları yenilmiş bir ifadeyle yer değiştirdi..

-" Ondan uzak dur demiştim. "  dedi sıkılı dişleri arasından.

-" Elimden gelse yapmaz mıydım sanıyorsun ?  "dedim acı bir tebessümle.
Bakışlarında anlam veremediğim bir yenilmişlik vardı . Sanki koca bir dünyanın yükünü omuzlamıştı.

- "Kimse görmek istemeyen kadar kör olamaz" dedi acı bir tebessümle fısıldayarak..

- Sevmek ne zamandan beri körlük oldu? Oysa tanrı bu dünyayı katlanabilir kılmak için  Adem'e ilk sevgiyi anlatmadı mi?" dedim..

- "Sevgi karşılıklığı varsa sevgidir yoksa uçurumun kenarında gezinen bir körden  farkı yoktur "  dedi gözleri dolarken..
Dolan gözleri içimi sızlatırken acı bir tebessümle cevap verdim.

- "Karşılığı olmadığını nerden biliyorsun ? " diye sordum..

- "Karşılığı olsaydı başkasının elini tutmazdı " dedi. Verdiği cevabin gerçekliğiyle nefesim boğazımda kalırken içimdeki acı hıçkırığı bastiramadım..  Gözleri büyürken kendine küfürler edip kollarına sardı beni..
Ben bu sıcak şefkatle daha çok ağlarken beni göğsünde bastırmış saçlarıma öpücükler konduruyordu.
İlk defa Emir ile bu kadar yakındık  duvarlarım her zaman sert ve aşılmazdi zaten fiziksel teması sevmeyen bir bünyem vardı.
Sahi ben ne zaman yıkmıştım bütün duvarlarımı?
Sanırım bu aşkın bana kalan kârı yıkılan duvarlarımdı.

AŞAKA - GAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin