Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
" ʙᴜ ɴᴀꜱɪʟ ᴍᴜᴍᴋᴜɴ ᴏʟᴀʙɪʟɪʀ? "
Daisuke, sevgilisinin başını okşarken bir taraftan da yorgunlukla kapanmış göz kapaklarına bakıyordu. Genç adam son günlerde Haru'da ki oluşan rahatsızlık için oldukça endişeli olsa da Haru, bir türlü doktara gitme fikrine sıcak bakmıyordu. Ona göre sadece küçük bir mide üşütmesiydi. Ancak Daisuke bundan fazlası olduğunu hissediyordu.
Haru saçlarındaki elin baskısını hissedince gözlerini araladı. İlk önce nerede olduğunu kavrayamasa da sonradan ona sevgiyle bakan eşini görünce uyuya kaldığını anladı.
" Günaydın... "
" Günaydın. Daha iyi misin? "
" Merak etme, sadece küçük bir üşütme. Büyütülecek birşey yok. "
" Yine de bir doktora gitsen? Son 2-3 gündür iyi değilsin. "
" Peki koca bebek, senin için gideceğim. Ve hayır sen gelmiyor, doğruca işe gidiyorsun. "
Daisuke hızla kafasını sallayarak odadan çıktı. Haru'yu bir an önce hastahaneye götürmek istiyordu.
Genç adam ise bir süre yatakta öylece yatsa da, sonradan Daisuke'nin dikkatini çekmesinden korktuğu için istemeye istemeye yataktan kalktı. Aslında doktora gitmesine gerek yoktu. Haru hasta olduğu ilk gün hastahaneye gitmişti. Sadece normal bir üşütme beklerken hamile olduğunu öğrenmiş, ardından ise yarım saat boyunca bu durumu sindirmeye çalışmıştı.Bunun imkansız olduğundan çok eminken kendisinin böyle bir şey yaşaması tabi ki şok edici, bir o kadar da mutluluk vericiydi.
Şimdi ise yavaştan eşinin bunu öğrenme ihtimali onu korkutuyordu. Elbette ona söylemeyi planlıyordu bu durumu. Ancak bu mucizevi bir olayı kabul etmemesinden, hatta ondan ayrılmak istemesinden korkuyordu. Böyle düşünürken bile gözleri doluyorsa gerçekte nasıl olur düşünmek bile istemiyordu.
Hızlıca üstünü giyindikten sonra Daisuke'nin yanına doğru ilerledi. Genç adam ise o sırada Ryo ile konuşuyordu. Yüz ifadesine bakılırsa konuşmanın hiç iyi gittiğini söyleyemebilirdi -ki bu Haru'nun da işine gelirdi.
Daisuke, Eşini görünce birkaç şey geveliyerek telefonu kapattı. Şuan Haru'nun durumu işinden daha önemliydi ve onu hemen hastaneye götürüp sorununu halletmeliydi.
" Hazırsan çıkalım Haru? "
" Cidden ne kadar ısrarcısın. İyiyim diyorum sana... "
" Beni sinirlenmeden arabaya binsek mi? Yoksa ben seni kucağıma alıp bindirebilirim de. "
