Unicode
" အ့--Jun--Jung Kook ahh-- Hyung ကို အ့ ကယ်ပါ အုံး "
မထွက်တထွက်ဖြင့်မျက်ရည်တွေစို့တက်နေတဲ့ Taehyung က Jung Kook ကိုအကူညီလှမ်းတောင်းလိုက်တယ်။
Jung Kook မှာထလာပြီးထိုလူ့ကိုဖမ်းချုပ်ရန်ပြင်တော့ သူ့ကိုပါလည်ပင်းလာညှစ်တဲ့လက်။ မကြာပါဘူး Taehyung မျက်ဖြူလန်လာပြီ။ ခဏလေးအတွင်းမှာ Taehyung ရဲ့ထိုလူ့ကိုကုပ်ခြစ်နေတဲ့လက်တွေနဲ့ရုန်းကန်နေတဲ့ခြေထောက်တွေကလျော့ကျသွားတယ်။ Taehyung ကိုအမှောင်ထုကြီးစိုးမိုးသွားခဲ့ပြီ။
•••
" Shitt ဘာလား? "
Yoongi ငြီးတွားမိပြန်ပြီ။ ဘာလို့ဆိုသူအရာတစ်ခုခုကိုတက်နင်းမိလိုက်သောကြောက့်ပင်။ ပျေားစိစိနဲ့ထိုအရာက
" အားးးးကြွက်ကြီး "
Hoseok yoongi ခြေထောက်အောက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ Yoongi တက်နင်းမိထားသည်က ကြွက်ကြီး။
" ခလွမ်းးး"
ထိုအချိန်ထောင့်စွန်းကနေနောက်ထပ်ပန်းကန်ကျကွဲသံနဲ့အတူ လှစ်ခနဲဖတ်ပြေးသွားတဲ့အရိပ်တစ်ခုကိုသူတို့မြင်လိုက်တယ်။
" လာသွားကြည့်ရအောင် "
Jin ရဲ့စကားအဆုံးအကုန်လုံးကထိုနေရာကိုပြေးသွားကြတယ်။
" ပန်းကန်ကွဲတွေ ဒါဆိုခုဏကျအသံကပန်းကန်ကျကွဲသံပေါ့။ "
Hoseok ကပြူးကြောင်ကြောင်နဲ့မေးတော့ Yoongi လည်းခေါင်းအသာငြိမ့်နေမိတယ်။ Namjinmin တို့ကတော့ငြိမ်သက်လျက်။
" လာ Tae တို့ဆီသွားရအောင် "
Yoongi ကပြောတော့ချက်ချင်းပင် Namjoon ကစကားပြောလာတယ်။
" ခုဏကကျတော်တို့အရိပ်ဖြတ်သွားတာကိုမြင်လိုက်တယ်မလား? သွားကြည့်ရအောင် "
"Shitt ဘာကိုသွားကြည့်မှာလဲ? ဖြတ်သွားလည်းဘာဖြစ်လဲ? ဂရုစိုက်မနေနဲ့။ လာသွားမယ် "
ဆိုပြီး Hoseok လက်ကိုဆွဲခေါ်လိုက်တယ်။
အခုချိန်မှာကျတော်ယုံကြည်သင့်တဲ့လူက Hoseok တျောက်ထဲပဲရှိတော့တယ်။ Namjinmin တို့ကိုကြည့်ရတာမသင်္ကါဘူး။ တစ်ဆက်ထဲမှာပင် စိတ်ထဲတစ်မျိုးကြီးခံစားနေရတယ်။ ဘာလို့လဲတော့မသိ။
YOU ARE READING
No Trip Way Back✔
HorrorNo one can survive, Who can escape? Horror Fanfiction MY OWN CREATION // DON'T COPY// BOTH UNICODE & ZAWGYI✅
